چند توصیه برای مقابله با کمرویی

کم نیســـتند کودکانی کـــه هنگام صحبـــت کردن در جمـــع، چنـــان دچـــار تغییر رنـــگ چهـــره و هیجان میشوند که از بیان خواسته خود منصرف میشوند. ایـــن اضطـــراب و اســـترس کنترل نشـــده یـــا همان خجالتی بودن نه تنها آنها را از انجام مسئولیتهای اجتماعی خـــود باز میدارد بلکه زمینه آســـیبهای روحی و حتی هراس از اجتماع را هم فراهم میکند. حمیال بخشـــی در گفتوگـــو بـــا «ایـــران» میگوید: کمرویـــی نوعـــی اختالل رفتاری اســـت کـــه معموالً از دوران کودکـــی آغـــاز میشـــود و بـــا رشـــد کودک و اجتماعی شدن او به احساسی قابل کنترل تبدیل میشود، اما اگر کودک نتواند با این احســـاس کنار بیاید بتدریج دچار اضطراب غیرقابل کنترل خواهد شد. به طوری که دل آشـــوبه و استرس حتی در ســـادهترین مناسبات اجتماعی نیز او را آزار خواهد داد. این حالت که از آن به ترس از اجتماع یا هراس اجتماعی یاد میشـــود تنها با رفتار صحیح خانواده در همان دوران کودکی قابل اصالح است. این روانشناس توصیه میکند: استرس امری عادی است پس بهکودک خود برچسب کم رویی یا ترسویی نزنید. از او توقع بیش از حد نداشته باشید و مسئولیتهایی به او واگذار کنید که توانایی انجام آنها را دارد. او را تشویق کنید که در مقابل دیگران صحبت کند و مسئولیتهای خود را بدرستی انجام دهد تا بتواند با کم رویی و اضطراب خود کنار بیاید و آن را کنترل کند.