چرا دوچرخه سواری در تهران متوقف شد؟!

ایجاد خطوط دوچرخه ســـواری در تهران به حدود 7 ســـال پیش بر میگردد. همان وقتی که تشکری هاشمی، معاون شهردار سابق در یک هیاهوی رسانهای از اختصاص محدوده ویژه دوچرخه ســـواری در مناطق 22 گانه تهران خبر داد.همان روزهایی که شـــوق اســـتفاده از یک وســـیله ارزان و پاک به جای خودروها، نوید یک شهر سالم را بهشـــهروندان تهرانی میداد. خیلیها از آن روز خودشان را آماده کرده بودند تا شهر برایشـــان، فرش سبزی پهن کند و بهجایًسلطه خودروهای غول پیکر، مسیری برای عبور دوچرخههای سبک آماده شود. اتفاقا این رؤیا تا حدی هم محقق شد. چند وقت بعد، خطوط سبز ســـر از خیابانهای تهران درآورد. مسیرهای ویژه دوچرخه سواری که راه را برای تردد دوچرخه ســـواران نشان میداد، اما هنوز فرهنگ دوچرخه سواری غالب نشده، صدای انتقادها بلند شد. یکی از همین مسیرهای ویژه، خیابان کریمخان در منطقه 6 بود. برخی که حرفهای این کار بودند وقتی در مســـیرها شـــروع به رکاب زدن میکردنـــد، متوجه میشـــدند که انتهایـــی برای آن در نظر گرفته نشـــده یا پس ازطی مسیری به تقاطع اتوبوسها و تاکسی برمی خوردند و مسیر دیگری برای ادامه راه شان تعبیه نشده بود. حتی خیلیها معتقد بودند که شرایط جغرافیایی انتخاب مســـیرها درست نبوده و شیبهای تند و سطوح ناهموار اجازه نمیدهد که دوچرخه سواران براحتی رکاب بزنند. حتی این مسیرها برایشان خطرناک هم خواهد بود. نبود پارکینگ برای پارک دوچرخهها و فرهنگ شهری که خودروها درآن جوالن میدادند، عمالً این طرح نمادین را به حاشیه کشاند. برخی معتقد بودند که تنها بعضی مناطق مثل منطقه 8 برای این کار جوابگوست و اینکه در کل تهران، به فکر راهاندازی خطوط باشیم، به صرفه نیست. حتی محمد علیخانی، عضو شـــورای پنجم هم در مصاحبهای این طرح را یک طرح شکست خورده اعالم کرده و گفته بود که این دوچرخهها به شـــکل ضایعات به پارکینگ خلیج فارس شهرداری منتقل شدهاند. این درحالی بود که برخی اعضای شورای چهارم معتقد بودند که از این طرح اســـتقبال بسیاری شـــده و از این طرح بهعنوان یکی از طرحهای ویژه شهردار ســـابق نام میبردند! البته ابوالفضل قناعتی، عضو کمیته حمل و نقل دوره قبل بر خالف ســـایرین امید چندانی بـــه این طرح نداشـــت و معتقد بود که این طـــرح در معابر کم عرض تهران جواب نمیدهـــد! نگاه خودرو محور برشهری مثل تهران، البته موجب شده بود تا شهروندان تهرانی بیش از آنکه به فکر دوچرخه سواری در هوای آلوده و خیابانهای پر ترافیک تهران باشـــند، بهدنبال خرید یک خودرو برای عبور از تونلها و بزرگراههایی باشـــند که با بودجههای میلیاردی، جیب شان را خالی کردهاند. این درحالی است که حاال در همه دنیا، مسیرهای ویژه دوچرخه ســـواری بر ساخت بزرگراهها و تونلهای شـــهری اولویت پیدا کرده و شهر بیش از آنکه در دست خودروها باشد در دســـت عابران پیاده است! تهران البته پیستهای دوچرخه ســـواری کم ندارد از پارک جنگلی چیتگر گرفته تا ســـرخه حصار و بوستان والیت، عالقهمندان دوچرخه سواری البته کم نیستند، خیلیها از هر منطقهای ســـاعت ها در ترافیک میمانند تا به شـــوق دوچرخه ســـواری به این پارک ها برســـند. اما این ایدهها تنها تفریحی است و دوایی از آلودگی بیپروای تهران کم نمیکند. تهران امروز، بیش از باد و باران برای کاهش آلودگی به طرحهای جدید خالقانهای نیاز دارد که عالوه بر سالمت مردم، جانشان را هم حفظ میکند.