آری مردم لبنان به حزباهلل و متحدانش
المستقبل بازنده بزرگ انتخابات لقب گرفت شیعیان اکثریت پارلمانی را در حوزه بیروت، پایتخت به دست آوردند
پــساز 12 ســاعت، درهــای پایگاههــای رأیگیــری در انتخابــات پارلمانی لبنان بســته شــدند و جنبــش حــزباهلل و متحدانش، در میان بهت رقبا بر سکوی پیــروزی ایســتاده و بیــش از نیمــی از صندلیهــای پارلمان را تصاحب کردند (تنهــا تــا عصــر دیــروز از 128 صندلــی پارلمان، 67 صندلی به حزباهلل تعلق گرفت). وزارت کشــور لبنــان اعالم کرده کــه میــزان مشــارکت مــردم 49 درصــد بوده است و اکثریت آرا نیز به نامزدهای حــزباهلل و متحدانــش تعلــق گرفتــه اســت؛ چنین نتیجه درخشانی میتواند جایــگاه سیاســی حــزباهلل را در میــان احــزاب و ائتالفها به طور قابل توجهی محکــم کنــد. امــا ایــن دســتاورد باعــث افزایش نگرانیهای رژیم صهیونیســتی شــده اســت. تا جایی کــه یکــی از وزیران این رژیم در واکنش به این پیروزی گفت: «نتیجــه انتخابات نشــان میدهد لبنان مساوی با حزباهلل است.» بهگزارش «ایران» به نقل از راشــا تودی، براســاس نتایــج غیررســمی شــمارش آرا، ائتــالف دوگانــه شــیعه توانســته پیروزی خــود را رقم بزند و در حوزههای جنوب، بقــاع و بعبدا پیروز قاطع باشــد و 27 کرســی مورد نظر را به دســت آورد. امــا جریــان سیاســی المــرده و القــوات اللبنانیــه نیز ســهم قابــل توجهــی از آرا به دســت آوردهاند. امــا جریان آزاد ملی که مورد حمایت ریاســتجمهوری این کشــور اســت و المســتقبل که وابســته به ســعد حریری نخســتوزیر لبنان است، نتوانستهاند به پیروزی دست پیدا کنند و حتی در برخی پایگاهها از حد انتظار نیز کمتر رأی آوردهاند. پس از انتشــار نتایج اولیــه، مردم در شــهرکها و روســتاهای النبطیه با در دســت گرفتــن پرچمهای لبنان، حزباهلل و جنبش امل به جشــن و شــادی پرداختنــد و بــا همخوانــی بــا ســرودهای حماســی پیــروزی فهرســت نامزدهای شیعه را جشن گرفتند. پساز انحــالل پارلمان کنونــی در تاریخ 20 مــه، نامزدهــای منتخــب انتخابــات روی صندلیهــای خــود مینشــینند و بــه احتمــال فــراوان نبیــه بــری رئیــس پارلمان لبنان از ســال ،1992 همچنان با حفــظ صندلی خــود به ریاســتش ادامه خواهد داد. بعــد از آن نوبت به انتخاب معاون رئیس پارلمان میرســد، سپس کمیتههــای پارلمانــی شــکل میگیرنــد و همزمــان ســایر اعضای هیأت رئیســه مجلــس انتخــاب میشــوند. براســاس قانون تقسیم قوا در لبنان، نخستوزیری این کشــور باید مسلمان ســنی باشد و با آغــاز دوره پارلمان جدید، دولت ســعد حریــری وارد مرحلــه دولــت موقــت میشود. برخی منابع خبری معتقدند، قانــون جدیــد انتخابــات گروههــای سیاســی را به ایجــاد ائتالفهایی خاص در هر حــوزه انتخاباتی حتی بین رقیبان ترغیــب کرد تــا دســتاوردهای بیشــتری داشــته باشــند. در برخی مواقع اعضای یک فهرست برنامه مشــترک یا رویکرد سیاسی یکسانی نداشــتند و فقط منافع لحظــهای انتخاباتی باعث ائتالف شــده بود که این مسأله انتقادات گسترده رأی دهندگان را بهدنبال داشت.
کاهشمشارکتمردمی به گزارش «ایــران» به نقل از خبرگزاری رویتــرز، ایــن دور از انتخابــات پارلمانــی پــس از 9 ســال در لبنان برگزار شــد. این انتخابات برای نخستین بار از سال 2009 بعد از اینکه پارلمان دوره فعالیت خود را ســه بــار بــه بهانــه اختالفات سیاســی و خطــرات امنیتــی در پــی درگیریهای ســوریه تمدید کرد، برگزار شد. اما میزان مشــارکت مردم نســبت به دور قبلی که 54 درصد بود، با حدود 5 درصد کاهش روبــهرو شــد. نهــاد مشــنوق وزیــر کشــور لبنــان در واکنــش بــه کاهش مشــارکت مــردم گفت کــه قانون جدیــد انتخابات باعــث این کاهش شــده زیرا هــم مردم و هــم مســئوالن مراکــز اخــذ رأی بــا آن آشــنایی کافی نداشــتند. بعد از 10 ســال قانون اکثریتی در انتخابات کنار گذاشــته شــده و میزان رأیگیری کاهش داشــت. بر اســاس قانــون انتخابات لبنــان مردم بــه فهرســت انتخاباتــی رأی میدهنــد و هــر فهرســت بــه میــزان درصــد آرای کســب شــده در هر حوزه صاحب کرسی در پارلمــان میشــود. مشــنوق افــزود: «هرکســی کــه رأی نــداده نمیتوانــد از آینده چشــماندازی داشــته باشد.» عون نیز در توئیتر خود نوشــت: «من از میزان کم مشارکت مردم و استفاده از حق رأی دادن غافلگیــر شــدم.اگر شــما خواهان تغییــر و راههــای جدیــد هســتید، باید از حقــوق خــود اســتفاده کنید.» حــدود 3 میلیــون و 800 هزار لبنانــی برای حضور در انتخابــات ثبتنــام کردند کــه حدود 800 هــزار نفرشــان رأیاولــی بودنــد. 6 هزار و 800 پایگاه رأیگیری نیز در سراسر لبنان گشوده شدند تا مشارکت حداکثری مــردم را تســهیل کنند. با وجــود کاهش حضــور مردم در عرصه انتخاباتی، برای نخســتین بار در تاریخ سیاسی این کشور دو زن بدون اتکا به قدرتهای خانوادگی به پارلمــان راه پیدا کنند: جمانه حداد و پوال یعقوبیان. سه زن دیگری که راهشان بــه پارلمــان گشــوده شــده اســت، دیما جمالی، دختر شهردار پیشین طرابلس، اســتردا جعجع، همســر ســمیر جعجع یکــی از رهبران ائتــالف 14 مارس و بهیه حریرى، عمه سعد حریری هستند.
بهدنبالتغییر بهگــزارش «ایــران» بــه نقــل از الجزیره، زوج جوانی با لبخند از یکی از پایگاههای رأیگیــری در بیــروت بیــرون میآینــد. نســرین افــار کارمند یکی از شــرکتهای بیمــه لبنــان دربــاره حضــور خــود در انتخابــات میگویــد: «من واقعــاً خیلی خوشــحال هســتم؛ از آخرین بــار که رأی دادیم مدتها گذشته است. من از بابت تغییراتی که قرار اســت در کشــورمان به وجود بیاید خیلی خوشحال هستم. این چیزی اســت که مــا در آن نقــش داریم، چیــزی کــه متأثــر از ماســت. مــا باید به انتخاباتپارلمانی8102لبنان کشــورمان خدمت کنیم، تــا او هم به ما خدمت کند.» الیاس افار همسر نسرین، مهنــدس ســاختمان اســت و دربــاره انتخابــات کشــورش میگویــد: «مــا بــه آینده سخت امیدواریم. اگر انتخابهای ما اشــتباه باشــد، طــی این 4 ســال راهی برایش پیدا میکنیم.» لینا میساکیان که اصالتــاً ارمنی اســت، میگویــد: «یکی از پســران من نتوانست در کشــور خودمان شــغلی پیدا کند و راهی ایتالیا شــد. پسر بزرگم پلیس اســت اما نمیتواند از پس هزینههــا و مخــارج ازدواج و زندگــیاش بربیاید. حاال وقت تغییر است. فرزندان ما دارند از کشور فرار میکنند.»