روایت داستان خانوادهای در دهه 60 با احضار اوشین

«چشــم بر هم زدن» نام نمایشی اســت نوشــته محمدزارعــی براســاس رمــان «بــزرگ بابــای آنتندار» نوشــته فرهاد بابایــی، بهکارگردانی محمد زیکســاری با بــازی ابراهیــم عزیزی، ســرور عربپور، علی پویا قاســمی، نســترن پارســائیان، رعنــا قادری، کامیار دریاکناری، ســروش شاکر، مهرداد مصطفوی، ملینــا پورکاظمــی، پرهــام یداللهــی، هانیــه نجفی و بهنوش ناصرپور به تهیهکنندگی مهرنوش حسنپور. نمایشــی کــه اجــرای عمومــیاش از 20 خــرداد آغاز شده اســت و تا 16 تیر هر شب ساعت 18:30 در تاالر حافظ روی صحنه میرود. زیکساری درباره داستان و مضمون این نمایش گفت: این نمایش داســتان خانــوادهای را در دهــه 60 روایت میکند که در زمان تماشــای سریال «اوشین» بمب به خانهشــان اصابت میکند. البته نمایش در زمان حال روایت میشــود و ما از طریق پسر نوجوان این خانواده که حاال بزرگ شده اما انگار روح و جسمش هنوز در آن زمان مانده اســت وارد یک تونل ذهنی شــده و در یک ســفر زمانی به آن دوران باز میگردیم تا پســر بتواند از این طریق داروهای مادرش را که در آن زمان جامانده بیاورد. «چشــم بــر هــم زدن» پیــش از ایــن در ســال 94 در تماشــاخانه خصوصی ارغنــون روی صحنه رفته بود و کارگــردان آن درباره تغییراتی که کارش نســبت به گذشته پیدا کرده است، توضیح داد: نسبت به اجرای گذشــته چند بازیگر عوض شــده و برخی از صحنهها نیز تغییــرات اندکی کردهاند. مشــکلی کــه در حافظ داریم این است که سالن بهصورت سه سویه طراحی شــده است، در حالی که اجرای ما قاب عکسی است. بههمیــن دلیــل مجبــور شــدیم دکــور را بهصــورت نیمدایــره طراحی و نمایــش را در عمق صحنه اجرا کنیــم تــا مخاطبانــی کــه در اطــراف نشســتهاند دید بهتری نســبت به کار داشــته باشــند. در اجرای قبلی همــه اتفاقــات جلو چشــم مخاطبان رخ مــیداد اما در ایــن اجــرا نمایــش بهشــکلی کارت پســتالی ارائه میشود. او ادامــه داد: «چشــم بــر هــم زدن» را میتــوان یــک گروتســک (متن یــا تصاویــر عجیــب و غریب و طنزآمیز) ایرانی به حساب آورد. بازیها و فضاسازی اثر در یک بســتر رئالیستی رخ میدهد اما در نمایش شــاهد یک ســری عناصر هســتیم کــه کار را از فضای واقعگرایانــه دور میکند مثل شکســتهای زمانی که نمایــش را به رئالیســم جادویی نزدیک یــا ورود یک کاراکتر به نمایش که فضا را سوررئال میکند. این کارگــردان در پایان صحبتهایــش گفت: زمانی کــه رمــان را خواندم بــا محمد زارعی تمــاس گرفتم و قرار شــد او نمایشــنامهای از دل رمان بیرون بکشــد اما از آنجا که رمان بســیار ســیال نوشــته شــده و همه اتفاقــات از دید یک چشــم که گوشــهای پرتاب شــده است روایت میشــود، نگارش نمایشنامه کار سختی بــود از همیــن رو مــن یــک خــط کلــی از داســتان را درآوردم و پیشنهاد دادم که زارعی این خط داستانی را بــه نمایشــنامه تبدیل کنــد. در حقیقت اتمســفر و حال و هوا و کاراکترها از رمان گرفته شــده اما قصه را خودمان طراحی کردیم.

تصویری از نمایش یک چشم به هم زدن