تشکوه؛ کوهی که دل به شعلههای جاویدان سپرده است
بامداد رستگار: تشكوه یا کوه آتشین رامهرمز از گیراییهای (:جاذبه) شگفت گردشگری رامهرمز است که شعلههای آتش همچون چشمههایی خروشان از دل آن بیرون میجهد. این کوه در جادهی رامهرمز به رود زرد و پس از روستای گنبد لران جای دارد و از گذشتههای دور تاکنون شبانهروز میسوزد. از این رو، از روزگاران دور مردم بومی به این کوه تشكوه میگویند. به گفتهی کارشناسان زمینشناسی شوند (:دلیل) شعلهور شدن آتش کوه، گوگرد موجود در زمین و فرایاز (:متصاعد) شدن گاز طبیعی از ژرفنای زمین به بیرون آن است. گازهای هیدرکربوری از الیههای گوناگون زمین میگذرند و از هر درز و شكافی در سطح زمین به بیرون شعلهور میشوند به گونهای که در شب، نور سوختن این گاز بیشتر دیده میشود و چشمانداز شگفت و زیبایی را پدید میآورد. پیرامون تشكوه به شوند وجود گاز فرایازشده در هوا نمیتوان آتش دیگری روشن کرد. رامهرمز از شهرهای خوزستان و بر پایهی دیدگاه تاریخدانان روزگاری یكی از پایتختهای ایران بوده است. یاقوت حموی دربارهی این شهر میگوید: نام رامهرمز از دو واژهی رام )VKDKU( و هرمز (نام یكی از خسروان ساسانی) بوده ساخته شده است. برخی میگویند رامهرمز نامی کوتاهشده از رامهرمز اردشیر بوده و برخی نیز گفتهاند به شوند ساخته شدن شهر رامهرمز در روزگار هرمز ساسانی نام این شهر رامهرمز شده است. در جغرافیای تاریخی پیشینهی رامهرمز را بیش از 10 هزار سال میدانند ویرانههای «اسک» میان راه رامهرمز و ارجان در راه بهبهان و ویرانههای تاق نصرت برجایمانده از روزگار ساسانی در شهر رامهرمز گذشتهی پرشكوه باستانی این کهنشهر را نشان میدهد. افزون بر تشكوه، دژ دا و دختر، چشمه قیر رامهرز، دژ یزدگرد آببند (:سد) جره بازماندهی روزگار ساسانیان و عمارت صمیمی از دیگر دیدنیهای این شهر است. تشكوه در خاور (:شرق) شهرستان رامهرمز و در فاصلهی 6 کیلومتری روستای ماماتین در جادهی رامهرمز-ابوالفارس جای دارد. کوه آتشین رامهرز در فهرست میراث ملی ایران ثبت شده است.
.1 آسانی رفت و آمد (مواردی چون سختی راه، وسایل رفت و آمد، فاصلهی گیرایی گردشگری تا نزدیکترین شهری که دستکم بیش از 100 هزار تن جمعیت دارد باید نوشته شود): تشكوه در نزدیكی رامهرمز با جمعیتی بیش از 120 هزار تن جای دارد؛ .2 دیرینگی: دیرینگی این پدیدهی شگفت طبیعی به درازای هزاران سال میرسد؛ .3 شمار بازدیدکنندهها: این گیرایی طبیعی و دیگر گیراییهای رامهرمز بازدیدکنندههای داخلی و خارجی بسیاری دارد و اگر امكانات رفاهی و گردشگری فراهم باشد، میتوان چشمانداز روشنی از آن به عنوان یكی خواستگاههای گردشگری کشور داشت؛ .4 ثبت ملی: تشكوه ثبت ملی شده است؛ .5 ثبت جهانی: این پدیدهی طبیعی تاکنون ثبت جهانی نشده است؛ .6 شگفتی: شعلهور بودن این کوه و روشن نشدن هیچ آتشی پیرامون آن از شگفتیهای این پدیدهی طبیعی است؛ .7 دست نخوردگی (:بكر بودن): تشكوه در درازای زمان دست نخورده مانده است؛ .8 سوغاتیها: بیشتر صنایع دستی این شهر از دستبافتههایی از نی و برگ درخت خرما هستند که «کپو» نامیده میشوند. زیراندازهای حصیری و سبد از دیگر صنایع دستی و خرما و شیرهی خرما از سوغاتیهای خوراکی این شهر است. .9 ضریب امنیت: امكانات رفاهی: شوربختانه رامهرمز هیچ هتل یا امكانات اقامتیای ندارد و تنها میتوان در سفر به این شهر از هتلهای اهواز یا شوشتر بهره برد؛ .11 خوراکهای بومی ویژه: ریوه زیری یا برکو یكی از خوراکهای بومی این شهر است.
ویژگیهای تشکوه: