مجلسی: تاریخ در جریان است
«مــن زندگــی مرفهــی داشــتهام، مدرســه و دبیرســتان و دانشــگاه رفتــهام و نهایتــاً در وزارت امور خارجه مشــغول شــدهام. جریانــی که اگر به صورت طبیعی ادامه پیدا میکرد احتماالً ســفیر و وزیــر میشــدم و نهایتــاً هــم بازنشســته چنین منصبهــای میبــودم. آن زندگــی دیگــر نیازی به زندگینامه نداشــت ولی شرایط زندگی من به گونــهای پیش رفت که برای من که زندگی عادی و متعارفــی داشــتم و تصور تجربیــات و اتفاقات عجیب و غریب را نداشتم، مقدار زیادی خاطره آفریــده شــد.» این بخشــی از خاطــرات فریدون مجلســی (نویســنده، مترجــم و از دیپلماتهای سابق) در کتاب خاطراتش با نام «حکایتی از پله دوم» است.
او در گفتوگو با ایلنا با اشــاره به انتشار کتاب خاطــرات و اتوبیوگرافــی خــود دربــاره اهمیــت خاطرهنویســی مخصوصــاً بــرای آنهایــی کــه به نوعــی در جریــان حوادث تاریخــی حضور جدی داشــتهاند، گفــت: در کنــار خاطرهنویســی رجــل سیاسی و شخصیتها، نوشتن خاطرات افرادی کــه کمی دورتر از جریانات حضور داشــتهاند و به تعبیــری در تصمیمگیریهــا و سیاســتگذاریها نقش اصلی را ایفا نمیکردند، از مناظر مختلفی میتواند قابل توجه و دارای اهمیت باشد.
او دربــاره چگونگــی و چرایــی نوشــتن کتــاب «حکایتــی از پلــه دوم» بیــان کــرد: تایتانیــک را یادتان است؟ در قسمتی که پسر و دختر از سالن اول کــه همه چیز رســمی و کالســیک اســت وارد ســالن دوم میشوند، جایی که مردم میرقصند و شــادتر از ســالن شــیک اول هستند. ســالن اول درواقــع خاطرات شــخصیتها و رجال سیاســی اســت و مــن از ســالن دوم و تجربههــای خــودم نوشتهام که بیشــتر هم برای بستن دهان کسانی بود که همیشــه هســتند و مــدام میگویند فالنی تنها میخواســته خودش را مهم کنــد. ضمناً در زندگــی سیاســی و اداری من اتفاقاتــی رخ داد که بعدها بتدریج برایم خاطره شد.
ایــن دیپلمــات تصریــح کــرد: روایــت مــن در کتاب و طبعاً زندگیام تابعی از تحوالت سیاســی داخلــی و خارجی بــوده و من از دیــدگاه خودم به این تحوالت پرداختهام. مثالً وقتی ناچار شــدم از زندگیدیپلماتیکفاصلهبگیرمبهدنبالکاررفتم و در پــروژه احــداث خط راهآهن ســیرچ مشــغول شــدم و چندیــن و چنــد اتفــاق و ماجــرای دیگــر. میخواهیــد نامــش را خاطرهنویســی بگذاریــد یا روایت تاریخی مبتنی بر خاطره فرد. در هر صورت مقداری هــم تاریخ در این بیــان خاطرات دخیل خواهــد بود چــرا که تاریــخ در جریان اســت و فرد روایتگر، چرا که مثالً من در آخرین روزهای کاریام در وزارتخارجــه مأموریتــی در بحــث مذاکــرات برای حل و فصل ماجرای اشــغال سفارت امریکا داشتم. بعداًوقتی فیلم آرگو را دیدم برایم جالب بود که من هم درگیر یک اتفاق تاریخی بودم. این یعنی ما هم در گوشــهای از تاریخ حضور داشته و داریــم. به نظرم ممکن اســت حتــی با یک تلفن وارد یک ماجرای تاریخی بشوی.