داریوش و ایرانیان

کتاب «داریوش و ایرانیان» نوشتهی «والتر هینتس» که پرویز رجبی آن را به پارســی برگردان کرده اســت، کوششی است برای پرداختن به تاریخ شهریگری(:تمدن) ایران در زمان هخامنشــیان. نویســندهی کتاب، والتــر هینتس، در ســال 1906 میالدی در اشتوتگارت چشــم به جهان گشود. پس از دانشاندوزی در دانشــگاههای اشتوتگارت، الیپزیک، مونیخ، و پاریس در ســال 1937 به جایگاه اســتادی در رشتهی تاریخ رسید. گرایش(:تخصص) بنیــادی او تاریخ ایران بــود و ســالها در دانشــگاه گوتینگن به آموزش این رشــته پرداخت. «شــهریاری ایــالم»، «یافتهها و پژوهشهــای ایران باستان»، «تشــکیل دولت ملی در ایران و شــاه اســماعیل دوم» از دیگر آثار هینتس هستند. دلبســتگی سرشار هینتس به تاریخ و فرهنــگ ایران را در کمتر ایرانشــناس اروپایــیای میتــوان دید. نوشــتار کتاب بهگونهای اســت که کســانی کــه کمتر با تاریــخ فرهنگ خاور زمین(:مشــرق زمین) آشــنایی دارنــد بهســادگی میتواننــد آن را دریابنــد. ازایــنرو از پرداخــت علمی و تخصصــی تنها در این کتاب، پرهیز شــده است. برآیند 35 سال بررسی و پژوهش در این کتاب نهفته اســت و نخستینبار است که از همــهی بنمایهها(:منابع) به همهی زبانهــا در یک کتاب بهره برده شــده اســت. یافتههای باستانشناســی ایران روزگار هخامنشــی بهدرســتی در ایــن کتــاب شناســایی شــده و کمابیش به همهی رویدادهای ایــن روزگار پرداخته شده اســت. ایرانیان در میان ملتهایی کــه تاریــخ جهــان را شــکل دادهاند جایگاهــی واال دارند؛ ازایــنرو، یکی از هدفهای بنیادین ایــن کتاب پرداختن به جایگاه و بهرهی(:ســهم) ایرانیان در همهی زمینههای جهانی بوده اســت که در گسترهی یک فرمانروایی بزرگ فروغ خود را بر همسایگانش تابانده است. (شناسه: )36266