مشکالت فرا روی استان اصفهان

در استان اصفهان۳ مشکل اساسی درخصوص آب، محیط زیست و اشتغال داریم. مسأله آب را با جدیت پیگیری میکنیم، چراکه کارهای عقبمانده در مورد آب خیلی زیاد داریم و باید در2 بعد کارکنیم. اول اینکه بتوانیم در مسیر زاینده رود مقداری به حجم آب اضافه کنیم؛ مثالً در سال ۳۷ کلنگ انتقال آب به زاینده رود در قالب تونل «کوهرنگ ۳» زده شــده که تا اآلن 5۹ درصد کار انجام شده، اما ساخت سد در سال ۹8 شروع شده و باید طبق زمانبندی 4 ســاله به اتمام میرســید که متأســفانه این پروژه بعد از این همه سال تنها 02درصد پیشرفت داشته و بیش از 8 ماه هم است که کارگاه به خاطر برخی مشــکالتی که از قبل بوده، تعطیل است. طبق پیگیریهایی که انجام دادیم مســائل جانبی مانع ادامه روند ســاخت وســاز شــده است. مشــکل بودجه و پیمانکار را حل کردیم. مشکالت عملیاتی هم در هنگام کار وجود داشت که برطرف شده و با انجام این پروژه به حجم حوضه آب زایندهرود اضافه خواهد شد، اما اینها اصل کار نیست. اصل کار این است که باید در بعد فرهنگی وارد شویم. نباید فکر کنیم بهدلیل اینکه21 سال است چنین شرایطی حاکم شده، به این اندازه در بحران هستیم. با این تفکر ممکن است 50 سال دیگر نیز در بحران بمانیم. وضعیت ما دراســتان اصفهان این اســت کــه کمآبی داریم، اما کمآبی و بحران آب به این معنا نیست که نباید زندگی کرد و مردم نباید آب بخورند و کشاورزی باید تعطیل شود، خیر، بلکه باید طوری برنامهریزی کنیم که کشاورزیمان بهگونهای پیش برود که اندازه زمانی که آب فراوان بود وتولیدمحصولواشتغالزاییداشتیمپیشبرود،صنعتبتواندباجایگزینی پســاب شــهری مصرف صنعتی آب را کاهش دهد و نوع کشتها و آبیاری را بهگونهای تغییر دهیم که بتوانیم با آب بسیار کمتر همان میزان محصول را تولیدکنیمکهدرزمانپرآبیبهشکلغرقابیاستفادهمیشد.فراموشنکنیم کــه تولید محصوالت کشــاورزی بــا توجه به کم آبی موجود با مشــکل مواجه اســت و لیکن با توجه به سابقه فعالیتهای کشاورزی در این مناطق، انجام این گونه اقدامها با برنامهریزیهای خاص بخوبی امکان پذیر خواهد بود. در این زمینه باید نگاه صادرات محور در تولید محصوالت داشته باشیم چرا که سرمایهگذاریهایمعطوفبهصادراترمزموفقیتماخواهدبود. راه دیگر برای مقابله با خشکسالی، ساماندهی در مسیر زاینده رود است که در دستور کار قراردادیم. گفته میشود نزدیک به04 درصد هدر رفت آب در مسیر زاینده رود از سرآب تا تاالب «گاوخونی» داریم که یا به ذخایر زیرزمینی اضافه میشــود یا بعضاً براثر تبخیر و روشهای دیگر از بین میرود. باید نسبت به کمبود آبی که داریم، این 40 درصد را کاهش دهیم. کل مسیر را هم نمیتوان لوله کشی کرد، باید اثرات مخرب آن بررسی شود چراکه الزم است آب به بستر رودخانه نیز نفوذ کند. از طرف دیگر در صورت جاری نشدن آب شاهد تبدیل زمینها به کانون گردوغبار خواهیم شد. اگر با ساماندهی رودخانه در بخشی از مسیر بتوانیم از هدر رفت آب جلوگیری کنیم و میزان 40 درصد هدر رفت را به حداقل 20 درصد کاهش دهیم کار بزرگی کرده و به آب مصرفی اضافه کردهایم. همینطور در الگوی مصرف آب شرب شهر اصفهان و شهرهای این اســتان و برخی از شهرهای استان یزد که از اصفهان آب میبرند نیز باید این مطلب بدرستی مورد توجه و اقدام قرار گیرد. واقعیت این است که در مقایسه با آنچه استاندارد مصرف در دنیاست فاصله زیادی داریم. در برخی از نقاط شهرمان میزان مصرفی آب بسیار باالتر از استاندارد است و گرچه در میانگین با اســتاندارد فاصله کمی داریم، اما به نظر میرســد، اگر نسبتی بین مناطق کم آب و پر آب دنیا بگذاریم ما باید به مراتب آب کمتری مصرف کنیم. الزم است به نوع و میزان مصرف آب دقت کنیم.