ترامپ نماد شرمندگی خبرنگاران نیویورکی

بــه گفتــه کاپان، ترامــپ ناگهان شــخصیت جدیدی پیدا کــرد. او که قبا ً ســمبل موفقیت بود و به این دلیل مورد تمســخر قرار میگرفت اکنون تغییــر روال داد (و در حالی که مجبور بود بدهی عظیمی را تأمین کند) به سمبل شکست تبدیل شد و به این دلیل مورد تمسخر قرار میگرفت. این دگرگونی پیچیدهای بود که فقط به ترامپ مربوط نمیشد بلکه به اینکه رسانهها خود را چگونه میدیدند هم ارتباط داشــت. دونالد ترامپ به سمبل بیزاری رســانهها از خودشان تبدیل شد: توجه به دونالد ترامپ و ارتقای او داستانی پندآموز درباره رسانهها بود، نتیجه نهایی آن این اظهار عقیده کاپان بود که نباید دیگر ترامپ را تحت پوشش خبری قرار داد چون هر داستانی در مورد ترامپ به یک کلیشه تبدیل شده بود. یک جنبه مهم نیویورک ابزرور و خودآگاهی آن در صحنه رســانه این بود که خود این مجله به دبیرستانی برای نسل جدید خبرنگاران رسانه تبدیل شد که به دیگر نشــریات نیویورک ســرازیر شــده بودند درحالی که خود روزنامه نگاری بیش از هر زمان، خودآگاه و خود ارجاع شده بود. از نظر افرادی که در رسانهها در نیویورک کار میکردند، دونالد ترامپ نماد شــرمندگی از کار کردن در رسانههای نیویورک بود: ممکن بود مجبور شــوید درباره دونالد ترامپ بنویسید. ننوشتن درباره او یا قطعاً باور نکردن حرفهای او به موضعگیری اخاقی تبدیل شد. در سال 2006 بعد از آنکه کاپان مدت پانزده سال سردبیری ابزرور را کرده بود، آرتور کارتر این روزنامه را – که هیچگاه سودآور نبود – به کوشنر که در آن زمان بیست و پنج ساله بود و وارث بنگاه معامات اماک ناشناختهای بود که عاقه داشت به جایگاه و شهرتی در این شهر دست یابد، فروخت. کاپان اکنون برای کسی که بیست و پنج سال از خودش کوچکتــر بــود کار میکرد، مردی که، به شــکلی جالب، از همان نوع تــازه به دوران رسیدههایی بود که در شرایطی جز این، اخبار آنها را تحت پوشش قرار میداد. برای کوشنر مالکیت روزنامه خیلی زود ثمر داد چون با شگفتی تمام که لزوماً برای او آشــکار نبــود، روزنامه بــه او این امکان را داد که وارد محافل اجتماعی شــود و در آنجا با ایوانکا، دختر دونالد ترامپ آشــنا شــود و در ســال 2009 با او ازدواج کند. اما این روزنامه، متأســفانه برای کوشــنر، از نظر مالی ثمربخش نبود و این باعث شد بین او و کاپان تشــنجی فزاینده پیش آید. کاپان به نوبه خود شــروع کرد به گفتن داستانهای تخریبکننده درباره ادعاها و خامی رئیس جدیدش که دهان به دهان در بین شاگردان متعددش در رسانه و بنابراین در سراسر رسانهها پخش شد.