دریچههای تازه
اگر در دو دهه گذشــته تحــول جریــان طنــز تلویزیونــی را میتــوان بــه چهرههــای خالقی نظیــر مهــران مدیــری و رضــا عطــاران و در اندازههایــی کمتــر بــه مهران غفوریان نسبت داد گزافه نیست اگر طنز تلویزیونی دهه نود هم به پای سیروس مقدم(درهمراهــی بــا محســن تنابنــده) و ســروش صحــت بهعنــوان دو چهــره موفق عرصــه طنــز قــاب کوچک نوشــته شــود. اما از زوج مقدم/تنابنــده و دنبالهســازی موفق پایتختشــان که موضوع این بحث نیستند کــه بگذریــم پخــش فصــل دوم مجموعــه لیسانســهها بهعنوان ششــمین مجموعهای که نام ســروش صحت را بهعنوان کارگردان بــر خــود دارد آنقــدر اتفــاق مهــم و البتــه فرخندهای در عصر کــم مخاطبی تلویزیون به حساب میآید که در این مجال به شکلی مفصلتر به آن پرداخته شود.
شــاید برای شروع بحث ذکر نقل قولی از یکــی از بازیگــران ثابت مجموعه بد نباشــد کــه عنوان کرده بود دو فصله شــدن ســریال لیسانســهها نــه انتخــاب گــروه ســازنده کــه خواســته تلویزیون بوده است، نقل قولی که حاال و با نزدیک شدن به اتمام پخش فصل دوم، درست به نظر میآید.
چــرا کــه معمــوالً در دنبالــه ســازیهای نمایشــی بــرای آنکــه مجموعــه همچنــان طــراوت و تازگی خود در ارتباط با مخاطبان را حفــظ کــرده و تکــراری بــه نظــر نرســد بــه عناصــر نمایشــی تــازهای از کاراکترهــا تــا موقعیتهــای جدیــد فکــر میشــود کــه شــاید بهترین مصداق نزدیکــش مجموعه «شــهرزاد» باشد که حائز چنین ویژگیهایی بود.
در حالی که مقایسه دو فصل لیسانسهها بیشــتر بدرســتی گفته بازیگر سریال مبنی بر دســتور اداری دو پاره شــدن مجموعه صحه میگــذارد تــا یــک تصمیــم از پیــش تعیین شــده؛ بــا وجــود ایــن طنزپــرداز خــالق این ســالهای تلویزیــون بــا نوآوریهایش کاری کــرد که این نقیصه کمتــر و خفیفتر به نظر برسد.
در فصــل دوم لیسانســهها اگرچــه بجــز کاراکتــر خواهــر زن آقــای امیــری، پرســوناژ تأثیرگذار دیگــری به کلیت مجموعه اضافه نشده و اگرچه داستان بدون تنوعی که از آن انتظار میرود همچنان بر همان مدار فصل اول مجموعــه یعنــی تالش حبیــب (هوتن شــکیبا) برای ازدواج، مســعود (امیرحسین رســتمی) بــرای پیــدا کــردن کار و به دســت آوردن دل پــدر زن و مازیــار (امیــر کاظمی) بــرای مقابله با بیمــاری و درمان پدر معتاد پیــش میرود و درونمایــه دراماتیک تازهای در کار نیســت، اما مجموعه ســاز بــا افزودن دوز زیــاد فانتــزی بــه قصــه کاری کــرده کــه عنصر تکرار توی ذوق نزند.
فانتزیهایــی کار شــده، نوآورانــه و جســورانه کــه گاه لحــن مجموعــه را تــا حد یک کار آبــزورد تغییر میدهنــد و البته بجز مــوارد معــدود که در به کارگیــری آنها زیاده روی شــده در مجمــوع با تــم رئال داســتان هماهنگی قابل قبولی دارند.
بهعنــوان نمونــه اشــاره میکنــم بــه فانتزیهایــی نظیر دویدنهای اسلوموشــن حبیــب بــه ســوی دختر مــورد عالقــهاش یا تبدیــل شــدن دســتش به اســلحه و شــلیک گلوله واقعــی در مواقعی که به او احســاس ویجــی بودن(آمیتاپاچان / قهرمان مشــهور ســینمای هنــد) دســت میدهــد، حضــور خواننــدهای کــه آوایــی متناســب بــا حــس صحنــه را اجرا میکند، طی فواصل شــهری دور در کســری از ثانیــه توســط دکتــر مهاجر (بیــژن بنفشــه خــواه) در لحظاتــی کــه ایــن کاراکتــر دچــار فورانهــای عاطفی میشــود ...و نام برد که تمام این فانتزیها به شکلی دیدنی و تحســین برانگیز در تار و پود سریال تنیــده شــدهاند تــا مجموعهای که عــالوه بر ایــن امتیــازات از داشــتن بازیگــران خــوب حــوزه طنــز تلویزیونــی هم ســود میبــرد با نمرهای باال نه تنها عنوان بهترین مجموعه طنز تلویزیونی دو ســه ســاله اخیر را به خود اختصــاص دهد کــه در نگاهی کلیتر هم به فهرســت آثار طنــز ماندگار تاریــخ تلویزیون اضافه شود.