تختی الگوی انسانیت

شــادروان پهلوان تختی پیشکســوت و الگوی ما نه تنها در ورزش بلکه در زندگی بود. میتوان گفت وی معلم اخالق بود و در شخصیت و منش نیز پهلوان و زبانزد بود. پهلوان کســی اســت که عالوه بر کســب عناوین قهرمانی، اخالق حسنه نیز داشته باشد. تختی در کنار واژه «پهلوان» زندگی کرد و با برخورداری از مدالهای فراوان و خصوصاً اخالق حسنه، جهان پهلوانی جاودانه شد. به یاد دارم زمانی را که پس از کسب قهرمانی در مسابقات جهانی یوکوهاما برای نفرات اول تا سوم زمینهای دشت گرگان را در نظر گرفته بودند، شــادروان تختی آن جایزه پرمنفعت را نپذیرفت. وقتی علت را پرســیدیم، تختی گفت: «در این 30 هکتــار حداقل 10 خانواده زندگی میکردنــد و مــن نمیتوانم زندگی آنها را نابود کنم تا صاحب زمین شــوم.» من به همــراه ســیفپور و چند نفر دیگر نیز از این اقــدام تختی تبعیت کردیم. این حرکت مرحوم تختی تنها نشان از انسانیت و جوانمردی داشت. حرکاتی ازاین دست که نام او را بعد از سالها همچنان زنده نگاه داشته است.

بــه جرأت میتوان گفت لغــت «پهلوان» زیبنده تختی اســت به همین دلیل، پــس از انقالب و قرار گرفتن در رأس فدراســیون کشــتی جــام بینالمللی تختی را به نام وی برپا کردیم. مســابقاتی که بعد از اســتعفای من دو سالی برگزار نشد اما مجدداً این جام احیا شد و اکنون برگزاری آن در تقویم فدراسیون ثبت شده است.

تختی ســه نســل از ســال 1951 تا 1966 یعنی 15 ســال متوالی کشــتی گرفت. او در المپیــک رم میتوانســت به جای نقره طال بگیرد اما مــردی نبود که بخواهد با احتیاط کشتی بگیرد یا نتیجه را مساوی کند. روزی که خبر مرگ او را شنیدم، من و دیگر همقطارانم در بهت و ماتم از دست دادن دوست و پهلوانی چون او بودیم، بالفاصلــه خودمان را به پزشــکی قانونی رســاندیم و بعد هم آن مراســم تشــییع با شــکوه که نشــان از جایگاه تختی در بین مردم داشــت برگزار شــد. او رفت و داغ فراقش سالهاست که بر دل همه ایرانیان باقی مانده است. روحش شاد.