سوگنامه یک دوستدار وطن
طی ســالیان دراز زلزله ابرشهر تهران دغدغه بزرگ شــهروندان تهرانــی بوده و هســت و همــواره ترس و نگرانی از نبود برنامــه جامع مدیریت بحران در این شهر به دالیل ابعاد گســترده و جبران ناپذیر امنیتی و اجتماعــی و اقتصادی مســئوالن نظام را مشــغول خود ساخته بود. در سال 1376 برای نخستین بار در کشــور گروهی از کارشناســان و محققــان نخبه به این دغدغــه پرداخته و نخســتین واحــد مدیریت بحران کشــور تحــت ایــن نــام در اورژانــس کشــور راهاندازی شــد. این واحد با نظــارت معاون آموزش و پژوهش وقــت مرحوم دکتر بهرام عبدی دستاوردهای بزرگی در زمینه طراحی کارگروههای پاسخگو به حوادث و بحرانهای شــهر تهران به همراه داشت که منجر به ایجاد دبیرخانه مدیریت بحران شهر تهران و تکمیل این مطالعات در آن مرکز توسط وی و همکارانش شــد. همزمان مســئولیت معاونت آموزش و پژوهش اورژانس کشــور و ایجاد تحــوالت گســترده در این ســازمان پس از انقــاب از افتخارات ایشــان بود که از جملــه میتــوان به این موارد اشــاره کرد: ایجاد ســاختار نوین اورژانس کشــور، ایجاد واحدهای آموزش و پژوهش در مراکز اورژانس استان ها، انتشار چندین کتــاب آموزشــی بــرای تکنیســینهای اورژانــس و راهاندازی نخســتین نشــریه فوریتها، مطالعات بزرگ جایگزینی ناوگان فرســوده اورژانس کشور از جمله امداد هوایی و موتورآمبوالنس، راهاندازی واحد پاســخگویی مســمومیتها در آن ســازمان، تدوین استانداردهای نوین تجهیزات آمبوالنس و آموزش صدها امدادگر و .... ســپس بهعنوان مشــاور نخســتین طرح پزشــک خانواده کشور در وزارت نفت، الگوهای مناسبی برای راهاندازی آن در سطح ملی ایفا کرد. او به عنوان یک دوســتدار واقعی وطن در ادامه خدمات شــایان خود در سال 1379 از پایهگذاران دبیرخانه طرح جامع مدیریت بحران شــهر تهران شد و با انجام مطالعات تطبیقی گسترده و هماهنگکردن دهها کارشناس داخلی و خارجی از جمله ژاپنیها، طی دو سال با همکاران خود این طرح جامع را تهیه کرده و برای نخســتین بار با تصویب طرح و دریافت مجوز از مجلس شورای اسامی، نخســتین سازمان مدیریت بحران در غرب قاره آسیا را در سال 1380 تأسیس کردند که بعدها الگویی برای ایجاد دهها سازمان مدیریت بحران در استان ها و نهادهای کشور شد. در سال 1381 وزارت کشور از گروهی از کارشناسان مدیریت بحران به سرپرستی ایشان درخواست تهیه طرح جامع مدیریت بحران کشور را کردند که بعدها زمینه ساز ایجاد سازمان مدیریت بحران کشور شد. احســاس کمبود شــدید متون علمی و طرحهای تحقیقاتی در زمینه مدیریت بحران سبب شد او در سال 1384 با پذیرش مسئولیت گروه پژوهشی مدیریت بحران در پژوهشکده سوانح طبیعی کشور، گام بزرگی در راستای دانش افزایی مدیریــت بحران در کشــور بردارد که از جملــه دســتاوردهای آن عبارت بودند از: طراحــی برنامههــای جامــع مدیریت بحران در ســطوح اســتانی و شــهری، طراحی نخستین مراکز و اتاقهای مدیریت بحران در کشور، طراحی نخستین بانکهای اطاعاتی مدیریت بحران، تدوین متون علمی فراوان نظیر چندین کتاب در زمینه مدیریت ســوانح و دهها مقاله خارجی و داخلی و .... در کســوت معلمی هم خوش درخشید و صدها دانش آموخته این رشته، مدیون دانش و انتقال تجربیات عملی او هســتند. شــخصیت صبور و تعاملــی و اخاق واال، سبب شده بود که طی این سالها در بیشتر مراکز خدمتیاش، بهعنوان رابط و هماهنگکننده بینظیر فعالیتهای بین بخشی سازمانهای متولی مدیریت بحران شناخته شود. اقدامات او بسیار بیش از آن بود که اشاره شد.