رمز بقای وحدت

میالد مبارک پیامبــر اعظم محمد مصطفی(ص) بــر همــه مســلمانان، آزادگان، پیروان ادیــان الهی و بــر همــه بشــریت مبــارک باد. ایــن پیامبــر خاتم کــه خاتــم پیامبران اســت دیــن جدیــدی را نیاورد. بلکــه بــه تعبیر خــود پیامبر اکــرم که فرمــود «انما بعثت التمــم مکارم االخالق» من برای این هدف مبعوث شــدم کــه خوبیهــای اخــالق و بنیانهای اخالقــی را کــه پیامبــران دیگــر آوردند و رســالتی را کــه پیامبران دیگر انجام دادند، تکمیل کنم. دین من دین جدیدی نیســت. اکثر مفســران مخصوصاً مفســران اخیر ماننــد عالمه طباطبایــی «أنالدین عنــداهلل هــو اإلســالم» را اینگونه تفســیر کردهاند کــه «دین نزد خدا تســلیم خدا بودن است». همانطور که ابراهیم خلیلاهلل گفت: ِ َ «حنیفاً مسلماََ ً وما کا َن َ ِمنُْ المشــِرکیَن» مقصود هم دین اسالم ما نیست؛مقصود تسلیم خدا

ْ بودن اســت که شــامل همه ادیان ابراهیمی میشــود. بنابرایــن دین چیزی جز تســلیم خدا بودن نیســت و پیامبر ما هم این مرحله تســلیم خدا بودن را تکمیــل کــرد. بعثــت پیامبر خاتم در حقیقــت پایان نزول پیامبــران برای بشــریت بود. امــام امت(ره) همیشــه میفرمودند که انبیــای الهی آمدند تا بشــریت را اصــالح و هدایت کنند و از گمراهی نجــات دهند. هدف پیامبران یکــی بود و پیامبر ما خاتم پیامبران اســت و ادامه دهنــده راه و تکمیلکننده رســالت آنها و تکمیلکننــده خوبیهایی که آنها آوردنــد. در آیات قرآن هم میخوانیم: «والمؤمنین کل آمنا باهلل و کتبه و رسله» یعنی مؤمنان به همه پیامبــران الهــی و همه کتب آســمانی ایمان دارنــد و در آیات آغازین ســوره بقره میخوانیم «یومنون بما انزل علیک و ما انزل من قبلک و باالخره هم یوقنون» یعنی مؤمنان به آنچه به تو نازل شد و آنچه بر پیامبران پیش از تو نازل شــده اســت ایمان میآورند. رهبر معظم انقالب احتمال میدهند که حتی مضامین مطالبی که در کتب ادیان شــرق نیز هســت وحیانی باشد. در باب پیامبر عظیم الشأن به همین چند نکته اکتفا میکنیم.

اما ما مســلمانان در این هفته که به نام «هفته وحدت» نام دارد رسالت دیگــری هم داریم و آن حفظ امت و وحدت و یکپارچگی آن در این شــرایط ویــژه و خطرناک اســت. امروز متأســفانه در کره خاکــی درگیری خاصی بجز درگیــری در مناطق اســالمی نیســت. امــروز بحران فقــط در عراق، ســوریه، افغانســتان، پاکســتان، لیبــی و یمــن اســت؛ کشــورهایی کــه با کمال تأســف همه کشــورهای اســالمیاند. امروز اگر آوارهای داریم، مسلمانان میانمارند. اگــر قحطــی زدهای داریم، فرزندان گرســنه مظلوم یمناند. ایــن آوارگیها، جنگها و کشــتارها فقط در کشــورهای اســالمی اســت و این همان اختالفی اســت که قرآن آن را همســنگ عذاب دانســته و گفته اســت: «ما یا بر شــما عــذاب نــازل خواهیــم کرد یا شــما را گــروه گروه خواهیــم کرد». امــروز امت اسالمی دچار عذاب تفرقه است.

عذاب الهی که چاره و درمانی جز وحدت امت اسالمی ندارد. امروز بیش از هر زمان دیگر در طول ۰۰4۱ سال گذشته نیاز به وحدت داریم زیرا هیچگاه امت اســالمی اینگونه دچار تشــتت، تفرقه و جنگ و فقر و آوارگی نبودهاند. امت اســالمی برای پاسخگویی به توطئههای دشمنان داخلی مانند داعش و همفکــران و همراهــان آن و برای برخورد با دشــمنان خارجی چارهای جز بازگشــت بــه کالم الهــی و وحی خداوندی و دســتورات پیامبر عظیم الشــأن اســالم و ائمه هدی و علمای ابرار همچون آیتاهلل عظمی بروجردی، امام خمینــی و رهبــر معظم انقالب ندارد. امروز باید به ســه گانههای وحدت که امام خمینی(ره) پس از انقالب اسالمی بر آنها تأکید کرد یعنی وحدت بین حوزه و دانشــگاه، وحدت شیعه و ســنی و وحدت فرق و طوایف ایرانی توجه ویژه داشت. رمز وحدت ملی ما جز تحقق وحدت در این حوزههای سه گانه نیست.