«تنها خدا میتواند نجاتمان بدهد» بزرگترین قحطی دهههای اخیر درانتظار یمن

عبدالعزیز الحسینیه، تکیده و بیرمق در بیمارستانی در بندر حدیده روی تخت دراز کشــیده است. 9 ساله است و وزنش کمی بیشتر از پاره سنگی متوسط. تنها او نیست که در چنین شرایطی میان زندگی و مرگ دست و پا میزند؛ او یکی از صدهاهزار کودک یمنی اســت که از سوءتغذیه در کشورش رنج میبرد. هفت میلیون نفر در آستانه قحطی در یمن جنگزده هستند، در صورتی که پیش از این، زمانی که نیروهای ائتالف به رهبری عربســتان مانــع از ورود مواد غذایی و کمکهای اولیه و حیاتی به آن شد، در معرض بدترین نوع وبا قرار گرفته بودند. دو ســال اســت، با شــروع حمالت نیروهای ائتــالف عربی، بیمارســتان الثوره که عبدالعزیز در آن مراحل درمانیاش را میگذراند، تحت فشــار قرار گرفته اســت. راهروهای بیمارستان مملو از بیمارانی است که از پنج استان مجاور برای درمان میآیند و ساعتها و روزها در انتظار ویزیت دکتر میمانند. در حال حاضر کمتر از 45 درصد از امکانات پزشکی یمن، به فعالیت خود ادامه میدهند و بیشتر آنها بهدلیل جنگ، کمبود کمکرسانی و تجهیزات یا انفجار بر اثر بمب بسته شدهاند. به همین دلیل است که بیمارستان الثوره روزانه با بیش از ۰۰52 بیمار روبهروست؛ در حالی که براساس برآوردهای ماه مارس51۰2، تا پیش از شــروع جنگ روزانه ۰۰7 بیمار در این بیمارســتان از خدمات درمانی اســتفاده میکردند. ۰۰2 مایــل آن طرفتــر، در اســتان جنوبی لحــج که منطقه تحت کنتــرل ائتالف عربی اســت، وضعیت از این هم بدتر اســت و کودکان رنجور و الغر برای هر دم و بازدمشان، در تقال و مبارزهاند. تکثیر همین صحنهها را در مراکز تغذیه درمانی در صنعا پایتخت یمن و در قلب شهر ویرانشده تایز هم میتوان دید. در پرتوهای متصاعــد از المپی رشــتهای، چیــزی که در نگاه اول به نظر میرســد فقط یک پتو است آرام آرام تکان میخورد. الیاس باسم نوزاد سه ماهه که ۰2 روز از این زندگی کوتاهش را برای درمان ســوءتغذیه شــدیدش در بیمارستان گذرانده، زیر پتو پناه گرفته اســت. آژانسهای ارسال کمک هشدار میدهند که اگر عربستان سعودی همچنانمانعورودکمکهایضروریبهمردمیمنبشود،بحرانانسانیکنونی، میتواندبهکابوسیبرایجهانتبدیلشود. تمام پروازهای کمکهای انســانی ســازمان ملل متحد هفته گذشــته لغو شدند و از ارائــه کمکهــای پزشــکی حیاتی کمیتــه بینالمللی صلیب ســرخ )ICRC( همراه با وزارت بهداشــت و درمان )MSF( به این کشــور جلوگیری شــد. در حالی کــه بیش از ۰2میلیون یمنی - بیــش از ۰7 درصد جمعیت - نیازمند کمکهای بشردوستانهایهستندکهعربستانسدراهورودشانشدهاست. در پــی فشــارهای بینالمللی، هفته گذشــته بنادر اصلی عــدن و مکال در مقابل ترافیــک تجــاری و تأمیــن مــواد غذایــی دوباره باز شــدند و عبــور از مــرز عمان و عربستان سعودی نیز برای آنها ممانعتی نداشت اما در روز یکشنبه کمکهای بشردوســتانه و کمکهای بالعوض دیگر نتوانستند راهشــان را به یمن باز کنند. مارک الوکک، معاون دبیرکل ســازمان ملل متحد هشــدار داده است که اگر این محدودیــت باقــی بماند، یمن بــا «بزرگترین قحطی که جهــان در چندین دهه گذشــته با میلیونها قربانی بر خود ندیده اســت» روبهرو خواهد شــد. در عدن، جایــی که هــادی و دولتش حکمرانی میکند، والدیــن و فرزندان در مرکز تغذیه بیمارســتان الصدقه جمع شــدهاند. عایشــه 21 ماهه اســت، اما تنها 7 کیلوگرم وزن دارد. در ســه ماه گذشــته این دومین بار اســت که راهی بیمارســتان شده. در ورودی بیمارســتان، شهود حسین، دختر دو ساله دیگری که 11 کیلوگرم است، با صورت اســتخوانی و چشمانی که نزدیک است از حدقه بیرون بزند، روی پاهای نحیفش نشســته و با چشــمان بیرمق اطراف را نگاه میکند. دکتر آیدا الصادق میگوید: «کودکان گرسنه نمیخندند. شهود یک ماه است که اینجاست و حتی یــک بار هم لبخند نزده.» در صنعا، نوررشــید، گاو خانــواده را فروخته تا بتواند از پس هزینه انتقال دختر چهار سالهاش که فقط 16 کیلوگرم است، به بیمارستان بربیایــد. او فرزنــدان دیگــری هم دارد که هــر کدام بیمارند امــا نمیتواند هزینه درمان تمامشان را بپردازد. آژانسهای بشردوستانه هشدار دادهاند که بدون باز شدن راه ورود کمکهای ضروری بشردوستانه به یمن، وضعیت روز به روز از این هم وخیمتر میشود و بر تعداد کودکانی مانند عبدالعزیز و آیشا و شهود افزوده میشــود. نوررشــید دخترش را به ســینهاش میفشــارد و میگوید: «ما ضعیف هستیم، کودکانمان ضعیفند. دیگر هیچچیزی برایمان باقی نمانده. . فقط خدا میتواند نجاتمان بدهد. »