امضای نخستین قرارداد آی پی سی با یک شرکت ایرانی

روز گذشــته شــرکت ملی نفت ایران نخســتین قرارداد در قالب آی پی سی (مدل جدیــد قــراردادی) را با یک شــرکت ایرانی به نام گســترش انرژی پاســارگاد امضا کرد؛ شــرکتی که توان اکتشــاف و تولید دارد. قراردادی به منظور توســعه یکپارچه میدانهای سپهر و جفیر برای یک دوره ۰۲ ساله. هدف از امضای این قرارداد هم دســتیابی به تولید روزانه حداکثر ۰۱۱ هزار بشــکه نفت و تولید تجمعی حدود ۲۱۵ میلیون بشکه در ۰۲ سال است. در حالی که تولید میادین جفیر و سپهر اآلن حدود ۰۰۵۱ بشکه در روز است.

بر اســاس قرارداد امضا شــده میان شــرکت ملی نفت ایران و شرکت گسترش انرژی پاسارگاد هزینههای سرمایهای مستقیم آن معادل ۲ میلیارد و ۷۲۴ میلیون دالر و هزینههای غیرمستقیم معادل ۳۱۴ میلیون دالر برآورد شده است.

وزیر نفت میگوید: «برای اولین بار است که یک قرارداد ۰۲ ساله برای توسعه دو میدان نفتی با این ارزش بهصورت مستقل به یک شرکت ایرانی سپرده میشود.»

بــه گــزارش «ایران»، بیــژن زنگنه در مراســم امضای این قــرارداد با بیان اینکه خوشــحالیم در آســتانه ملی شدن صنعت نفت و رسیدن ســال نو شاهد امضای این قرارداد و به ثمر رسیدن ماهها مذاکره هستیم، اذعان کرد: «این قرارداد با یک شرکت ایرانی امضا شده و از نظر ما کار آن صد در صد به بخش ایرانی واگذار شده و امیدوارم که به واسطه آن برای ایرانیان کار ایجاد شود.»

او شرکت ایرانی را همزاد قراردادهای آی پی سی دانست و از تشکیل این شرکتها حمایت کرد. زنگنه با اشــاره به ســابقه ایجاد شرکت پتروپارس و بینالمللی بودن آن اظهارکرد:زمانیمیخواستندبخاطرشکلدادنپتروپارسمارابهزندانببرند.بعدها کســانی طوری مطرح میکردند که انگار آنها پتروپارس را درست کردهاند. درباره این شــرکتها هم همینطور اســت. برخــی اول مخالفت کردند امــا اآلن از آن به نیکی یاد میکنند. میگفتند که شرکتهای خارجی گرگ هستند و اینها گرگ زادهاند.

وزیــر نفت بــا بیان اینکه همکاری شــرکتهای ایرانی و خارجــی را نیز به فــال نیک باید گرفــت، گفت: این کار در حــال راه افتادن اســت. اما خواهش ما از شــرکتهای E&P این اســت که از شرکتهای باتجربه کار را یاد بگیرند. در بحثهــای اجــرای طرحها ما به تجربه نیاز داریــم. اینها در کالس درس آموزش داده نمیشود.

او ادامه داد: توسعه یکپارچه میدانهای سپهر و جفیر کار پیچیدهای است که ما دو مالک در انتخاب پیمانکار آن داشتیم. اول اینکه تجربه قبلی داشته باشد. گسترش انرژی پاسارگاد در دو سال گذشته پروژه خط ششم و صادرات گاز به بصره را به ارزش ٨.۱ میلیارد دالری با موفقیت انجام داد. دوم تأمین منابع مالی اهمیت داشت که خوشبختانه این شرکت به بانک پاسارگاد وابسته است و پشتوانه مالی دارد.

زنگنه با اشــاره به اینکه برخی رســانههای خارجی در قرارداد با «زاروبژنفت» روســیه شــیطنت کردند و از نظر من به عمــد گفتند، اظهار کــرد: ۰٨ درصد عواید میــدان در قــرارداد بــا زاروبژنفت، متعلق به روس ها نیســت. بلکه فقط ۵درصد از عواید میدانها در ســال متعلق به پیمانکار اســت که به نســبت ۰٨ به ۰۲ میان شریک ایرانی و خارجی کنسرسیوم تقسیم خواهد شد.

وزیــر نفــت با اشــاره به اینکه نفــت ملی یعنــی توانمندی خودمان و توســعه شرکتهای .E&P اما با شعار نمیشود؛ باید زحمت کشید و برای دستیابی به آن وقت گذاشــت و کار کرد. چه در مشــارکت و چه در استقالل از شرکتهای خارجی. همه میتوانند کار کنند. به شرط آنکه منابع مالی و توان فنی داشته باشند. نباید رقابت مضر کرد. رقابتها باید ســازنده و به نفع منافع ملی باشــد. امیدواریم که شاهد افزایش این قراردادها باشیم.