آبیکهدرجویمیرود!

داســتان لیر و دالر که در روزهای گذشــته در ترکیــه رخ داد برای ما ایرانیها نشــان از یک آسیب دارد. آسیبی که هر چند آزاردهنده نیست و شاید در کنار دیگر دشواریهای روز کشور به چشم نیاید، اما به درستی نشان از یک بیماری کشنده دارد و آن بیاعتمادی است. اینکه مردم ترکیه با یک اشــارهی اردوغان دالرهای خود را با لیر جایگزیــن میکنند یا در کوی و برزن دالرها را به آتش میکشند جای شگفتی ندارد. در ایــران اما بخش بزرگــی از هممیهنانمان وارون خواست و سخن دولتمردان پول خود را از بانکها بیرون میکشــند و با ارز و سکه آن را جایگزین میکنند یا به هرگونهای، ناخواسته تیشــه به ریشهی اقتصاد کشور میزنند، نشان از بیماری مرگبار بیاعتمادی است که اگر به تندی و شــتاب برای آن اندیشه نشود، کار به جایی میرســد که دیگر راهی برای بازگشت پیش رو نباشد. اکنون نیز شاید زمان بازگرداندن اعتماد ازدسترفتهی مردم از کف رفته باشد. اینان همان مردمی هســتند که در هشت سال جنگ با عراق رستمانه ایستادند. با جان و مال خویش مرزها را از چکمهی دشــمن تا دندان زیناوند (:مسلح) پاییدند. چون گودرز، فر و فرزند خویش را برای ماندگاری ایران به میدان خون کشیدند اما پا پس نگذاشتند. اینــان همان مردمی هســتند کــه در دوران اصالحــات برای یاری رســاندن به دولتی که کفگیــر درآمدهایش از نفــت 9 دالری بــه ته دیگ خورده بــود پا به میدان گذاشــتند و برای خرید برگههای مشارکت صف کشیدند. اینــان همان مردمی هســتند که بــرای یاری رساندن به هممیهن خود سرازپانشناخته پای در راه گذاشتند و دارایی خویش را با شوری در دل و اشکی در چشم به کرمانشاه و کردستان کشیدند. اینان همان مردماند، میهندوســت و مهربان، نیکمنش و پهلوانخو. چه به سرشان آمده که اینگونه شدهاند؟! تا سخنی از کمبود هر کاالیی میشــنوند چند برابر نیاز خود را انبار میکنند بیآنکه آسیبی که اینکار به اقتصاد کشور میزند برایشان ارزش داشته باشد! ناگفته پیداســت ... اختالس، رانت، آقازادههای نابردهرنج گنجیافته، زندگیهای لوکس بیرون از توان اندیشــه، بانکهای گمنامی که با تایید بانک مرکزی ســودهای آنچنانی را در بوق و کرنا کردند و ســرمایهی یک عمر جان کندن مــردم را ربودند و زالوهــای دیگری که خون اقتصاد کشــور را میمکند و زهر بیاعتمادی در رگ مردمان میریزند نشــان از آن دارند که اقتصاد، سامان خویش را از دست داده است! از دیگر ســو کشــور ما با یک دشواری بزرگ اقتصادی روبهرو اســت. درگاههــای ورود ارز به کشــور به تنگــی روزنه شــدهاند. ویروس ناشناختهای به جان اقتصاد ما افتاده که پیش از این همانندی نداشته است، پس راه برونرفت از آن نیز ناشناخته است. بیش از هر زمانی بازگشت اعتماد مردم زندهساز و جانفزاست و زمان دستیابی به آن چون آب در جوی از کف میرود. فشار تحریمهای آمریکا شانههای رنجور و نزار مردم را در هم میشکند و بیاعتمادی زهرآگین دل آنان را. شانههای شکسته شاید روزی درمان شوند اما دل شکستهی مردم ... !