پیکر محمدابراهیم جعفری درآغوش خاک آرام گرفت

برگزاری مراسم تشییع نقاش و شاعر پیشکسوت با حضورجمعی از اهالی هنر

شــاید وقتی برای نخســتین مرتبه ترانه«چو مرغ شب خواندی و رفتی» بر زبانش جاری شــد و آن را ســرود، میدانست که سالها بعد وقتی چشــم بــر زندگی میبنــدد، یــاران دیرینهاش همینترانهرازیرلبزمزمهمیکنندو اورابهآغوش خاک میسپارند. محمد ابراهیم جعفری صبح روز قبــل در حالــی تا منزل ابدیاش مشــایعت شــد که جمعی از پیشکســوتان فرهنگ و هنــر او را همراهی کردنــد. بــه گــزارش «ایــران»، دانشــگاه هنــر صبــح چهارشــنبه میزبانی هنرمندی را برعهده داشت که ســالها عضو هیأت علمیاش بود، منتهی اینبار نه خبری از کرســی استادیاش بود و نه خبری از کالس درسوشاگردانمشتاق.میزبانی،متفاوتازهمیشه بــود چراکه جعفری جانــی دربدن نداشــت و اهالی هنرهای تجسمی کشــور برای بدرقهاش تا دیارباقی آمــده بودند. در مراســم تشــییع زنده یــاد جعفری، غالمرضا اکرمی، رئیس دانشگاه هنر گفت: ما امروز خوشحالهستیمکهاستادگرانمایهایهمچوناستاد جعفــری در بینمان داشــتیم. آنچه ماندگار اســت زندگــی روحانی و معنوی ایشــان اســت که همیشــه جاودانه اســت. امیداوریم همه هنرمندان این اوج را طی کنند و فرهنگ بالنده ایــران این حرکت را ادامه دهد.امیدوارم همیشــه یاد این استاد بزرگ گرامی و جاودانه باشــد. معصومه مظفــری، نقاش و رئیس انجمن هنرمندان نقاش ایران هم دومین سخنران این مراســم بود که گفــت: محمدابراهیم جعفری، عضو افتخاری انجمن هنرمندان نقاش ایران بود و از زمان شــکلگیری این انجمن یعنی از 0۲ سال پیش حتی یکبار هم همراهی و هم یاریاش را از ما دریغ نکرد.امــروز انجمن دوســت، حامی و همــراه خوب خود را از دست داده و به سوگ نشسته است.

او در پایــان دوســتداران مرحــوم جعفــری را بــه مراســم بزرگداشتی که به همت انجمن هنرمندان نقــاش ایــران در ششــم اردیبهشــتماه در خانــه هنرمنــدان به یــاد این هنرمنــد برگزار خواهد شــد، دعوت کرد. اســماعیل بنیاردالن، رئیس دانشــکده علــوم نظــری و مطالعات عالی هنرهــم یکی دیگر از دیگــر ســخنرانان ایــن مراســم بــود کــه بــا اشــاره بهویژگیهایاخالقیمرحومجعفریتأکیدکرد:اگر بخواهیم از تاریخ فرهنگ خودمان بگوییم، زیستن بــر مبنای مهر، شــادکامی و خوش اخالقــی از ارکان آن اســت. افتخاری کــه ما داریم بهعنوان انســان در این جامعه این است که فرهنگ ما، ما را به داشت ِن روی خــوش و اخالق نیــک دعوت میکند. مصداق ایناوصافمحمدابراهیمجعفریاست.اوهمیشه یک تکیه کالم داشــت: «زندگــی کنیم، مهر بورزیم، شاد باشیم و دیگران را شاد کنیم.» خسرو سینایی در حالی پشــت میکروفن رفت که همچنان مغموم از رفتن دوست دیرینهاش بود، او گفت: من نمیتوانم بگویــم محمدابراهیــم جعفری. او همیشــه «ممد مــن» بــود. ممد! نگاه کن. درســت اســت کــه اینجا خوابیدهای، ولی فرشتهها این باال دارند میرقصند. یــک عمــر مــا را شــاد کــردی و بــه زندگــی مــا رنگ بخشــیدی. تو بودی که میگفتی «همه میخندند، من میگریم. همه میگریند، من میخندم. عاقالن میگویندمنهنرمندم.»رضوانصادقزاده(نقاش و عضو هیأت علمی دانشگاه هنر) و ایرج اسکندری (نقاش) هم از دیگر ســخنرانان این مراســم بودند. بعــد از آن عطــااهلل امیدوار (نقاش و موســیقیدان) نیــز آوازی را با یاد و خاطره محمد ابراهیم جعفری خواند.همچنیندراینمراسم،سیدحسنسلطانی (رئیــس دانشــکده تجســمی) و بهنــام کامرانی؛ به نمایندگــی از گروه نقاشــی دانشــگاه هنر ســخنرانی کوتاهیداشتند.

حجتاالســالم محمــود دعایــی، قبــاد شــیوا، لیلــی گلســتان، نــادر ســیحون، حســین محجوبــی، محمدحســین عماد، مدیرکل ارشاد اســتان تهران، نماینده معاون فرهنگی زیباسازی شهرداری تهران ...و از حاضران در این مراسم بودند. گفتنی است که محمدابراهیم جعفری در آخرین لحظات هجدهم فروردینمــاه در اثــر خونریــزی مغــزی در ســن 78 سالگیبرایهمیشهچشمبرزندگیبست.