از وزارت فرهنگ و ارشاد اسالمی تقاضای یاری دارم

ایران درودی نقاش پیشکسوت در گفتوگو با «ایران»:

تصمیمــات شــورای شــهرتهران بــه منظوراحداث مــوزه ایران درودی همچنان بینتیجــه مانــده اســت. گویــا روز سهشــنبه (8اســفندماه) الیحه شــهرداری تهــران به منظــور مجــوز واگــذاری حــق بهرهبــرداری از قطعــه زمینی در محدوده منطقه شــش شــهرداری تهران در خصوص احداث موزه آثار نقاشــی خانــم ایران درودی در دســتور کار شــورای شــهر تهران قــرار گرفته اما پس ازکمی بحــث درباره این موضوع، ســاخت ایــن مــوزه در کمــال نابــاوری از دســتور کار شــورا خــارج شــده اســت. این اتفاق ســبب واکنــش حســن خلیلآبــادی عضو شــورای شــهر تهــران شــد و بــه دلیــل از دســتور کار خــارج شــدن ایــن الیحــه، جلســه شــورای شــهر را ترک کرد و در ادامه در توئیتر خود، این اقدام اعضای شــورای شــهر را ناشــی از رفتارهای متناقض اعضای شورا خواند.

گویا داســتان ســاخت موزه ایران درودی دیگــر به «مثنــوی هفتاد من» تبدیل شــده وهر روز باید از گوشــه و کنار پایتخت منتظر خبرهای ضد و نقیض باشیم.

خلیلآبــادی عضو کمیســیون اجتماعی و فرهنگی شــورای شــهر تهــران در این باره بــه ایلنا میگویــد: «این الیحه توســط آقای نجفــی به شــورا فرســتاده شــد و بعــد آن از ســوی هیأت رئیســه و کمیســیون فرهنگی و اجتماعی شــورا بررسی شــده است. درواقع ایــن الیحــه مدتی اســت کــه در دســتور کار شــورا قــرار گرفته و قــرار بود هیأت رئیســه؛ کمیســیون مشــترکی برگزار کرده و الیحه را بررســی کننــد که حــال به هر دلیلــی که من از آن اطالع ندارم، این کمیســیون مشترک تشــکیل نشــد اما درنهایت وقتــی الیحه به هیأت رئیســه رفت، قرار بود با نظر مســاعد اعضای شــورا تصویب شــود. با این حال در وسط جلســه، اعضا پیشنهاد خارج شدن از دســتور را میدهنــد که ایــن کار باعث وهن شورای شهر است.»

او افــزود: «انــگار کــه شــورا بــه درســتی هدایــت نمیشــود. اگــر بخواهیــم اینطــور حرکــت کنیــم همــه رفتارهــای مــا ضــد و نقیــض شــده و باعــث میشــود نتیجــهای نداشــته باشــد. لــذا مــن بــا توجــه بــه رفتار اعضــا و بــه احتــرام شــئونات، شــورا از ایــن جلســه خارج شــده و مجبور شدم صحن را ترک کنــم. مــن نمیدانم که چــرا باید این کمیســیون مشترک نظر دهد، چرا که الیحه در کمیســیون فرهنگــی و اجتماعی و هیأت رئیســه بررســی شــده. وقتــی که شــهرداری الیحه را فرســتاده و کار حقوقیاش را انجام داده، چرا باید به این کمیســیون هم برود... متأســفانه با وجود اینکه این الیحه از ســوی شــهرداری پیشنهاد شــده بود اما هیچکس از شــهرداری بــرای دفــاع از الیحــه حاضــر نشــد و من نباید به عنوان عضو کمیســیون فرهنگــی از آن دفــاع میکــردم. مــن حتی میخواســتم از پشــت تریبون سرجای خود برگــردم اما اجــازه ندادند.» کلنگ ســاخت مــوزه ایــران درودی پــس از ســالها انتظار شــهریورماه سال گذشــته بر زمین زده شد. زمینــی کــه متعلــق به شــهرداری بــوده اما پرداخت هزینه ســاخت ســاختمان موزه را خود درودی برعهده دارد.

ایــران درودی نقــاش برجســته ایرانــی درخصوص ایــن اتفاقات به «ایران» گفت: بهرهبرداری از این زمین به نتیجه شــورای شــهر تهــران بســتگی دارد؛ گویا بــه دالیلی تصمیم نهایی شورای شــهر به هفته آینده موکول شــده و تا این زمــان هم صحبتی به من ابالغ نشده است.

این هنرمنــد در خصوص نــگاه جدیتر مســئوالن به هنرمندان ،بویژه پیشکسوتان، گفت: من نمیتوانم آدمها را به چیزی که بــاور ندارنــد معتقد کنم. شــاید بایــد برای به رســمیت شــناختن یک هنرمنــد در این مملکت صد سال دیگر هم بگذرد.

او افزود: آیا تا به حال اینگونه بوده کســی 195 اثربــزرگ خلــق کنــد به شــخصه آن را هدیــه بدهــد و حتی خرج ســاخت مــوزه را هــم متقبــل شــود و در قبــال آن بگویند اگر ایــن کار انجــام شــود دیگــر هنرمنــدان هم انتظار خواهند داشــت! چه بهتر اینکه برای معرفــی دیگر هنرمنــدان بزرگ کشــورمان بیــش از 10 مــوزه احــداث شــود. مــن آثارم را 47 ســال نفروختــهام و آن را متعلــق بــه مملکــت میدانم. اگــر دیگرهنرمندان هم تالش کردهاند چرا موزه نســازند و آثارشان را معرفی نکنند. من با 81 سال سن، سابقه برپایــی 64 نمایشــگاه درموزههــای بــزرگ دنیا و 6ســال سابقه کارگردانی و ساخت 80 فیلم مستند پیش از انقالب را داشتهام.

درودی گفــت: زمیــن این مــوزه متعلق بــه مــن نیســت و تنهــا بهرهبــرداری از آن برای من اســت. 2 سال اســت که مجوز این کار ابالغ نشــده در صورتی که ثانیه به ثانیه آن بــرای مــن اهمیــت دارد و تحمــل ایــن اتفاقات دیگربرایم سخت شده است.

ایــن هنرمند بیان داشــت: زمین این کار در دوران آقای قالیباف به دســت من رسید و تمامــی کارهایــش درآن دوران انجــام گرفــت امــا تغییــر و تحــوالت در مدیریــت شــهرداری تهــران رونــد کار را متوقف کرد. لذا به این نتیجه رسیدهام که باید از وزارت فرهنــگ و ارشــاد اســالمی تقاضــای کمک داشته باشم.

او در پایــان گفــت: چنــدی پیــش از صحبــت بــا شــما یکــی ازدوســتان بــا مــن تماس گرفتند و گفتند یکی ازاعضای شــورا بر این نظر هســتند که زمین در شــأن خانم درودی نیســت و ایــن صحبــت بــرای مــن غیــر قابل بــاور اســت. معماری ایــن زمین برعهده دکتر درویش بوده، ایشان فخر هنر معمــاری ایران هســتند نقشــه کار را به من هدیــه کردهاند و قــرارداد با پیمانکار بســته شــده است و با توجه به ابعاد کار نمیتوان نقشــه را در زمیــن دیگــری پیــاده کــرد. من حفظ شأن خود را بهتر از دیگران تشخیص میدهــم و به این بهانه نمیتوانند زمین را از من پس بگیرنــد، حتی اگر بزرگترین کاخ را بــه مــن بدهنــد. این اســتدالل بعــد از دو سال درست نیست.