تاالب میقان، میزبان هرساله هزاران پرنده مهاجر
15 مهرماه به بعد بهترین فرصت برای مشاهده پرندگان مهاجر در این تاالب زیبای استان مرکزی است
اراک - زهــره ترکمانــی/ صــدای مرغــان مهاجــر در آغازیــن روزهــای پاییــزی در شــبانگاهان بــر فــراز آســمان غبارگرفته شــهر اراک آواز کــوچ را نغمــه ســرایی میکنــد. آوای دل انگیــز پرندگانــی کــه از فرســنگها دورتــر مســیر هــر ســاله را بــه ســوی تــاالب میقــان بــال زدهانــد تا درمنزلــگاه پاییــزی خود بیتوتــه کنند در ســکوت شــب به گــوش میرســد. از اول مهر مــاه نزدیک به 5 هزار پرنده مهاجر از نوع خوتکا، گاوچرانک، تلیله، خروس کولــی، حواصیــل ارغوانــی و خاکســتری و فامینگــو بــه تــاالب میقــان رســیده و در میــان نیزارهــا و در کنــاره آب شــیرین تــاالب پنــاه گرفتهانــد. این خبری اســت کــه «رضــا میرزایــی» معــاون نظــارت و پایــش اداره کل حفاظت محیط زیســت اســتان مرکــزی در بازدیــد روزانــهاش از تاالب میدهد.میرزایی این کوچ هرساله را بهدلیــل زنــده مانــدن تــاالب و پر آب بــودن آن در فصــول پــر بــارش میداند و میافزایــد: در پایــش منطقــه بیــش از 02گونــه پرنــده مهاجــر در روی تــاالب مشــاهده شــد که در بخش آبــی تاالب و نیزارهــا فــرود آمدنــد.وی میــزان حجم آب تــاالب را در ایــن روزها پس از گرمای تابســتان و تبخیــر آب حــدود 10 درصــد وســعت 30 هــزار متــر مربعــی تــاالب عنــوان میکنــد و میگویــد: 80 درصــد ســطحًتــاالب در بهــار و هنــگام پــر آبی معموال پوشیده از آب است و با توجه به اینکه تنها منبع آبی تاالب در فصول گرم پساب تصفیه خانه فاضاب اراک است در ایــن فصل تــا شــروع بارندگی بخش آبــی تاالب حــدود یک پنجم ســطح آن اســت.میرزایی ورود درناهای خاکستری که تاالب میقان به منزلگاه این پرندگان شــهرت یافته را در آبــان ماه عنوان کرده و متذکر میشــود: تعداد زیادی چوبپا، آب چلیــک، آووســت و ســلیم زودتــر از فصل مهاجرتشــان بــه تــاالب آمدهاند. وی 15 مهر ماه به بعد را بهترین فرصت برای مشاهده پرندگان مهاجر میداند و میگویــد: پــرواز ایــن پرنــدگان با چشــم غیرمسلح بویژه درآسمان مهتابی قابل رؤیت است. ■ جاذبه طبیعی برای پرنده نگری
کویــر میقــان و تــاالب زیبایــش بــا دریاچــهای کــه در دل نمکــی زمیــن ســربرآورده بخصــوص در وقــت غروب که ســرخی فلــق در دل تاالب در پشــت گنبدهــای نمکــی کمرنگتر میشــود و آواز پرندگانــی کــه نغمــه کــوچ را با هم آنجــا کــه لبه ســفیدی کویــر بــر آبی آب بوســه میزنــد، فریــاد میزننــد آنچنان جاذبــه ســحرانگیزی دارد کــه هیــچ مســافر و عاقهمنــد طبیعــت و پرنــده نگــری فرامــوش نمیکنــد. وقتــی هــوا اندکــی تاریکتــر میشــود و خنــکای کویــر با نســیمی کــه از آب برمــی خیزد، درمــی آمیزد میتــوان ســرما را با عمق وجــود احســاس کــرد. در ایــن فضــای رؤیایــی، خــش خش حرکــت خزندگان و پســتاندارانی کــه در شــب جانــی دیگر میگیرند شــاید وهــم آور باشــد، اما اگر برخود مســلط شــده و خود را به دســت طبیعــت بســپاریم درمییابیم که حتی ایــن وهــم لرزاننده هــم وقتــی میتوان پرنــدگان مهاجــر را که ســردر میان پرها فرو برده و آماده خوابیدن میشوند را از نزدیک مشــاهده کرد، چه زیبایی به یاد ماندنی است.