طهران در یاد، تهران در چشم

چهارمیــن «جایــزه تهران» برترینهای خود را در حالی معرفی کرد که در میــان برگزیدگان نام هنرمندان در عرصه ســینما، تئاتر و عکاســی دیده میشــد و آثاری مــورد تقدیر قرار گرفت که از منظر ســینما و عکاســی به تهــران نگاه ویژه داشــتند. احمد مســجد جامعی، عضو شــورای شــهر تهران در این جشنواره که با هدف حمایــت و تشــویق تهــران پژوهــان و ارتقــای فرهنگ تحقیق و پژوهش برگزار شد مهمترین مسأله مربوط بــه جشــنواره «جایــزه تهــران» را آب و بحــران آب تهران دانســت و گفت: توجه به اینکه شــهر یک جنبه سختافزاری و یک جنبه انســانی دارد، حیات انسان وابسته به طبیعت، آب و خاک و هواست، آلودگی هوا را زیاد مدنظر قرار میدهیم اما هنوز کسی به آلودگی آب فکر نکرده اســت. اینکه مســأله آب، دسترســی بر کیفیــت و کمیت آن در حد نیاز مــورد توجه قرار گیرد و عــدم امنیت شــهر را دچــار چالشهایــی میکند که توجــه به آنها ضروری اســت. ناصر تکمیــل همایون، پژوهشــگر تهــران قدیــم نیــز طــی ســخنانی در ایــن مراســم گفت: تهران یعنی «مســجدجامعی». یعنی شــخصیتی که در بهبود وضعیت تهــران تالش کرده از آب و هوا گرفته تا ســختی و نابســامانی و زشتیهای ایــن شــهر. او ادامه داد: اکنون صاحبــان اصلی تهران مردم هستند و از بهترین نمایندگان مردم نیز «احمد مســجدجامعی» اســت. همچنیــن دلنوشــتهای از مســعود کیمیایــی کــه بهدلیل بیمــاری نتوانســت در چهارمیــن جشــنواره «جایــزه تهران»حضــور داشــته باشــد، توســط شــادمهر راســتین و به نمایندگــی از او خوانــده شــد. کیمیایــی در بخشــی از ایــن یادداشــت این گونه نوشــته بود: «درود بر تهــران، طهرانی که در چشــم نمانده و آنچه مانده یاد است. یادی از شهری که صدای موسیقی داشت، ادبیات طهرانی داشت با لهجهای تهرانی. لهجهای طهرانی که دیگر نیست.»