عبورایرانواروپاازامریکا

■ ادامه از صفحه اول تــا بــا ضمانتهــای قویتــری وارد بــازار ایران شــوند؛ یکــی ایجاد ســازوکارهای مالــی (بانکــی) جدیــد بــرای شکســتن انحصــار امریکا بــر تعامــالت بانکهای بینالمللــی و بــه تبــع محدودســازی قــدرت نفــوذ ایاالت متحــده در مــراودات بانکــی مربــوط بــه ایران اســت؛ و دیگــری ایجاد یک نهــاد جدید - طبــق الگوی «اداره کنتــرل داراییهــای خارجــی وزارت خزانــهداری امریکا» )OFAC( اســت تا از این پس شــرکتهای چندملیتی با معیارهــای «اروپا» - بهجای معیارهای متغیــر و نامتعارف «امریکا» - وارد عمل شــوند. چنانچه این پیشــنهادات - در کنــار مطالباتــی که ایــران مطرح خواهد کــرد - تحقق پیدا کند، نه تنهــا از قدرت آسیبرســانی تحریمهای یکجانبه امریکا (دستکم در یک ســا ِل باقیمانده از زمامداری ترامپ پس از شروع تحریمها در 180 روز آینده) بشدت کاسته خواهد شد، بلکه در بلندمدت نیز مقوله «تحریمهای ثانویه» یا «قوانین فرامرزی کنگره و دولت امریکا» بواسطه این سازوکارهای موازی به کل بالموضوع خواهد شد. به عبارت دیگر، نه تنها در کوتاهمدت آسیب تحریمهای ترامپ خنثی یا مدیریت خواهد شــد بلکه در بلندمدت نیــز ایران از گزند تحریمهــای یکجانبه امریکا در پنــاه خواهد بود. دســتکم تا زمانی که میوهها و مواهــب «اقتصاد مقاومتی» به بار نشیند. در نتیجه، جدا از اینکه چه رویکردی نسبت به مقوله غرب و اروپا داشته باشیم، به نظر الزم است به دستگاه دیپلماسی کشور این فرصت داده شود تا در راستای چارچوبسازیهای پیشنهادی و ایجاد این سازوکارهای موازی جدید - با خیالی آســوده - با اروپا و بازیگران مربوطه به مذاکره و گفتوگو بنشــیند. شــاید خروج امریکا از برجام در نهایت سبب خیر شود!