پنجمین ماه سال «اَُمرداد» است، نه مرداد!

گفتوگوی خسرو مهرفر با بخش فارسی رادیو آلمان

دکتر خسرو مهرفر، از کنشگران زرتشتی، در گفتوگو با بخش فارسی رادیو آلمان دربارهی به کار بردن درست واژهی امرداد چنین گفته است. امرداد پنجمین ماه در گاهنامهی زیبا و بســیار دقیق ایرانی است. نام درست این ماه امرداد است، واژهای زیبا که از نیاکان همهی مــا ایرانیان به جــا مانده و به چــم (:معنی) جاودانگی و بیمرگی اســت و درست دربرابر آن مرداد به معنی مرگ و نیستی است. اکنون ایــن گزینش ما اســت که با خــرد و آزادی اندیشه، که همان فرهنگ نیاکانی به تکتک ما ایرانیان داده اســت، یکی از این واژهها را برگزینیــم و به کار ببریم. مــن باور دارم که هیچ کــدام از ما حق نداریــم که به دیگری بگوییم کدام واژه را به کار ببرد. اگر میبینیم که هنوز شماری از هممیهنان از واژهی مرداد بهره میبرند، به باور من شــوندش (:علتش) عادت نادرستی است که رواج پیدا کرده است. این عادت بسیار ساده در تکرار یک چیز است که اگر درســت و نادرست تکرار شود، همان اشتباه بر زبان مردم جاری و ناخودآگاه به کار برده میشود. امرداد واژهای اوستایی است و در اوستا بارها و بارها به کار برده شده است. یکی از نامهای خداوند در اوســتا اترس به چم چیزی که از هیچکس ترس ندارد است؛ حرف «ا» که در آغاز اینگونه واژهها میآید نفیکننده اســت. فرهنگــی که همهی ایرانیان بر آن باور دارند بر چهار ســتون خرد، آزاداندیشی، شادی و عشق به انسانیت اســتوار است و این فرهنــگ به همهی ایرانیــان از هر نژاد، تیره و دینی تعلق دارد. همانگونه که داریوش بزرگ در سراســر ایران به شایســتگی فرمــان میراند در سنگنبشــتهی نامدارش نوشــته است: «خدای بزرگ اســت اهورامــزدا که این زمین را آفرید، آســمان را آفرید و مردم را آفرید و شــادی را برای مردم آفرید.» یعنــی فرهنگ ما که از چند هزار ســال پیش ریشــه در شادی و شادکامی دارد و آن را پدیدهای اهورایی و از سوی خداوند میداند نمیتواند مشــوق مرگ و نیستی باشــد. این فرهنگ که با مثبتاندیشی و نیکاندیشی در پی خوشبختی انسانها و در باورهای اخالقی و نیاکانی ما است، در امرداد به چم جاودانگی و بیمرگی ریشه دارد. مــن از همه خواهش میکنم که در به کار بردن درست واژهی امرداد همیاری کنند تا گسترش یابد.