آیا بود نقدها را عیاری

ســخنان حســن روحانی نســبت به برخی مخالفان بهانه و دستاویزی شده تا بعضی که به هر مناسبتی درصدد حمله به دولت هستند، آن را چماقی علیه دولت و بخصوص شخص رئیس جمهوری نمایند و وی را فاقــد تحمل برای انتقاد معرفی نمایند. در این باره نکات زیر قابل توجه است.

-1 ازقدیــم هــم گفتهانــد: خوش بــود گر محک تجربــه آیــد در میــان/ تا ســیه روی شــود هــر که در اوغش باشد. واقعیت این است طی ۵ سال گذشته مخالفــان و منتقــدان دولــت هــر چه خواســتهاند، نثــار دولــت نمودهاند. از موضوعات شــخصی تا مباحث سیاســی و اقتصادی و اجتماعی فرقی برای آنــان نداشــته اســت. با وجــود ایــن، دولتمــردان در مقام عمــل تمامی این ســخنان را شــنیده و تحمــل کردهاند. کافی اســت فعل دولتمــردان فعلی و عکسالعملشان مقایسه شود با کارکرد دولتمردان دولتهای نهم و دهم تا ســعه صدر و حوصله اینان مشخص شــود. لزومی هم به تحقیق گسترده ندارد؛ کافیســت با تعدادی از اصحاب رســانه صحبت شــود تا معلوم گردد در میدان عمل چه سختیها و مشکاتی بر آنان در دولت مهرورزی رفت.

-2 بــه مصــداق ســخن «حــب الشــئ یعمی ویصم» دوســتی یــک چیز، آدمی را کر و کور میکند. برعکس این ســخن هم صادق اســت یعنی نفرت از یک چیز هم آدمی را کر و کور میکند. واقعیت این است که به نظر برخی مخالفان، انگار دولت هیچ دســتاوردی نداشــته و باید همیشه با بزرگنمایی برخــی موضوعات آن را همانند دشــمن خارجی کوبید. واقعیت این اســت کدام آدم عاقلی این رویه را تأیید میکند. آیا کشــور تا قبل از دولت یازدهم در آســتانه ماده 2۴ فصل 7 منشور ســازمان ملل قرار نداشت؟ آیا نرخ دالر طــی یک ســال ۰۰3 درصد افزایش نداشــت؟ مقایســه شــود بــا افزایش۰3 درصــدی طی ۵ ســال گذشــته. آیا تــورم یک رقمــی اتفاقی بوده اســت؟ آیا فضای ارتباطی میان مردم به اقصی نقاط کشــور گســترش نیافته است؟ آیا به جهت برجام، ایرانهراسی کاهش نداشته است؟

-3 واقعیت این اســت دولت مســتقر بخشــی از نظام جمهوری اسامی اســت که با رأی مردم و تنفیذ مقام معظم رهبری هم مشــروعیت داشته و هم مقبولیت. انکار دســتاوردهای آن به صاح منتقدان منصف نیست. اما حساب مخالفانی که به هیچ وجه آداب نقد را به جای نمیآورند، از حساب منتقدان منصف جداست. واقعاً آیا بود نقدها را عیاری؟