«آرنولد» و خاطراتی از «ترمیناتور» و «کوفته قلقلی»
آرنولـــد شـــوارتزنگر هنرپیشـــه اتریشـــی- امریکایی که 54سال پیش قهرمان پرورش اندام جهان شد و سپس در هالیوود اســـتقرار یافت و بدون ذرهای اشـــراف بر زبان انگلیسی بهعنوان یکی از ســـتارههای پولساز ژانر اکشـــن در آثاری چون «ترمیناتور یک و دو»، «فراخوانی کامل»، «دروغهای حقیقی»، «پاک کننده» و همچنین »Predator« درخشـــید، 7ســـال پس از پایان دادن به دوران 8 ســـاله حضورش در پســـت فرماندار ایالت چندین و چند ملیتی کالیفرنیا امریکا و بازی در فیلمهایی متعدد طی این مدت هنوز به دوران خوش قبل از سیاسی شدنش بازنگشته و در 70 سالگی بعید است که هرگز برگردد اما رســـیدن به این ســـن خاص و پیریای که حتی بهرغم ورزیده مانـــدن بدن وی در وجود او خانه کرده اســـت بهانهای شـــد تـــا وی هفته پیش در مصاحبـــهای با دو شـــبکه تلویزیونی امریکا از ماندگارترین خاطرات ســـینمایی و فیلمهای شاخص و محبوب خود سخن گوید و به روزهای خوش گذشته برگردد. وی گفت: چند فیلم با زندگی من عجین شـــدهاند و یکی از آنها «گرســـنه بمان» محصول 1976 است که مرا با جف بریجز و سالی فیلد همبازی کرد و یک کمدیدرام جذاب بود. من در سال 1969 در فیلم «هرکول در نیویورک» و در سال 1973 در «خداحافظی طوالنی» کار رابرت التمن فقید هم بازی کرده بودم اما «گرسنه بمان» تبدیل به چیزی نظیر نخستین فیلم واقعی من شد. آرنولد که در بازگشـــت به ســـینما از ســـال 2011 به بعد در آثـــاری قابل قبول اما نه چندان درخشـــان مانند «ایستگاه آخر»، «نقشـــه فرار»، «خرابکاری» و البته تریلوژی «بدرد نخورها» کنار بقیه اکشـــنبازان پیر رؤیت شـــده و حتی قسمت پنجم ترمیناتور و بازگشت به دنیای ســـارا و جان کانور دوران طالیی وی را تکرار نکـــرد، افزود: البته نخســـتین فیلم هالیوودی کـــه نقش اول آن را بـــازی کردم، قســـمت اول «کنـــان عصر بربریت» محصـــول 1982 بود و جالبتـــر اینکه مرا واداشـــتند همه صحنههای پربرخورد را خودم بازی کنم و اســـتدالل آوردند که یک هنرپیشه «بدل» با سایز و اندازههای من برای بازی در صحنههای خطرناک این فیلم پیدا نکردهاند. «ترمیناتور یک» در سال 1984 و با کارگردانی هنرمندانه جیمز کامرون کانادایی زندگی مرا برای همیشـــه عوض کرد. البد نمیدانید که ابتدا قرار بود من نه نقش اصلی یعنی ترمیناتور و مسافری از جهان بعدی بلکه نقش کایلی ریز را بازی کنم اما بهدالیلی در این قضیه تغییر ایجاد شـــد و نقش ریز را به مایکل بین دادند. شـــوارتزنگر که حتی در آن ســـالها هم با لهجهای کامالً بدوی و آماتوری به زبان انگلیســـی محاوره میکرد، این چنین ادامه داد: »predator« با جان مک تیرنان بسیار بیشتر از فیلم «کوماندو» مرا با ستارههای اکشن پیوند زد و آن هم در حالی که فیلم موضوعی فرازمینی داشـــت و از کاراکترهای فضایی و ناشـــناخته هم در متن قصه خود بهره میگرفت. کمتر چیزی مثل فیلم کمدی ســـال 1988 ایوان ریتمن بهنام «دوقلوها» توانســـت در آن مقطـــع از زندگی هنری آرنولد عجیب و نچسب باشد اما مرد غولپیکر جهان اکشن پس از حذف عنصر بیرحمی از رفتار سینماییاش در این فیلم کمدی روبهروی دنی دویتوی کوتوله هم حضوری قابل قبول داشت. آرنولد در اواخر زمستان 2018 میگوید: ریتمن یک آشپز حرفهای هم هست و ما هر روز ناهار میهمان او در کابین اختصاصیاش در محل فیلمبرداری بودیم و من خوشمزهترین پاستاها و کوفته قلقلیها را در آنجا خوردم!