مداخله ایوانکا در امور کاخ سفید
ترامپ فکر میکرد اگر ریاســت کارکنان کاخ سفید به باراک یا کوشنر نرسد احتماالً به کریس کریستی، فرماندار نیوجرسی میرسد که در کنار رودی جیوالنی مجموعاً دایره دوستانی با تجربه سیاسی واقعی را تشکیل میدادند. کریســتی مثــل اکثــر هــم پیمانــان ترامپ گاهــی محبــوب و گاهــی مغضــوب بود. درهفتههــای آخر مبــارزات انتخاباتی، ترامپ به شــکلی تحقیرآمیز فاصله گرفتن فزاینده کریستی از تشکیالت بازنده او و بعد، با پیروزی اش، اشتیاق او به بازگشت به آن را مقایسه میکرد. ترامپ و کریستی دوباره به روزهای ترامپ در دورانی بازگشتند کــه ســعی میکرد – و شکســت میخــورد – تا بــه یکــی از غولهــای قمارخانههای آتالنتیک سیتی تبدیل شــود. غول قمارخانههای آتالنتیک سیتی. (ترامپ از قدیم بــا اســتیو ویــن، از غولهــای قمارخانههــای الس وگاس رقابت داشــت و احســاس احترامی آمیخته باترس نسبت به او نشان میداد و او را بهعنوان مدیر مالی کمیته ملی جمهوریخواهان نامزد کرد.) با پیشرفت کریستی در صحنه سیاست نیوجرسی، ترامپ از او حمایت کرده بود. او صراحت لهجه کریستی را تحسین میکرد و مدتی، زمانــی که کریســتی در ســالهای 2012 2013و فکر میکرد که خــودش در انتخابات ریاســت جمهوری شــرکت کند – وترامپ با از دست رفتن برنامه مستند تلویزیونی «اپرنتایس» که در آن ســهمی داشــت، درانتظار مرحله بعدی برای خودش بود – حتی پیش خود فکر میکرد آیا ممکن است او معاون رئیس جمهوری کریستی شود. ترامپ در اوایل دوره مبارزات انتخاباتی گفت اگر به خاطر ماجرای رسوایی بریجگیت نبود علیه کریستی وارد مبارزات نمیشد (این رسوایی زمانی پیش آمد که همکاران کریستی خیابانهای منتهی به پل جرج واشنگتن را بستند تا شهردار شهر مجاور را که مخالف کریستی بود تضعیف کنند و ترامپ بهطور خصوصی در توجیه این عمل آن را «فقــط اقدام جدی نیوجرســی» خوانده بود.) وقتی کریســتی در فوریه 2016 از انتخابات کنار کشید و به ستاد ترامپ پیوست، موجی از تمسخرها را به خاطر حمایت از دوستش که معتقد بود مقام معاونت ریاست جمهوری را به او قول داده تحمل کرد. برای شخص ترامپ واقعاً دردناک بود که نتواند این مقام را به او بدهد. اما اگر تشکیالت جمهوریخواهان با ترامپ کاری نداشت، تقریباً به همان میزان با کریستی همکارینداشت.بنابراینکریستیشغلمدیریتتیمانتقالووعدهضمنیمقامی مهم – دادستانی یا ریاست کاخ سفید – را دریافت کرد. اما وقتی کریستی در نیوجرسی دادستان فدرال بود چارلز کوشنر، پدر جارد را در سال 2005 به زندان انداخته بود. چارلی کوشنر که به اتهام تقلب مالیاتی تحت تعقیب بود، نقشــه کشــید تا به کمک فاحشهای از برادر خانمش که میخواست علیه او در دادگاه شهادت دهد، باج خواهی کند. حرف و حدیثهای مختلف که عمدتاً توســط خود کریســتی ارائه میشــد، جارد را به مار زخم خورده انتقامجویی در تشکیالت ناقص ترامپ زیر نظر کریستی تبدیل میکــرد. ایــن جریان به نوعی، داســتان یــک انتقامجویی شــیرین کامل بود: پســر مــرد بدنام شــده (یا در این مورد، بدون تردیــد، گناهکار) از قدرت خود علیه مردی اســتفاده میکند که خانوادهاش را بدنام کرد. اما دیگر تفاسیر و گزارشها تصویری ســنجیدهتر و از برخی جهات تیرهتر از این ماجرا ارائه میدهد. جارد کوشــنر مانند همه دامادها، بیسروصدا در اطراف پدر خانمش میگشت و مراقب بود حضورش نامحسوس باشد: پیر مرد برجسته و بانفوذ و جوانک جیغ جیغو و نرم. در داستان بازنویسی شده «مرگ کریس کریستی» این جارد محترم نیست که مقابله به مثل میکند بلکه – از جهاتی حتی معقولتر در داستانهای انتقامجویی – خود چارلی کوشنر است که با صدایی بلند حق خود را طلب میکند. عروس او بود که در دایره نزدیکان ترامپ ضربه نهایی را وارد آورد. ایوانکا به پدرش گفت انتصاب کریستی به ریاست کاخ سفید یا هر مقام باالی دیگری برای او و خانوادهاش بسیار دشوار خواهد بود و بهترین کار این است که کریستی را کالً از دایره ترامپ خارج کنند.