آقای پژمانفر چند تا کشور «زنبیل»گذاشتهبودند!

درنــگ

نصــراهلل پژمانفــر، نماینده مشــهد در مجلس دیــروز در تذکر شفاهی گفت: «رویکرد تنشزدایی دولت باعث شد مشکات بیشــتر شود و دشمن با مشــاهده این رویکرد، بر طبل تنشها بکوبددرحالیکهاگرمیفهمیدماترسیازتنشنداریم،عقبنشینیمیکردمانند حوزه دفاعی که توانستیم در آن موفق شویم.» اینکه آقای نصراهلل پژمانفر نماینده مشــهد همچون تعداد دیگری از مســئوالن ارشــد این خطه منتقد و حتی مخالف دولت و سیاستهای آن باشند، عجیب نیست همچنان که ترس نداشتن ایشان از «تنش» هم چندان غیرطبیعی به نظر نمیرسد. به هر حال حوزه انتخابیه او دی ماهگذشتهسرمنشأاعتراضاتیبودکهباسرایتبهدیگرشهرها،زمینهسازتنشهای زیادی شد، اگر چه در نهایت خبری هم از شناسایی یا برخورد با آغاز کنندگان غائله نشد و حاال بحث روز رسانهها احکام قضایی برای تعدادی دانشجو به اتهام شرکت در اعتراضات اســت. از ماجرای پیامکهای تهدیدآمیز و به تعبیری تنشآمیز به نمایندگان مجلس [که اتفاقاً گفته شد مبدأ آنها هم مشهد بوده] هم که بگذریم، جای این ســؤال باقی اســت که نقطه مقابل این انتقاد و ایده چیست؟ یعنی ما در حوزه سیاست خارجی باید تنشزایی را در دستور کار قرار میدادیم و از مواهب آن بهره میبردیم؟ گویا آقای پژمانفر آن سخن نغز رئیس دولت مورد تأیید خود را که گفته بود «ســران کشورهای دنیا برای نزدیکی با کشور ما صف کشیدهاند، مثل این پیرزنهــا که در صف، زنبیــل میگذارند» را باور کرده و حتماً آن را نتیجه سیاســت تنشزا دانسته بود. نتیجه مترتب این سخن نماینده مشهد این نکته هم هست که ظاهراًملوک الطوایفی در کشور حاکم است و هر یک از نهادها بدون توجه به اصول و سیاستهای کلی، ساز خود را کوک میکنند. یکی در پی تنشزدایی میرود و دیگری به دنبال تنشآفرینی است! ما که میگوییم این طوری نیست.