پدیدهای نو در سپهر سیاسی- اداری کشور

تغییــرات مدیریتی در شــهرداری تهران که ایــن روزها گاه با بزرگنمایــی و گاه با تصویرســازیهای غیرواقعی و سیاســی همــراه شــده اســت، از منظر کلیتری قابل بررســی اســت. اگرچــه دربــاره رویکردهــا، سیاســتها و برنامههایــی که در شهرداری آن را دنبال خواهم کرد، در مناسبتهای مختلف به وضوح ســخن گفتهام و مصمم هســتم با کمک شــورای محترم شهر تهران به آنها جامه عمل بپوشم، اما از آنجا که شــفافیت و نقد و نظارت همگانــی را اصلی مهم در اعمال مدیریت کارآمــد میدانم، نکاتی را درباره برداشــت برخی رسانهها از تغییرات ایام اخیر یادآور میشوم. بویژه که خاصیت شبکههای اجتماعی، ظرفیت خوانشهای متفاوت و گاه متضاد از تصمیمگیریها را چندین برابر میکند.

-1 انتخابــات معنــادار ریاســت جمهوری و شــوراهای اســالمی شــهر و روســتا در اردیبهشــت امســال، بویژه در تهــران، انتظارات و مطالبــات بحق و فزاینــدهای را در جامعه و ســطح افکار عمومی رقم زده که مرکز ثقل آن بتدریج به شهرداری تهران منتقل شــده اســت. وجــه غالب ایــن انتظــارات معطوف بــه تغییــرات مدیریتی از باالترین سطوح تا پایینترین آنها است. واضح است که تنظیم و تناسب این توقعات با امکانات و محدودیتهای قانونی اجرایی و سیاســی، امری به غایت دشــوار باشــد و ســازمانی با ظرفیت محدود و مشــخص شــهرداری تهران نمیتواند همــه آنها را برآورده سازد.

-2 از حدود 70 روز قبل که مسئولیت شهرداری تهران را عهدهدار شدم، تا به امروز حدود دو هزار خالصه سوابق تحصیلی، تجربی و حرفهای (رزومه) افراد مختلف را دریافت کردهام. این رزومهها عمدتاً از سوی افراد، گروهها، نهادها و بعضاً به وسیله خود متقاضیان به من یا یکی از معاونان شهرداری تحویل شده است.

بعضــی از ایــن تقاضاها مربوط بــه همکارانی در شهرداری اســت که انتظار ارتقای مســئولیت دارند. دســته دیگری از درخواســتها مربوط به اشــخاصی اســت کــه از ســایر دســتگاهها و نهادهــای اجرایــی و عمومی کشــور تمایل به همــکاری در ســطوح مدیریــت شــهرداری دارنــد و دســته ســوم در برگیرنده افرادی اســت که در استخدام سازمان خاصی نیستند و بعضاً به رغم داشتن شایســتگی و صالحیــت، تاکنــون موفق به انجــام خدمت در مســئولیتهای مناسب نشدهاند و انتظار استخدام در شهرداری را دارند. این موضوع با وجود شــدت و حدتی کــه در همین مدت کوتاه داشــته اســت، چنــدان غیرطبیعی نیست؛ چرا که وزرا و بسیاری دیگر از مسئوالن دستگاههای دولتی نیز با چنین موضوعــی و البته بــا حجم کمتر مواجه بودهانــد. آنچه غیرطبیعی مینماید و تنظیم تقاضاها با ظرفیتها را دشــوار میکند، اوالً تصویرســازیهای بعضاً وارونهًو گاه آلوده به منافع و حب و بغضها و حتی تهدیدها و دشنامها است و ثانیــا شــتابزدگی در قضاوتهــا اعالم نظرها نســبت به هر خبر درســت یا نادرست در این مورد است، تا آنجا که برخی پیام دادهاند که اگر به نصیحت آنها عمل نکنم، در فضای مجازی و رسانه چنین و چنان خواهند کرد.

-3 مــن با تأکید بر پایبندی به مصالح شــهر و شــهروندان، خود را ملزم به ایجاد تحول و اصالح وضعیت کنونی مدیریت شهری و ارتقا و بهبود آن و اســتفاده از نیروهای شایســته و کارآمد شــهرداری و خارج از آن میدانم و در عیــن حــال صادقانه تصریح میکنم که در میــان همین روند اجتماعی، اجرایی و سیاســی، پدیدهای نو در حال شــکلگیری و وقوع اســت که تأمل و چارهاندیشــی همگانــی را میطلبد. نباید به هر بهایــی گرفتار جوزدگیهای سیاســی شــد و دســتاوردهای مردمســاالرانه را در معــرض تخریــب قــرار داد. بایــد از اینکــه منافــع فردی و گروهــی، درصدد ســوزاندن موقعیتها و فرصتهای جمعی و عمومی برآیند، بیمناک بود و برای مقابله با آن مهیا گشــت. مســأله پیش روی من و مدیریت شــهری تهران، نــه محافظهکاری، معاملــه و بیتوجهــی بــه انتظــارات و وعدههــا، بلکــه پدیــدهای نوظهور در محدود کردن اصالحات به عزل و نصبهایی خاص است.