درس گرفتن از «برجام»

من تـــا حدودی خوشـــبین هســـتم و معتقـــدم اقدام جســـورانه ترامپ در پذیرش دعوت رهبر کرهشمالی بـــرای مذاکـــره نتیجـــه بخـــش باشـــد. او نخســـتین رئیسجمهـــوری امریـــکا خواهد بود که بـــا رهبر عالی کره شـــمالی دیدار خواهد کرد. اختـــاف میان امریکا و کره شـــمالی تنها میتواند از طریق دیدار مســـتقیم میان رهبران دو کشور حل شود. چیزی که کره شمالی برای ســـالهای طوالنی خواستار آن بوده است. با این حال، من نگران این موضوع هستم که ایاالت متحده بدون آمادگی و تخصص الزم وارد این عرصه شـــود و اشتباهات زیادی در جریان دیدارها روی دهند. به گمانم مذاکرات شکست نخواهند خورد در صورتی که انتظارات اولیه واقع بینانه باشند. کره شمالی با کنار گذاشتن تسلیحات هستهای خود موافقت نخواهد کرد و ایاالت متحده نیز بعید است، درخواســـت کره شمالی برای خارج کردن نیروهای امریکایی از کره جنوبی یا سایر مطالبات قویتر پیونگ یانگ را بپذیرد. فشـــار تحریمها یک عامل مهم بوده اســـت. با این حال، کرهشمالی سالهاست، خواستار گفتوگوی مستقیم با امریکا شده بود. در آغاز سالجاری، «کیم» تصمیم گرفت، به کرهجنوبی نزدیک شـــود تا راهی غیر مستقیم برای مذاکره با امریکا پیدا کند. یکی دیگر از عوامل مهم آن است که کیم به هدف «بازدارندگی مؤثر هستهای» دست یافته است بدان معنا که قابلیت ضربه زدن به امریکا از طریق موشکهای قاره پیما را کسب کرده است. در نتیجه اکنون احساس میکند که میتواند از موضع قدرت وارد مذاکره با امریکاییها شود. او میتواند در بلند مدت به عاریسازی کره شـــمالی از تسلیحات هســـتهای فکر کند. با این حال، در این مسیر خواستار کسب تضمین امنیتی و انعقاد یک توافق صلح با ایاالت متحده برای دســـت برداشتن از تسلیحات هستهای خواهد بود. کرهشمالی سالها تحت انزوا و تهدیدات مداوم بوده و رژیم سیاسیاش هم حفظ شده است. اعضای جامعه بینالمللی از جمله امریکا باید این واقعیت را بپذیرند که رژیم کرهشمالی وجود دارد و موجودیت آن را قبول کنند. مذاکره کردن با آن رژیم به نفع همه طرفین و در نهایت به نفع مردم کرهشمالی خواهد بود. توافق با ایران ممکن است یک مدل مفید باشد اما متأسفانه ترامپ اغلب از توافق هستهای با ایران انتقاد میکند.

رئیسمرکز«مطالعاتکره»دردانشکدهعلوماجتماعیدانشگاهکلمبیا