ایرانیها در رمضان اخالقیتر می شوند؟

حلول ماه رمضان و دیدگاههای مخاطبان «ایران» در متن و حواشی روزه داری

ســـعدی در گلســـتان این حکایت نغز و هشـــداردهنده را میآورد: «عابدی را حکایت کنند که شـــبی ده من طعام بخوردی و تا ســـحر ختمی در نماز بکردی صاحبدلی شنید و گفت اگر نیم نانی بخوردی و بخفتی بسیار ازین فاضلتر بودی.» و به رسم مألوف در ادامه این دو بیت را میآورد: «اندرون از طعام خالی دار / تا درو نور معرفت بینـــی / تهی از حکمتی به علـــت آن / که پری از طعـــام تا بینی.» و موالنـــا در مثنوی معنوی هـــر جایی که فرصتی دســـت میدهد به صیام و روزه و لب بســـتن از غذا بهعنوان شاه بال فرشته خو شدن اشاره میکند: «این دهان بستی دهانی باز شد / تا خورنده لقمههای راز شـــد / لب فروبند از طعام و از شـــراب / سوی خوان آسمانی کن شـــتاب / گر تو این انبان ز نان خالی کنی/ پر ز گوهرهای اجاللی کنی / چند خوردی چرب و شـــیرین از طعام/ امتحان کن چند روزی در صیام.» ما از مخاطبان ایران به صـــورت پیامکی، تلفنی و در کانال تلگرام پرســـیدیم فکر میکنید آمدن و رفتنهای ماه رمضان تا چه اندازه فرصت فرشته خو شدن را به جامعه ما داده است؟ آیا رفتار ایرانیها در ماه رمضان، اخالقیتر و آســـمانیتر میشـــود؟ اگر این گونه نیست ریشـــههای تســـری نیافتن محتوای معنوی این ماه در افکار و رفتار و نشست و برخاستهای ما چیست؟

با رفتن رمضان نه خانی آمده است و نه خانی رفته است پروین شهبازی – :0912...334

جامعه ایران شــــاید تحت تأثیر آمدن ماه مبارک رمضــــان کمی اخالقیتر شــــود. امــــا نکته اینجاســــت که با رفتــــن آن انگارنه خانی آمده است و نه خانی رفته است! جامعه ایــــران بهنظر میرســــد بهپوســــته رمضان التفات بیشــــتری دارند تا مغز آن. حضور پررنــــگ در مســــاجد و خوانهــــای رنگین وگســــترده که غالــــب متمولین بر ســــر آن نشســــتهاند و مســــتحقان از آن بیبهــــره و همچنیــــن مصرف بــــاالی مــــواد خوراکی در رمضان نســــبت به دیگر ماههای ســــال حکایــــت از این دارد که ما از معنویت این ماه بســــی فاصله داریم و به قول سعدی اگر خفتیده بودیم شاید فاضلتر بودیم.

در رمضان بــــا ارباب رجوع بــــد برخورد میشود قجاونــــد- تمــــاس تلفنی:

شــــغل من رفت وآمد در ادارات اســــت. یک ماه قبل از ایــــن مــــاه غصهام میشــــود کــــه چطور به متصدیــــان و کارکنان ســــالم دهم. چه زمانــــی بروم کــــهًکمتر عصبی باشــــند. در روز عــــادی که کال اخــــالق رفتار بــــا ارباب رجــــوع ندارند در ماه رمضان این مســــأله بدتــــر میشــــود. البتــــه من خــــودم هم در صفهای طوالنــــی کم طاقت میشــــوم. امســــال تصمیم گرفتم هر کس که کارش را انجام نداد بهجای درگیری فقط لبخند بزنم شــــاید کارســــاز شــــد. بهنظرم در این ماه کســــی تغییری در رفتارش ندهد چرا که ملت ایران متأســــفانه در رفع نیازهای اولیهشــــان ماندهاند چه برسد به پرورش اخالقیات و میشناسم دزدانی را که فقط این یــــک مــــاه دزدی نمیکننــــد. بهنظرم همین یک ماه هم میتواند تمرین خوبی برای گناه نکردن باشد.

در این مــــاه نیــــروی انتظامی نیــــاز دارد فرشته خو شود ســــتاره – تماس تلفنــــی:

میخواهم از فضای ایــــن روزنامه اســــتفاده کنم و چند کلمــــهای را با مأمــــوران نیــــروی انتظامی حرف بزنم که هر ساله با فرا رسیدن آغاز ماه مبارک رمضان اطالعیه میدهند هم به مــــردم و هم به اغذیه فروشــــیها تا در ماه رمضان در خیابان روزه خواری نکنند. کاش این اطالعیه ســــر هر ماه از این نهاد نظامــــی بیرون میآمد مبنی بــــر اینکه در این ماه به ناموس مردم چپ نگاه نکنید. دراین مــــاه رانت خــــواری نکنیــــد. در این ماه نزول ندهیــــد. دراین ماه کاله مردم را برندارید. در این ماه به بیتالمال دســــت درازی نکنیــــد. دراین مــــاه اختالس نکنید چون پلیس هســــت و مراقب و اگر خالفی سر بزند با اشد مجازات مواجه میشوند. فقط خــــورد و خــــوراک مــــردم در خیابان مهم اســــت دراین مــــاه؟ چیزهــــای دیگر مجاز است؟

تصمیــــم کســــبه پارچــــه فــــروش در ماه رمضان رضا صفرخانــــی- تمــــاس

تلفنی: من کاســــب بــــازارم. در کل رمضــــان بــــازار کســــاد اســــت. نه کســــی میخرد نه کسی میفروشــــد. امــــا مــــن و چنــــد نفــــر از در و همســــایههایمان تصمیم گرفتیم در این