سیالبدرکانکسهایزلزلهزدگانسرپلذهاب

باد و باران دوباره زلزله زدههای ســرپل ذهاب را آواره کرد. 48 ســاعت بارندگی مــداوم ســیاب را روانه چادرها و کانکسهــا کرد تا آنها یکبار دیگــر بیپناهی را تجربه کنند. عکسهایی که از سر پل ذهاب روی شبکههای اجتماعی و رسانهها مخابــره میشــود، مردمــی را نشــان می دهد کــه تا زانــو در ســیاب فرورفتهاند و آخریــن داشــتههای خــود را بیــرون میکشــند. امــا نمیداننــد آنهــا را در کجا نگهدارند. کانکسها هم از پس باران و سیاب دو روز گذشته برنیامدهاند. بااین وجــود مــردم همچنان کانکس را به چادر ترجیح میدهنــد. مادرانی با روزنامه ایــران تماس میگیرند تا برای چند دهمیــن بار نام ثبت کنند بلکه خیری پیدا شود و به آنها کانکس برساند. میگویند خیرین زیادی برای تحویل کانکس آنها را ثبــت نــام کردهاند اما از آنها هم خبری نیســت. خیرینی کــه به گفته «نرگس بابایی» مادری با سه فرزند 2 تا 7 سال یک شرط دارند. کودکان چادر نشین باید زیر دو ســال داشــته باشند تا کانکس به خانواده شان برسد. «امام جمعه سرپل ذهــاب» هم معترض به وضعیت موجــود زلزله زدههاســت. او اعتقاد دارد که سازمان مدیریت بحران باید فکر این روزها را میکرد که نکرد. ■ زندگی در میان سیل، سرما و ِگل

ایــن «میــان تیتــر» تصویری اســت کــه «مریم همتــی» از زندگی در ســر پل ذهاب به روزنامه ایران میدهد. مریم مراســم چهلم دختر، داماد و دو نوهاش را برگزار میکرد که دنیا روی سر او و سرپل ذهابیها خراب شد و همه چیزشان از دست رفت. زنی که دو فرزند دیگرش درخارج از کرمانشاه زندگی میکنند و جز همسایه مهربان کسی مواظب او و بیکسیاش نیست. «نرگس بابایی» همسایه او هم دل پری دارد. چادر کوچکشان همین چند روز پیش اگر شانس نمیآورد، طعمه حریق میشــد. او و همســر از کار افتادهاش با ســه کــودک هفت، چهار و دوســاله در این چادر زندگی میکند که حاال وسعت کوچک آن در میان سیاب و باران غرق اســت. ســامان دوســاله ســرما خورده و ریهاش عفونت کرده است. دکتر کانکس را برایش تجویز کرد تا ریه کوچک ســامان را از این ســرمای بیپیر نجات بدهد اما دســتش به جایی بند نیست. آنها میترسند سرما نقشه شومی برای کودکانش بکشــد. مثل ســه کودکی که بهار ســال آینده را نمیبینند. بابایی میگویــد: «خیرین میآیند اما کانکس نمیدهند میگویند برای کودکان زیر دو سال است.» میپرسد به نظرت بچه دوساله بزرگ است و کانکس نمیخواهد؟

بــاران دیروز مدارس ســر پل ذهاب را تعطیل کــرد. این خبر را هم رئیس اداره آموزش و پرورش ســر پل ذهاب به رســانهها داد. کانکسهای مدارس هم دچار آبگرفتگی شــدهاند. کاربران شــبکههای اجتماعی به این وضعیت واکنش نشان میدهند. یکی مینویسند: «وقتی وضعیت کانکسها این چنین است کسانی که در چادرها زندگی میکنند چه حالی دارند.» تصاویر و فیلمهای منتشر شده نشان می دهد زندگی آنها روی آب روان است. دانشآموزی کتابهای خودش را از دل چادر بیرون میکشد تا باران آنها را بین نبرد. نرگس بابایی میگوید:«هرکس اینجا میآید شــمارهام را میدهم تا شــاید کانکس برایم بفرســتد اما بعد هیچ خبری نمیشود.» یکی از بچه هایش سوخته. شوهرش مریض است. او مددجوی کمیته امداد است. میگوید:«نه کانکس گرفتهایم نه یک پنج هزارتومانی.»