ایران؛ یک جبهه و دو سردار

پیــروزی بــر فتنه داعش، مقطعــی مهم از تاریخ ایران اســت، همــان گونه که برجام مقطع حائز اهمیتی از تاریخ این کشــور بــوده و هســت. ســلیمانی و ظریــف، دو ســردار یــک جبههاند کــه نبــوغ و هوش هر یک در جــای خود، عامل عبــور از بحران و بزرگــی ایران بوده اســت. ســردار ســلیمانی و ظریف هر یک در مســئولیتهای خویــش، نقشآفرینــان دو جبهــه نظامی و سیاســی بودند که توانســتند بــا توجه به ظرفیتهای کشــور و قابلیتهــای خویــش، الگوهــای نمونــه از فرزنــدان ایــران و انقالب آن باشند. کسانی که با قائل شدن به جدایی دو سردار، پیروزیها را مصادره به مطلوب میکنند، باید بدانند که مبارزه بــا داعش و مذاکــره منجر به برجام، هــر دو تحت نظارت مقام معظــم رهبری بوده و توانسته به موفقیت دست یابد.

پایــان نظامی داعــش و برجام، هیچ یک پایان توطئهها علیه ایران نبوده و نیســت. برجام و داعش هزینههای اســتقاللخواهی مردمی اســت که نه میخواهند ظلم کنند و نه میخواهند تحت ظلم واقع شوند. باور به اینکه پایان داعش و برجام، پایان دشمنی امریکا با ایران است، ساده لوحی بوده و انعکاس نگاه سطحی به صحنه سیاست است. کماکان مهمترین مشکل واشنگتن با تهران، استقالل طلبی ایران بوده و خواهد بود.

دل را بایــد یکــی کــرد. تالش برای ایجاد فاصله یا قائل شــدن به زاویه داشــتن میان ســران نظــام جز خدمت به دشــمنان، بهــرهای دیگر نخواهد داشــت. ایــران، انقالب و نظــام متولــیای جز مردم ندارد، لذا هیچ کس، جز مردم حقی بر آن نداشــته و ندارند. فرد یا افرادی که خود را تافته جدا بافته میدانند، بهتر آن است که جدا از مردم بمانند. ایران سرزمین همه ایرانیان است. قاطبه مردم از پیروزی بر داعش و برجام خرسند شده و این دو تحول را پیروزی بر توطئهها علیه میهن اسالمی تلقی کردند. مقاومت چندین دهــه در برابر دشــمنان این خاک و ماندگاری ایــران، حاصل تعلق خاطر همه ایرانیان به این سرزمین کهن است. از پیروزی بر داعش، باید فقط و فقط، ندای وحدت برخیزد. در شرایطی که ایران با توطئهها و تهدیدات پیچیده احاطه شده است، نباید به اختالفات فرصــت ظهــور و بــروز داد. نگاهی به تاریــخ ایران نشــان میدهد که این کشــور کمتر از بیرون صدمه دیده و ضربات وارده به آن، بیشــتر حاصل اختالفات داخلی بوده اســت. همه کسانی که به روحانی و یا رقبای او رأی دادند، همگی رأی به ایران دادهاند. تنها این نگاه اســت که میتواند همه را حول محور ایران، به وحدت برســاند. هرکس در اندیشــه ایــران و بزرگــی آن اســت، بایــد از اختــالف بپرهیزد. البتــه اختالف نظــر در فضای نگاه ایجابی، عامل دســتیابی به بهترین راه اســت، اما هنگامی که اختالفات سلبی میشود، سبب حذف و یا هزینه شدن ظرفیتهایی میگردد که بعضاً قابل جبران نیست.

شــیرینی پیروزی بر داعش را با تاختن به برجام، تلخ نکنیم. ســردار سلیمانی و ظریف فرزنــدان مــادری به نــام ایــران در دو چهرهاند. پایان داعش، فراز و نشــیبی خواهد داشــت کــه فقــط بــا وحــدت کلمــه و در ســایه وفــاق ملــی میتــوان بــر آن غلبــه کــرد. اگــر برجام بــا مانع تراشــیها مواجــه شــده اســت، چیدمــان «پســاداعش» نیــز کمتــر از آن دچــار دســتاندازهای سیاســی و نظامی نخواهد بود. سیاســتمداران زیرک و فرماندهان نظامی شــجاع، وارد منازعهای نمیشــوند که شکست نتیجه آن باشــد. آنان با مدیریت قابلیتها بهبهتریننتایجممکندستمییابند.سیاستودیپلماسی،هنردستیابیبهراهحلاست خصوصاًدرهنگامههایسختودشوار.برجام،هنردستیابیدستگاهدیپلماسیبهراهحل خروج از بحران بود. پیروزی بر داعش نیز نبوغ نظامی ایران، در انجام کارهای ممکن بود.

امــا این همه ماجرا نیســت. نباید مشــغول غنایم شــد و قلــه دیدبانی اُُحــد را ترک کــرد. هنوز مشــکالت و پیچهای بســیاری پیش روســت. نــه ماجراهای منجــر به برجام و نــه توطئههــای عامــل بــروز داعــش، هیــچ یــک بــه پایــان نرســیده اســت. توطئههــا ودسیسههایجدیدسیاسیونظامیدرپوششهایمختلف،درراهاست.همانگونهکه در دیپلماســی، عرصههای جدیدی برای تحت فشــار قرار دادن ایران پیگیری میشود، در میــدان نظامــی نیز گشــودن جبهههای مختلف هدف خصم اســت که عبــور از آنها فقــط بــا همدلی همگانی و وحدت کلمه میســر خواهــد بود. نکته آنکــه حفظ و تأمین منافع ملی یک اصل پایدار و فراجناحی بوده و اصالحطلب و اصولگرا نداشته و ندارد. دو سردار دیپلماسی و نظامی ایران، قهرمانان یک صف و یک جبههاند که حضور آنان در بسترهای متفاوت عامل سربلندی ایران و ایرانی گردیده است. این دستاوردی است که آسان به دست نیامده و باید با آگاهی و عقالنیت آن را حفظ کرد.