دلم برای ارکسترهایمان میسوزد

ارســان کامــکار نوازنــده پیشکســوت موســیقی پس از دوســال کنارهگیــری به ارکســتر ســمفونیک تهران بازگشت. این نوازنده ویلون که بهعنوان «کنسرت مایستر» سالها حضورمستمری درارکســترها داشته اردیبهشت ماه ســال ۴9 از مجموعه ارکستر سمفونیک تهران به مدیریت هنری علی رهبری اســتعفا داده بود وازچند روزگذشــته بــا حضوردرتمرینهای تازهترین کنســرت این ارکســتر به رهبری شــهرداد روحانی در فهرست نوازندگان اصلی این مجموعه قرار گرفت.

ارسان کامکار حضورش در ارکستر سمفونیک را یک تصمیم ناگهانی عنــوان کــرد وگفــت: آقای نیکویــی یکی ازدوســتان من درارکسترهســتند و طی صحبتی که با ایشــان درخصوص ارکســتر داشــتهایم از من پرســیدند چرا به ارکســتر نمیآیم. ایشــان گفتند اوضــاع این روزهای ارکســتر تقریباً مناســب اســت، دســتمزد نوازندگان دیریا زود پرداخت میشود به همین دلیــل تصمیم گرفتــم درکناردیگر دوســتان نوازنده دراین ارکســتر حضور داشــته باشــم.اما ایــن اتفاق به معنای آن نیســت که ارکســتر ســمفونیک تهران درشــرایط خوبی به ســرمی برد.متأسفانه اوضاع پرداخت دستمزد نوازنــدگان وقراردادهــای آنهــا همچنــان نامناســب اســت وهنــوز هم این مشکات وجود دارد.

اودرمورد اینکه آیا اســتعفایش ازارکســتر ســمفونیک اعتراض به علی رهبــری بــوده اســت ،گفت: آقــای علــی رهبــری، رهبرقابلی برای ارکســتر ســمفونیک بودنــد وهســتند و هیــچ گاه به رهبری ایشــان ایرادی نداشــتم امــا موضــع من به ایشــان دراین خصــوص بودکه فشــاری که ایشــان روی نوازندهها داشــتند با وجود آن دســتمزد به هیچ وجــه منطبق نبود. هرگاه من درمورد دســتمزد نوازندگان با ایشــان صحبت میکــردم ابراز رضایت داشــتند و هیــچ گاه مبلــغ نوازنــدگان را اعــام نمیکردنــد. شــاید ایشــان ازدستمزدی که به خودشان تعلق میگرفت رضایت داشتند.

ارســان کامکاراظهــار کرد: یکی دیگر از انتقاداتی که به ایشــان داشــتم ایــن بــود که آقای رهبری دوســت داشــتند همه چیز درســیطره خودشــان باشــد و اگــر همینطــور پیــش میرفت شــاید در نظر داشــتند بــرای دیگر ارکسترهایمان از ایشان اجازه بگیرم درصورتی که ایشان تنها رهبر ارکستر سمفونیک هستند ونباید در دیگر مسائل دخالت داشته باشند.

ایــن نوازنده ویلــون درمورد اینکه چرا ایــن دل نگرانیها برای اوضاع و شــرایط ارکســترهای ایران (سمفونیک و ملی) همیشــه وجود داشته است ،گفت: عدهای دوســت نداشــته و ندارند که ما ارکستر سمفونیک یا ارکستر ملــی داشــته باشــیم و هیچــگاه برای آن دلســوزی نداشــتهاند اگــر فروش یــک روز نفــت یا دیگر هزینههای اضافی که در کشــور انجــام میگیرد را به ارکسترها اختصاص بدهند این ارکستر برای مدت سه سال تأمین است.

او افــزود: دلــم بــرای ارکســترهای کشــورمان میســوزد، هیــچ نهــاد یــا ســازمانی دلســوزانه بــرای آنکــه ارکســترهایمان بماننــد و پایــدار باشــند دلســوزانه قــدم برنمیدارد و شــاید زمانی به یــاد آورند که دیگــر فایدهای نداشته باشد.

کامــکار در مــورد رپرتوارهایــی که در ارکســتر اجرا میشــود بیان کرد: یک تعداد از قطعات موســیقی ما مختص به ارکســتر ملی اســت و یک تعداد دیگرهم برای ارکســتر ســمفونیک اما متأســفانه در این مورد کم کاری شده است درصورتی که میتوان با ارکسترهایی که از سالها پیش تأســیس شــده اســت هم قطعات فاخر کاســیک و هم آثار آهنگسازان کشورمان را اجرا کنیم.