Η στάση ΗΠΑ - Ευρώπης και το αβέβαιο μέλλον της Ουκρανίας
Ηρωσική εισβολή στην Ουκρανία μετρά ήδη είκοσι έξι μήνες. Παρά τις αισιόδοξες προβλέψεις για μια γενική αντεπίθεση των αμυνομένων τους προηγούμενους μήνες που θα έφερνε αποτελέσματα, εντούτοις αυτές δεν επιβεβαιώθηκαν. Αντίθετα, στην παρούσα φάση οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις δέχονται τεράστια πίεση στο ανατολικό μέτωπο, ενώ αναγκάστηκαν σε συγκεκριμένες περιπτώσεις σε υποχώρηση προκειμένου να συγκροτήσουν τις επόμενες γραμμές άμυνας.
Στα ανώτερα κλιμάκια του Κιέβου επικρατούν ανησυχία και προβληματισμός για την επόμενη μέρα, ενώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα ο πρόεδρος Ζελένσκι σπεύδει να υπενθυμίσει στους συμμάχους ότι η αποστολή περαιτέρω στρατιωτικής βοήθειας στη χώρα του, ειδικά αντιπυραυλικών συστημάτων, πρέπει να είναι κάτι παραπάνω από άμεση. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο από τη στιγμή που η Ουκρανία καλείται να αντιμετωπίσει μια μακροχρόνια επίθεση από μια υπερδύναμη που διαθέτει τους πόρους για να επιβληθεί στο πεδίο της μάχης σε συγκρούσεις μεγάλης χρονικής διάρκειας.
Αυτό αποτελεί ένα δεδομένο, το οποίο η ΕΕ και η Δύση γενικότερα γνωρίζουν πολύ καλά.
Για αυτό, αν θέλουν να στηρίξουν ουσιαστικά την αμυνόμενη χώρα, χρειάζεται να βιαστούν, αφήνοντας στο περιθώριο τις θεωρητικές προσεγγίσεις και παρέχοντας την απαιτούμενη βοήθεια. Σημαντικό, ίσως μάλλον και τον πιο κρίσιμο ρόλο στις εξελίξεις αναμένεται να διαδραματίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι δύο βασικές πολιτικές δυνάμεις αντιπαρατίθενται για την επόμενη φάση της στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο. Οι Ρεπουμπλικάνοι συνεχίζουν να εμφανίζονται επιφυλακτικοί, ενώ στην αντίπερα όχθη το γραφείο της ουκρανικής Προεδρίας πιέζει, με τα κορυφαία στελέχη του να αδυνατούν να πιστέψουν πως το κόμμα του Ρόναλντ Ρέιγκαν θα εγκαταλείψει την Ουκρανία.
Υπενθυμίζεται πως ο κ. Ζελένσκι έχει ζητήσει από τον Ντόναλντ Τραμπ να μεταβεί στην Ουκρανία για να δει ο ίδιος τι πραγματικά έκανε η Ρωσία στη χώρα του. Την ώρα που το σχετικό νομοσχέδιο στρατιωτικής βοήθειας ύψους
60 δισ. δολαρίων έχει σταματήσει στο Κογκρέσο, η ουκρανική πλευρά, όπως εξάλλου μεταδίδουν και διεθνή Μέσα, προσελκύει τους Ρεπουμπλικάνους προσπαθώντας να τους πείσει ότι η βοήθεια της Ουκρανίας είναι
προς το εθνικό συμφέρον της Αμερικής. Και ενώ συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, στην Ευρωπαϊκή Ένωση αντιλαμβάνονται πλέον πως ο χρόνος πιέζει αφόρητα και η κινητοποίησή τους με στόχο την περαιτέρω στήριξη των αμυνόμενων καθίσταται επιτακτική ανάγκη.
Το θέμα συζητείται και στο τρέχον Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Βρυξέλλες, ενώ η Γερμανία ξεκίνησε μια νέα πρωτοβουλία για την παροχή πρόσθετου αντιαεροπορικού
εξοπλισμού στην Ουκρανία. Για τον σκοπό αυτόν η υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ και ο υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους επικοινώνησαν ήδη με εταίρους στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τρίτες χώρες. Από την πλευρά του, ο Ουκρανός πρόεδρος στοχεύει στο να συγκληθεί το συμβούλιο ΝΑΤΟ-Ουκρανίας, ενώ μετά την πρόσφατη επίθεση του Ιράν προς το Ισραήλ στην ουκρανική πλευρά γίνονται έντονες συζητήσεις ώστε η υπεράσπιση του εναέριου χώρου να γίνει πλέον στη βάση του ισραηλινού μοντέλου. Ωστόσο, στο εσωτερικό της ΕΕ καταγράφονται και φωνές που διατυπώνουν διαφορετική άποψη πάνω στο ουκρανικό θέμα.
Για παράδειγμα, η Σλοβακία, υπό την ηγεσία του πρωθυπουργού Ρόμπερτ Φίτσο, απορρίπτει τη συνέχιση της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία. Η κυβέρνηση της χώρας δείχνει να παραμένει πιστή σε αυτήν τη θέση και μάλιστα δεν επιθυμεί να συμμετάσχει σε μια τσεχική πρωτοβουλία για την αγορά περίπου 500.000 βλημάτων πυροβολικού που θα κατευθυνθούν στις αμυνόμενες δυνάμεις. Στο μεταξύ, εντύπωση προκάλεσε η είδηση που μετέδωσαν όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στον γερμανόφωνο κόσμο και όχι μόνο, που αφορά τη σύλληψη δύο ύποπτων Ρώσων κατασκόπων σε περιοχή της Βαυαρίας. Σύμφωνα με το «Spiegel», τα συγκεκριμένα πρόσωπα φέρεται να σχεδίαζαν στοχευμένες επιθέσεις σε στρατιωτικές συγκοινωνιακές διαδρομές για να καθυστερήσουν τη βοήθεια της γερμανικής πλευράς προς την Ουκρανία.
Οι επόμενοι μήνες θα είναι πολύ κρίσιμοι για την εξέλιξη του πολέμου. Η ρωσική πλευρά θα εντείνει την πίεσή της ώστε να πετύχει τους μεγάλους γεωπολιτικούς της στόχους, όπως τους έθεσε από το ξεκίνημα της εισβολής το 2022. Το Κίεβο χρειάζεται να επιδείξει τεράστια ανθεκτικότητα στο πεδίο της μάχης αλλά και αποτελεσματικότητα στις συζητήσεις με τους εταίρους. Η βοήθεια από τη Δύση είναι κυριολεκτικός μονόδρομος ώστε να ανακοπούν τα σχέδια του ρωσικού αναθεωρητισμού.