استاندارد دوگانه در <کپیرایت>

در اســتانداردی دوگانــه، بــا وجــود آنکــه هنــوز بــه معاهــده جهانــى کپىرایت نپيوستهایم اما الــزام بــه رعایــت چنين مــوردی در قانون داخلى کشــور خودمــان در نظــر گرفتــه شــده، قانونــى کــه پيــش از انقالب و ســال ۸4۳1 تصویب شــده است. قانون حمایت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان. مستند محکوميت این هنرمندان هم مىبایســت ماده ۳2 این قانون باشــد. بر اساس ایــن مــاده از قانــون: «هرکس تمام یا قســمتى از اثــر دیگری را کــه مورد حمایت این قانون اســت به نام خود یا به نام پدید آورنده بدون اجازه او یا عامداً به شــخص دیگری غير از پدید آورنده نشر یــا پخش یا عرضه کند به حبس تادیبى از شــش ماه تا ســه سال محکوم خواهد شد.» با وجود این ماجراهایــى که طــى روزهــای اخير دربــاره طرح شــکایت وکالی آقای ســرافراز نســبت بــه آقایان رضا صادقى، سينا سرلک و على لهراسبى مطرح شده برایم قدری عجيب است. اگر همان گونه که من شنيدهام این سه نفر تنها به بازخوانى اشعار آقای سرفراز، بدون انتشــار رسمى آن دست زده باشــند صدور چنين حکمى چنــدان برایم قابل درک نيست. به هرحال ممکن است شما بدون قصــد نشــر رســمى اثری،بازخوانــى آن را انجام بدهيــد یا حتى از شــعری اســتفاده کنيــد، بعد از آن هــم شــاید اثــر مذکور دســت به دســت ميان افــراد بچرخد و در نهایت ســر از فضــای مجازی دربيــاورد، در چنين شــرایطى آیا مىتــوان گفت جرمــى صــورت پذیرفته اســت؟ صــرف در نظر گرفتــن ماده ۳2 بــدون توجه به عــرف جامعه و سوءنيت شخص شــاید قدری سختگيرانه باشد. امــا اگر قرار باشــد بــرای هر طرح شــکایتى بدین شکل چنين مجازاتى صادر شود به نظر آن وقت باید برای هر یک از اشخاصى که ناقض کپىرایت هســتند و حتى کســانى که در مجالس عروســى، عزا یا جشــنها دســت به بازخوانى یا اســتفاده از اشعار دیگر شاعران مىزنند هم مجازاتى صادر کرد. بــا وجود ایــن بازهم تأکيد مىکنــم که بهتر است با قاضى پرونده یا حتى وکالی سه خواننده مذکورمصاحبــه انجــام شــود تــا بدانيــم اصل و جزئيات ماجرا واقعاً از چه قرار بوده است.