سهم اندک زنان از صندلیهای مدیریتی آموزش و پرورش

زنــان در وزارت آمــوزش و پــرورش بــه دلیــل ماهیــت آموزشــی این وزارتخانه از گذشته سهم مهمی در استخدامها داشــتهاند و ایــن موضــوع مربــوط به ایــن دولــت و آن دولت نیســت. امروز هم در این وزارتخانه تعداد زنان شــاغل اندکی بیش از مردان اســت. امری که گرچه در میان ســایر نهادهای حاکمیتی بیســابقه اســت اما محصــول کار دولتها نیســت بنابرایــن نمیتوان آن را ســند افتخار و نتیجــه عملکرد فرد یا دولت خاصی دانست.آنچه مربوط به عملکرد دولتهاست، تعــداد زنانــی اســت کــه در وزارت آمــوزش و پــرورش رشــد یافته و به مدارج مدیریتی باال رســیدهاند. جای تأســف اســت کــه در میــان نزدیک به 00۵ هزار زن شــاغل در آموزش و پــرورش تعداد زنانی که در سراســر کشــور کرســیهای مدیریتی این وزارتخانه را در اختیار دارند، به ۵2 نفر هم نمیرســد. این عدد وقتی معنادار میشــود که بدانیــم از حدود همین تعداد مردان شاغل در آموزش و پرورش بیش از 02۷ نفر مدیر این وزارتخانه در مناطق مختلف کشــور هستند. عملکرد و اقدام دولتها در این ارقام هم ارزیابی میشود نــه تنهــا آمار مربوط به تعداد شــاغلین. اصوالً به دلیل اینکــه در مدارس دخترانه تنها معلمان زن قادر به تدریس هســتند خود به خود تعداد زنان شــاغل افزایش مییابد. همچنین از گذشته معلمان پایههای ابتدایی مدارس پسرانه نیز از میان زنان انتخاب میشدهاند. اما آنجا که پای اختیار به میان میآید و دیگر کسی مجبور نیست از زنان استفاده کند، میبینیم که تعداد مدیران زن افت فاحشی نسبت به مردان دارد. در حالی که بر کسی پوشیده نیست تعداد زنان متخصص در آموزش و پــرورش هــر چنــد نفر که باشــد قطعاً از آمار فعلی بیشــتر اســت. این موضوعی است که باید مطابق با اسناد باالدستی و بویژه برنامه توسعه اصالح شود. از طریق کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نسبت به این موضوع حساس هستیم و این مطالبه را به جد از وزیر آموزش و پرورش مطالبه خواهیم کرد.