راهپیمایياربعین:جلوهگاهوحدت،احسانوحماسه

ادامهازصفحهاول

نوشتهزيباي«نشکرالعراق»کهبرکولهپشتي برخي از راهپيمايان ايراني نقش بسته بود، گواه صادقــي بود بــر اين حقيقــت که همــه مواکب وامکانات ما، فقط درصد کمي از خوان بيمنتي اســت که ميهمان نوازان عراقيمان گستردهاند. سپاساينکرامتبرنعمتميافزايدومحبت رادوچندانميکند.

۵- شــکوه اين حضــور و حيات، بــه مردمي بودنآناست.پسبايدهمچنانمردميبماند. موکبهاي کوچك و ســينيهاي خانگــي غذا و دســتهاي کوچك کودکان و انگشــتان کارکرده پيرمرداني که در راه، به اصرار و گاه التماس، تو را بهسفرهدلخويشميخوانند،اقيانوسپرموج شــرف و همــت روحهاي بلند انســانها اســت. اين ســرمايه عظيــم را نبايد به گمــان تقويت با بودجههــاي دولتــي، تضعيــف کــرد. صــداي دلنشــين زمزمههاي عشــق و عاطفه و ارادت را نبايد به بانگ و همهمه بوقهاي بزرگ و مکرر خاموش کــرد. اگرچه دولتهاي عــراق و ايران، وظيفه تأمين زيرســاختها و تســهيل خدمات حمل و نقل و ارتباطات و اسکان و بهداشت را به عهده گرفتهاند و تاش فراوان کردهاند و کم هم نبايد بگذارند، اما بايد به حوزههايي بپردازند که ازعهدهمردمبرنميآيدوبههيچروينخواهند که جانشــين مردم شوند؛ چرا که اين مشعلگاه عظيم که به شعله شمع جان ميليونها انسان روشــن شــده است، جانشــين ندارد. تســريع در وصل راهآهن شــلمچه- بصره و همکاري براي تأمين ارتباطات ســريع و مطمئن، از اين دست اقدامات زيرســاختي اســت کــه گامــي در پيوند استراتژيك دو کشور هم خواهد بود.

۶- اربعيــن، اگرچه پير و جــوان و زن و مرد و عالم و عامي و شــهري و روستايي نميشناسد و بوستانهزارگلانسانياست،امابهسببويژگي شــورآفريني و احساس، عرصه شــور و جوشش جوانان شده است. اين ميدان گسترده با ويژگي بينالمللي خــود، ظرفيــت آن را دارد که انرژي بيپايان جوانان را در توليد فرهنگي و گستراندن پيــام وحدت و احســان و حماســه بــه خاقيت برســاند. جــذب و همگرايي و همــکاري و پيوند اين همه نيرو، با پذيرش تنوع و پرهيز از تحميل تــك صدايــي، برنامهريــزي و نظــم و مديريت ميطلبد.

۷- ايــن رخــداد عظيم جهاني که به ســبب ويژگــي چند مليتــي خــود و ظرفيــت اثرگذاري در فضاي روحي و سياســي منطقه، شايســتگي پوشــش گســترده خبــري و تحليــل سياســي و فرهنگــي دارد، به نحو حيــرت انگيزي با توطئه ســکوت روبهرو شــده اســت. گويي نشــان دادن عظمــت ايــن وحــدت و تصويــر واقعــي روح صلح و حماســه اين مردم، بــه نفع هيچيك از امپراطوريهاي رسانهاي نيست. جاي آن است که هنرمندان و نويسندگان و آفرينشگران فضاي مجازي با خاقيتهــاي فرهنگي و هنري خود، پيام رســان اربعين شوند و با اين ظلم رسانهاي بستيزند.

۸- راهپيمايــي اربعيــن، آينــه مشــترکات بيشــمار دو ملت ايران و عراق هم هست. دو ملتي که ستم ص ّدامي و سياست تفرقه افکني نظــام ســلطه، هشــت ســال جنــگ را بــر آنان تحميــل کرد و تجــاوز ظالمانه به ايــران را رقم زد؛ ولي در پس سقوط ديکتاتور و آزادي مردم، مشترکاتدينيوفرهنگيوسياسيواقتصادي دو ملت چنان گســترده و ريشه دار بود که دين و تاريــخ و فرهنگ بر جنگ غالب آمد و صلح و همــکاري و توســعه مشــترك، خاطرات تلخ سالهاي تجاوز را زدود. جانفشانيهاي جوانان و ســرداران ايراني در مبارزات اخير با تروريسم تکفيري، در کنار مرجعيت و مردم عراق براي دفاع از حرم و امنيت منطقه، با حمايت همه جانبه دولــت، قدرداني روزافــزون مردم عراق را به همراه داشــته است. صحنههاي انساني و پرشور برخورد خانوادههاي عراقي با ايرانيان در مراسم اربعين، گواه روشن اين حقيقت است که«اينملتهايندکهميمانند.»امروزديگرهيچ توطئــهاي نميتواند اين دو ملــت را در مقابل هم قــرار دهــد. مشــترکات گســترده دو ملت، ظرفيت آن را دارند که پيوندها، در عرصههاي مختلــف، عمــق و شــدت بيشــتري بيابنــد. همکاريهــاي اقتصــادي دو کشــور ميتوانــد و بايــد از عرصــه تجــارت فراتــر رود و ســازمان تازه ای در شکل سرمايهگذاري مشترك، هدف توسعه مشــترك در منطقه را دنبال کند. هنوز همکاريهــاي بانکي، با وجود توافق، بهســبب کارشــکني امريکا در بانك مرکزي عراق، پيش نرفتهاست.ظرفيتموجود،برداشتنگامهاي بلندتري و شايد سامان تازهاي را ميطلبد. ولي اگرچــه روابــط اقتصادي بــراي پايدارتــر کردن پيوندها الزم است، ولي باز، همه چيز از فرهنگ آغاز ميشــود و با فرهنگ به اوج ميرسد. قدر فرهنگاربعينرابدانيم.