تریبونداران و آرامش کشور

اعتراضــات دو هفتــه اخیــر خیلــی زود تمــام شــد امــا مهمتر از تحوالت آن چند روز ناآرامی، مدیریت فضای بعــد از اتمــام اعتراضات اســت. فضایی کــه نباید خود تبدیــل به یک زمینه بــرای ایجاد نارضایتــی و اعتراض در جامعــه شــود. بنابرایــن مهمتریــن چیــزی کــه االن کشــور به آن نیــاز دارد یک روند حقوقــی آرامشبخش و متعهــد بــرای پیگیــری ابعاد ایــن اعتراضات اســت. در چنیــن شــرایطی نمیتــوان پذیرفــت طیفهایــی همزمــان بــا دعــوت بــه آرامش، بــه قــرار دادن اقشــار مختلــف مــردم روبــهروی هم مشــغول شــوند. این دو اقدام همزمان یک تضاد جدی با اثرات منفی و مخرب فراوان است. متأسفانه اتخاذ برخی مواضع از این دســت از تریبونهای مهم و مقدس نماز جمعه در روزهای پس از این اعتراضات نه تنها در جهت هماهنگی جامعه نیســت بلکه میتوانــد موجبــات رودرروییهــای جدیدی را در کشــور فراهم کنــد. نکته دیگر ایــن اســت که تریبونداران وقتی ســخنی را مطــرح میکنند نباید انتظار داشــته باشــند که افکار عمومی برداشتهای متفاوتی از آن نداشته باشد. این طبیعت رفتــار اجتماعــی اســت و برای رفــع آن یعنی جلوگیــری از ایجاد برداشــتهای مختلــف از یــک ســخن، اول از همه،خــود گوینــده دارای مســئولیت مســتقیم اســت تــا کلمات و جمالت قابل تفســیر بر زبان نیــاورد. به عبــارت دیگر یکی از مهمترین مســئولیتهای یک ســخنران، خصوصاً وقتی سخنان او بعد مذهبی هــم پیدا میکند تســلط کامل بر گفتار و زبان خویش اســت. دیروز خوشــبختانه رئیسجمهوری در ســخنان خود اشاراتی به برخی تعابیر داشت و این مسأله از آن رو مهم است که میتواند زمینههای اعتماد عمومی بین جامعه و حاکمیت را ارتقا دهد. جامعه هر چقدر تعداد بیشتریًرا در سطح حاکمیت در موقعیت مدافعــان خــود ببیند که برای این دفاع الزاما بــه رویکردهایی مانند چندقطبی کردن و یا سفیدوســیاه کردن ملت نمیپردازند، به آن حاکمیت اعتماد و اتکای بیشــتری خواهــد کرد. بــه همان منوال کــه عکس این موضوع نیز صادق اســت و اگــر قســمتهایی از جامعه از تریبونهــای عمومی مورد حمله قــرار بگیرند، زمینههای کاهش سطح اعتماد عمومی به حاکمیت فراهم میشود.

ادامه در صفحه 2