بهارستان و ارتباط فرهنگی با تهران
ایـــده برپایـــی و برگزاری مراســـمی همچون جشـــنهای ادواری، که قرار اســـت ســـاالنه یا دوســـاالنه باشـــد، در نخســـتین برخورد ســـاده به نظر میآید و برنامهریزی اولیه که برای چنین مراســـمی صـــورت میگیرد برای سال اول یا دوره اول پیچیدگی بـــه غیـــر از بیان ایـــده و مناســـبات اجرایـــی اولیهاش نداشـــته باشـــد. قطعـــاً ادامه راه به ســـهلالوصولی سال اول نخواهد بود، همانطور که شـــاید مدیریت چاپ یک کتاب که مجموعه مقاالت از افراد مختلف بسیار سادهتر است تا انتشار هفته نامه، ماه نامه یا حتی فصل نامه.چراکه حفظ کیفیت وارتقـــا ســـطح ارائه آثـــار در طول زمان عامـــل قابل توجهی است و به صورت مستقیم و غیر مستقیم تحت تأثیر عوامل مختلف است. در اجراهایی در مقیاس شهر که سطح باالیی در مخاطـــب دارد، مجموعه قوانینی دارد قابل توجه و تأمل برای برگزار کنندگان. نباید فراموش کرد که هنر بر شهر حق دارد و شهروندان بر آثار هنری حق دارند و در حالت ایده آل باید برآیندشان به نحوی باشد که باید در جهت ارتقا یکدیگر و هدایت مفاهیم انسانی ـ اجتماعی و منافع ملی – مذهبی حرکتکنند.تقریباًتماممراسمیکهشهرداریوسیستمهای مدیریت شهری برگزار میکنند، پیش زمینه مذهبی یا ملی دارند به طور مثال جشنواره هنر شهری مونترال، شب سفید در فرانســـه، یا جشن نور لیون، جشن قرون وسطای پروانس و .... که در نحوه ارائه مدرنشـــان به ســـاالنه و دوساالنه تغییر نام دادهاند. با چند وجهی شدن هنر، بخصوص هنر شهری در ترکیـــب با علوم محض مثل فیزیک یا مســـائل زیســـت محیطـــی، نمایشهای هنـــر عمومی، هر چنـــد وارد مرحله جدیدی شده اســـت چه از نظر فرم ارائه و چه نحوه ارائه. به طور کلی میتوان گفت از نحوه برگزاری مراسمی این چنینی میتـــوان وضعیت هنـــری یک جامعه را به طور شـــماتیک مـــورد ارزیابی قـــرار داد. کیفیت آثار هنرمنـــدان در مواجهه بـــا مخاطب عام و میزان برقراری هنرمند خالق اثر شـــهری با مســـائلی که الزم اســـت جامعه نســـبت به آن حساسیت نشـــان دهد، شاهد بود. در کنار توجه به کیفیت ایده آثار ارائه شده، نحوه ارائه و مدیریت از جایگاه ویژهای برخوردار است به قســـمی که شـــاخص هنری در ارزیابی وضعیت عمومی محسوب میشـــود و میتواند محرک جنبشهایی در رابطه با تولیدات هنری را هدایت کند و فرصتی اســـت برای ایجاد تنوع و ارتباط فرهنگی. ارائه آثار مناســـب در فضای عمومی فضایی برای معرفی هنرمندان جوان میتواند تلقی شود که به بازار هنر معرفی و در بازار فروش آثار هنری مطرح شوند. قطعـــاً در طی اجرای یک جشـــنواره هنـــری، کمترین میزان اهمیـــت مربوط به تعداد وکمیت آثار ارائه شـــده اســـت. به نظر میآید در تهران بهعنوان پایتخت کشور عزیزمان ایران و شـــهرداری تهران به طور خاص شهرداری تهران جشنواره بهارســـتان را به ســـه قسمت تقسیم کرده اســـت. بهارستان (حجم ـ دیوار نگاری) تخم مرغ رنگی و درختســـتان. به نظر میآید سازمان زیباسازی و کمیته برگزارکننده، قصد دارد که هویت و جایگاه خود را در طی روزهای پایانی سال باز تعریف کند و در طی سه ســـالی که برگزار شده است، حجم و شعاع عملکردش روند صعودی داشـــته اســـت. این سؤال مطرح میشـــود که آیا به فکر حق هنر بر شـــهر هستند یا ایدههایی بزرگ در ســـر دارند و میخواهنـــد آغازگر تحوالت عظیم در مقیاس جهانی باشند؟ یا میتواند هر دو مورد باشد. در عین حال بســـیاری از آثـــاری که در طی این ایام با عجله و بســـیار ســـبک اجرا میشوند، بنابر مشاهدات شـــخصیام از رویداد بهارســـتان، آثار این رویداد هیچ ارتباطی با تهران ندارند، نه از نظـــر مفهومی و نـــه مکانی، کما اینکه بســـیاری از این آثار در موقعیت جغرافیایـــی دیگر و به پیش زمینه دیگری اجرا شدهاند. بنابرمطالعاتیکهدرزمینهاجرایجشنوارههاوجشنوارههای هنر شهری داشتهام، در مقیاس بسیار محدودتر از بهارستان، بخشهـــا و ادارات مختلفـــی از مدیریـــت شـــهری و بخش خصوصی اعـــم از کمپانیهـــای مرتب تا گالریهـــا و مراکز هنری، با برگزاری مراسم درگیر هستند، این ارتباط و همکاری از ایده و مســـاعدت فکری تا حمایت مالی را شامل میشود. شاید همین همکاری و ارتباط بخشهای مختلف به نوعی باعث ســـرزندگی، باال رفتـــن حس تعلق خاطر نســـبت به مسئوالن شـــهر که به نوعی شهروند هم هستند میشود. در مقیاس کالن شـــهری همچون تهران با وجـــود بیش از ۰۰۲ گالری هنری، دانشـــگاههای متعدد هنـــر، دهها مرکز هنری مستقل و نیمه مستقل و بنیادهای هنری که فعالیتشان فراتر از ایران است، سازمان زیباسازی متولی برگزاری تمام مراسم در رابطه با هنر شهری محسوب میشود در مواردی انجمن مجسمهسازان که بررسی و تأمل بیشتری را میطلبد.