منوچهر لشگری، آهنگساز برجستهی ایرانی، درگذشت

استاد منوچهر لشــگری آهنگساز، نوازندهی ویولن و فلوت یازدهم دیماه 1396 خورشیدی، در پی بیماری ریوی در تهران درگذشت. منوچهر لشگری در سال 1314 خورشیدی در تهران زاده شد. او از 10 سالگی نواختن نیلبک و فلوت را بــا آموزش پدرش آغــاز کرد، 12 ساله بود که نواختن ویولن را با یاری داییاش آموخت و پس از آن به نواختن کمانچه، سنتور و سه تار روی آورد. استاد لشگری آهنگسازی برای خوانندگانی چون غالمحسین بنان، جمال وفایی، ناصر مسعودی، کورس ســرهنگزاده و بســیاری از خوانندگان دیگر را در کارنامهی هنری خود دارد. همچنین با همکاری با ســرایندگان و ترانهسرایانی چون نیر سینا، ابراهیم صهبا، بهادر یگانه، محمدعلی بهمنــی، معینی کرمانشــاهی، مهدخت مخبر، ســیمین بهبهانی، تورج نگهبان، هما میرافشار، پرویز خطیبی، ابوالقاســم حالت، عبداهلل الفت و حسین شــاه زهدی 200 آفرینه (:اثر) با کالم و بیکالم از خود بر جای گذاشته است. منوچهر لشــگری از ســال 1333 خورشیدی به عنوان نوازندهی فلوت در ارکســتر ابراهیم منصوری و مرتضی محجوبی نوازندگی را آغاز کرد. پس از آن در سال 1340 خورشیدی به عنوان نوازنده و آهنگســاز در ارکستر شــمارهی یک رادیو به رهبری حسینعلی مالح، ارکســتر نکیسا به رهبری مصطفی کسروی، ارکستر باربد به رهبری فریدون ناصــری و فرهاد فخرالدینی و ارکســتر ســازهای ملی به رهبری مهدی مفتاح و همایون خرم ادامه داد. او آهنگســازی را در سال 0431خورشیدی آغاز کرد. «آتش جاویدان» نام نخستین آهنگ او است که در آواز افشاری با کالمی از ابوالقاسم حالت و با آوای غالمحسین بنان خوانده شد.