هنرمند و انسانی بزرگ

ســال 1347 افتخــار آشــنایی بــا بــزرگ لشــگری را داشتم.ایشــان رهبــری ارکســتر شــماره یــک رادیــو ایــران را برعهــده داشــت و مــن در یکــی – دواثــر ایشــان بهعنوان سولیســت همــکاری میکــردم.در واقع نخســتین ارکســتر رادیو ایران بواســطه ایشــان راهاندازی شــد. ارتباط ما تنهــا به محیط کارخالصه نمیشد بلکه در سفرها و همچنین ارتباطات خانوادگی درکنار ایشان بودم. آقای بزرگ لشــگری انسانی بزرگ و اســتثنایی بودند. هنرمندی ارزنده که آثــار بســیاری از او برجای مانده اســت. اغلــب آثار برجای مانده ایشــان که آهنگســازی کار را برعهده داشــتند با صدای بانوان مطرح آن دوره خوانده شــده اســت. زنده یاد بزرگ لشگری عاشق موســیقی و هنرش بود که البته این عشــق موروثی بوده و موســیقی در خانواده ایشــان شــکل گرفته است. دربیش از 05سال آشنایی و زندگی با این هنرمند بزرگ به غیر از محبت و صمیمیت چیزی از ایشان به یادگار ندارم. روحش شاد یادش گرامی.