اتحاد اروپا برای رونق تجارت با ایران

مدتها قبل اتحادیه اروپا نشــان داد که نسبت به برجام پایبند اســت و مانند امریکا بدعهدی نمیکند. در حالی که ترامپ رئیس جمهوری امریکا سعی کرد که اتحادیه اروپــا برجام را زیر ســؤال ببرد و با سیاســتهای او همراه شــود اما کشــورهای اتحادیــه اروپا صراحتاً اعــالم کردند تــا زمانی کــه ایــران از تعهــدات خود نســبت بــه برجام تخطــی نکند هیچ دلیلــی وجود ندارد کــه روابط با ایران قطع شود.با این تفاسیر امریکا نتوانست در برابر اجماع اروپا بایســتد و مجبور به عقب نشــینی شد.براین اساس اجماع اتحادیه اروپا کمک بزرگی به ایران کرد. این نوع نگاه باعث شــد که تجار و ســرمایهگذاران ایران و کشورهای اتحادیه اروپا نســبت به توســعه ســطح همکاریهای خود اقدام کنند.طبــق اطالعاتی کــه کمیســیون اروپا منتشــر کرده اســت مبــادالت تجاری ایــران و اتحادیــه اروپا در ســال ۷۱۰۲ با رشــد 3۵ درصدی نسبت به سال قبل از آن به ۱۲ میلیارد یورو رسیده است.این عدد بسیار رضایت بخشی بعد از برجام است.در زمان تحریم روابط ایران و اتحادیه اروپا بســیار کمرنگ شــده بود و خیلی از شرکتها حاضر بــه همکاری با ایــران نبودند از طرفی قطع رابطه با برخی از کشــورهای اروپایی باعــث شــده بود که چین در صــدر مبادالت اقتصادی ما قرار گیرد و کشــورهای اروپایــی بــه پایینترین ســطح نــزول کنند.اما بــا توافق گــروه ۱+5 تمام ســدها شکســته شــد و توانســتیم با کشــورهای اروپایی به همکاریهای خوبی برسیم. اکنون کشورهای اروپایی به شرکای برتر ایران تغییر جایگاه دادند.البته این شروع کار است و به طور قطع مبادالت تجاری با کشورهای اروپایی مسیر رو به رشدی به خود میگیرد.

در این میان افزایش صادرات اروپا به ایران راضیکننده نیست وباید تراز تجاری ایران مثبت شود.خوشــبختانه کاالهایی که از اروپا وارد ایران میشود، کاالی نهایی نیســت و سهم کاالهای واســطهای رو به افزایش اســت.در دولتهای قبل همواره سهم کاالهای نهایی نسبت به کاالهای واسطهای بیشتر بود.

رویکرد اتحادیه اروپا نســبت به ایران باعث شــده است که تولیدکنندگان ایرانی بــرای رســیدن بــه بازارهای اروپایی بیشــتر تــالش کنند و ســطح مذاکــرات خود را افزایــش دهند.آنگونــه که در جریــان گفتوگوهای بخش خصوصــی قرار گرفتیم آنهــا در تــالش روز افــزون برای رســیدن به بــازار اروپا هســتند.به نظر میرســد که در این زمینه هم موفقیتهای خوبی به دست بیاید.

در حوزههــای علمــی، تحقیقاتی، ماشــینآالت و انتقال تکنولوژی بــا اروپا وارد مرحله تازهای از همکاریها شــدهایم.این در شــرایطی اســت که سالهای تحریم هیچگونــه همکاری وجود نداشــت و شــرکتهای اروپایی در ســادهترین بخشها حاضر به همکاری نبودند.

توســعه صــادرات محصــوالت ایرانی بــه اروپا نیازمنــد زیرســاختهای زیادی است.درست است که بخش خصوصی برای رسیدن به کشورهای اروپایی مجدانه تــالش میکند اما بخشــی از توســعه صــادرات به دولت وابســته اســت.اگر دولت در دیپلماســی سیاســی فعاالنه عمــل کند و اجــازه ندهد سیاســتهای خصمانه امریکا بر روابط ایران و اتحادیه اروپا اثر بگذارد سطح تجارت ما با کشورهای اروپایی افزایش پیدا میکند.امضای موافقتنامههای ترجیحی و ســایر مشوقها هم کمک خوبی در ارتقای سطح روابط است.

نکته مهمی که باعث شــده تولیدکنندگان برای صادرات کاال آســتین باال بزنند و خواهــان پررنــگ ترشــدن روابط شــوند، افزایش نرخ ارز اســت.ما موافق نوســان قیمت ارز نیســتیم اما واقعی شــدن آن کمک خواهد کرد تا صادرات کشــور رونق بگیــرد.در ایــن مــدت صادرکنندگان به درآمدهــای ارزی خوبی دســت پیدا کردند لذا این مهم مشوقی برای حضور تجار در عرصههای بینالمللی شده است.

از طرفــی اتــاق بازرگانــی هم در تالش اســت تا شــرکتهای خصوصی داخلی و اروپایی را به هم نزدیک کند و آنها به شــرکایی تبدیل شــوند که مبادالت دو کشور را در مســیر افزایــش قرار دهند.اگــر این امر طبق یک برنامه منســجم حرکت کند میتواند اثرباالیی داشته باشد.