خستگی را خسته کرد

نــه تنهــا من، هر فــرد دیگری کــه در حــوزه فرهنگ و هنر، بویژه برای گروه ســنی کودک و نوجوان مشغول فعالیتباشدخانمتورانمیرهادیرامیشناسد.من هم از دیرباز با ایشان آشنا بودم گرچه سعادت دیدار با او را نداشــتم اما از فعالیتهای ارزشمندش باخبر بودم. میدانستم که مهمترین دغدغهاش بچهها و ایجاد شرایطی بهتر برای فراهم آوردن آیندهای بهتر برای آنان است. به واسطه همین رزومه درخشان بود که من و تنی چند از دوســتانم ارکستر بزرگ«اُرف» را حدود یک ماه قبل برگزار کردیم. البته ایده اجرای این ارکســتر به یک دهه قبل بازمی گردد که تصمیم گرفتیم کنسرتی به حمایت از شورای کتاب کودک و برای بزرگداشت زنده یاد خانم توران میرهادی برگزار کنیم. گرچه متأسفانه به دالیلی این اجرا از سوی مسئوالن وقت سالن وزارت کشور کنسل شد و نتوانستیم سالها فعالیت خانم میرهادی را در زمان زنده بودن ایشان قدر بدانیم. انجام آن اجرا آنقدر برایمان مهم بود که بعد از گذشت حدود 12-10 سال، هنوز برخی از سی دی های آن دوران را نگه داشتهایم. ســالها از آن دوران گذشــت تا اینکه متأســفانه ما خانم میرهادی را از دست دادیــم و نتوانســتیم تا وقتــی در قید حیات بود ارکســتر مورد نظرمــان را برپا کنیــم. حــدود 7-6 ماه قبل یکی از دوســتان نزدیک، برنامه اجرای کنســرتی بــرای کــودکان و نوجوانــان را مطرح کرد که قــرار بود آواز آن را خانم ســیمین قدیری یکی از مربیان ســابق مدرســه فرهاد برعهده بگیــرد. موافق این اجرا بودم و به سرعت طراحیاش را انجام دادم، خانم شیوا اعایی هم یکی دیگر از دوســتانی بود که در اجرای این کنســرت همراهیمان کرد، جالب اســت که بدانید ایشــان یکی از شــاگردان مدرســه فرهاد بودند، نه تنها این دو دوست، بلکه یکی – دو نفر دیگر از شــاگردان مدرســه فرهاد هم همراهیمان کردند. یکی از قطعاتی که اجرا شد سرود مدرسه فرهاد و به یاد خانم میرهادی بود. خانم میرهادی در شــرایطی که از حمایت هیچ ســازمان یــا ارگانی برخوردار نبود برای بقا و موفقیت شورای کتاب کودک و فرهنگنامه کودک تاش کرد. او هیچ گاه از نامهربانیها و سختیها خسته نشد و با انگیزه بسیار این راه را ادامه داد. برخاف اغلب افرادی که یا به انگیزه دستیابی به شهرت، یا با انگیزه به دست آوردن منافع مادی و حتی هر دو اینها دست به هر کاری میزنند خانم میرهادی تنها به عشق کودکان و برای سرزمینش عاشقانه کار کرد و از زندگی و تمام داشتههایش مایه گذاشت. ای کاش قــدر بزرگانمان را تا وقتی زندهانــد بدانیم، خانم میرهادی و بزرگانی همچون ایشــان حق بســیاری بر گردن فرهنگ و ادب این مرز و بوم دارند، ای کاش قدر تجارب و داشتههای این قبیل افراد را بدانیم.