حتی بعد از مرگ

«حتى بعد از مرگ / من اينجا خوشبخت خواهم بود. / اينجا که ما / به ابليس خيانت کرديم / و به يکديگر عشق ورزيديم.»

شعر«سعادت» از سيما یاری گزيــده شــعرهای ســيما يــاری بــه قلم نجــف دريابنــدری به انگليسى ترجمه و منتشر شد. اين شاعرنيمايى، تاکنون مجموعه شــعرهای مختلفى منتشر کرده است از آنَجمله مىتوان اشاره کــرد به کتابهای «آفتاب مهتاب»، «کلغ پر»، «صدف و قهوه» و«منظومه کليد». او نوشــتن شعر را از سالهای دهه هفتاد آغاز کــرد و نخســتين مجموعه شــعرش نيمــه دوم اين دهه منتشــر شــد. ســيما يــاری مىگويــد: «من درســرايش شــعرهای نيمايى ســعى کردم اوزان اين گونه شعری را گسترش دهم.» شعرهای ترجمه شــده گزيدهای از بيســت و اندی سال شاعری سيما ياری که بخشى از شعرهای ترجمه از کتابهای ياد شده و بخشى ديگر از مجموعههای «شبانه»، «چشمک»، «سال زنبق»، «گندمزار»، «روزنه»، «سرســبز» و «همه گلهای ســرخ» انتخاب شده است. نجف دريابندری درباره ســرودههای ســيما يــاری در مقدمه اين اثر نوشــته است:«مهمترين ويژگى شعرهای سيما ياری سادگى آنهاست. اما مفهوم سادگى، خود مقوله بسيار پيچيدهای است. اگر چه بســياری از شاعران معاصر اين سادگى را هدف خود قرار دادهانــد اما کمتــر اثری از ميــان کارهای آنها بهعنــوان نمونهای موفــق به ياد مانده اســت. مرز ميان ســادگى و ابتذال (به معنى تکراری بودن و توضيح واضحات) آنقدر باريک اســت که شــاعر يا نويســنده با کوچکترين لغزشــى تلشهايش بىثمر مىماند اما در آثار ســيما ياری ما شــاهد چنين خطايى نيســتيم. بهگفته صاحبنظــران، نــگاه دقيق اين شــاعر هــر چند روزمــره ترين و عمومىترين حوادث قابل دسترس همه آدميان را مىبيند، اما درنحوه بيان و گزينش اين صحنهها چنان تيزبينى به کار مىبرد کــه درکمتــر اثر ادبــى تا به امــروز ديده شــده اســت. هرچند اين شــاعر در مجموعه چاپشــده شــعرهايش از بهکار بردن صنايع لفظى ســنتى در شــعر اجتناب مىکند، اما با درک دستاوردهای جنبش شــعر مدرن فارســى، سعى در گســترش اين دستاوردها دارد. درمجموع، ســيما ياری را مىتوان شــاعر امپرسيون ناميد. اما تصوير لحظههای روزمره او، گويى، بىنهايت را در خود نهفته دارد. حضور انســان واقعيت فعالى است که در اين آثار جلوه گر مىشــود. بهعنوان موجودی که تأثير مىگذارد و تأثيرمىپذيرد و بنا به اين ارتباط است که تعريف مىشود و هستى مىيابد. يکى از مهمترين آثار اين شاعر منظومه «بينايى» در کتاب کليد است که بررسى آن به فرصتى ديگر موکول مىشود.»