چیست این افسردگیها؟!
شکســتهای گروهی و جمعی مردمان یک ســرزمین، گذرا یا ناگذرا، همچون کمبودهای اقتصادی و تنگدستی، مشکات زیستبومی و ... در بلندمدت دستبهدست هم میدهند تا آستانهی بردباری و ســرانهی شادمانی را که تنها داروی دردهای مشــترک یک سرزمین هستند، پایین بیاورند و آسیبپذیر کنند. امــا در برابر کاهش این ســرمایهی معنوی، چــه باید کرد تا افزایــش و تولید آن را برای برونرفــت از تیرگیهــا دوچندان ســاخت؟ به راســتی پدران ما در رونــد هزارهها برای گذر از ســختیهای جــانکاه و توانفرســا چه پنــد و اندرزی را بــرای فرزندان خود به یادگار گذاشتهاند؟ نباید فراموش کرد در جهــان، کمتر حوزهی اندیشــه اســت که تا این اندازه دو آموزهی رامش (شــادی) و آرامش (ریشــهی بردباری و شــکیبایی) را در گنجینهی فرهنگی و ادبی خویش جای داده باشد. به سخنی دیگر، در اندیشهی زیباییشناسانهی ایرانــی «رامش و آرامش» هــر یک تنها با در آمیختن با دیگری، راهکاری معجزهآسا را برای گریز و گذار از وضعیت بحرانی پدید میآورند.