عزاداری امام حسین(ع) فرصتی برای همبستگی مسلمانان
امام حســین(ع) پیشوای بشــریت و سرمایهای برای همه مسلمانان اســت و ســوگواری بر او میتواند فرصتی برای همبستگی آنان باشد. امید که مراسم عزاداری و جلسات وعظ، هر چه بیشتر در جهت ایجاد وحدت، همدلی و همبستگی میان امتهای اســالمی باشــد و پیش از هر چیز، مسیری را که امام به ما آموخت، پیگیر باشیم و بیــش از آن کــه به اختالفــات مذهبی دامن بزنیم، به معارف دعــای عرفه امام و کلمات و سخنان گهربار حضرت سیدالشــهدا(ع) بپردازیم و از آنها درس اخالق ومعرفتبیاموزیم.
یکــی از مهمتریــن ارزشهای اســالمی که پیشــوایان دینی ما نیز بــر آن تأکید کردهاند، همزیســتی مسالمتآمیز انسانها بویژه مســلمانان است. بنابراین اگر در مجالــس عــزاداری، ســخنانی علیه مقدســات مذاهب دیگر بیان یــا در برخی زیارتنامهها، عباراتی خوانده شود که منجر به ایجاد کدورت، دشمنی و کینه ورزی نسبت به اقشار گوناگون جوامع اسالمی گردد، با سنت و سیره اهل بیت، با اخالق محمدی و با آرمان همزیســتی مســلمانان در تضاد است. متأســفانه هر سال در مراسم تاسوعا و عاشورای حسینی، در کشورهایی مانند پاکستان اتفاقات هولناکی میافتد و تعداد قابل توجهی از شیعیان توسط تندروهای ضد شیعه به شهادت میرســند؛ اگــر از عامالن این جنایات در مورد علت آن پرســیده شــود، در پاســخ میگویند چون شیعیان در مجالس سوگواری به مقدسات ما توهین میکنند.
به راســتی توهین کردن به مقدســات جمعی از مســلمانان را چگونه میتوان توجیه کرد و در کدام یک از فرمانهای الهی به آن توصیه شده است؟ چرا سخنانی گفته شــود یــا اقداماتی صورت بگیرد که نتیجــهاش ایجاد عــداوت و کدورت بین مسلمانانباشد؟
امــروز بــه جــای آن که جوامع اســالمی در پرتــو اعتقاد به اســالم و بــا تأکید بر مشــترکات، شاهد صلح و همبستگی باشــند و در راستای حل مشکالت خود گام بردارند، در سایه اختالفات درونی و فرقهای در دنیای هفت و نیم میلیاردی امروز، دچار بیشــترین خشــونت وکشتار شــدهاند، کشــتاری برنامه ریزی شــده و چه بسا هدفمنــد. ایــن واقعیت مــا را به فکر وا میدارد که آیا در پس این کشــتار و به جان یکدیگرافتادنمسلمانها،نقشهایازسویصهیونیسمنیستکهبهجایدرگیری مستقیم با مسلمانها، آنان را به جنگ با خود مشغول کند؟ عدهای را به نام دین و با ظاهر و ادبیاتی مناســب دینداران به کاری تشــویق و ترغیب میکند و گروهی دیگر را به نام دفاع از دین و مقدســات در جهت مقابله با گروه اول، تا حد کشــتار یکدیگر تحریک کند و در این میان امنیت خود را تضمین نماید و با آرامش خاطر به تماشــای کشــتار مســلمانان به دســت یکدیگر بپردازد و مگر در عمل، جز این شده است؟ امروز ما شاهد هستیم گروهی با خرافات و احادیث جعلی و تحریک احساسات مذهبی و لعن و نفرین به مقدسات جمع کثیری از مسلمانان و گروهی دیگر با پیش گرفتن خط افراط و بنیادگرایی مذهبی به جان یکدیگر افتاده، برای راهیابی به بهشت، جان یکدیگر را هدف قرار میدهند؛ اسالم ستیزان هم به تماشا نشســته که چگونه امت پیامبر اســالم- صلوات علیه- که منادی وحدت بود این گونه به کشتار هم پرداختهاند! اندکی درنگ و تأمل در این وضعیت اسفبار، ما را بر آن میدارد که باید مهمترین شعار جهان اسالم، شعار وحدت باشد و بر این باور هســتم که شیعیان میتوانند پیشگامان این حرکت باشند. تالش کنیم از مراسم عزاداری حضرت سیدالشــهدا(ع) هم، نتیجهای در جهت وحدت امت اســالمی و نه گســترش تفرقه گرفته شود و از تمامی فرصتها و مناسبتهای اسالمی، در طول سال و نه تنها در هفته وحدت، بیشترین بهرهبرداری، در راستای همبستگی و اتحاد امت اسالمی، صورت پذیرد. / کانال تلگرامی عبداهلل نوری