تأخیر7 ساله برای تصویب قانون حمایت از حقوق کودک و نوجوان
در همایش «نقش آموزش، هنر و ادبیات در کاهش خشونت علیه کودکان» مطرح شد
همایش«نقــش آمــوزش، هنــر و ادبیــات در کاهــش خشــونت علیــه کــودکان» دیــروز بــا حضــور جمعــی از اســتادان دانشــگاه و برخــی از فعــاالن حــوزه کــودک در ســازمان اســناد و کتابخانــه ملــی ایــران برگــزار شــد. در ایــن نشســت راهکارهــای مؤثــر بــرای کاهــش خشــونت علیه کــودکان بدسرپرســت و آســیبهای اجتماعــی کــه در کمیــن دانشآمــوزان قــرار دارد مــورد بحث و بررســی قرار گرفــت. در ایــن همایــش «شــیوا دولتآبــادی»، رئیــس هیــأت مدیــره انجمــن روانشناســی ایــران، بــا اشــاره بــه اینکه «بــد سرپرســت»، واژهای اســت کــه چنــدان متــداول نیســت وبایــد نــگاه ویــژهای بــه خشــونت شــود، میگویــد: غریــزه، عــدم تعــادل هورمونــی و بیماریهــای روانــی از جملــه عوامــل اثرگذار بر خشــونت هستند. همچنین، برخی از عوامــل بیرونی مانند، ناکامی در راه رســیدن به نیازها، یادگیریهای اجتماعــی و یادگیــری از راه مشــاهده خشــونت ســاختاری از عواملی هستند که باعث افزایش خشونت میشوند. ■ بررســی الیحه حمایــت از کــودکان تا هفتهآیندهدرمجلس
«فریده اوالدقباد»، عضو کمیســیون آمــوزش مجلــس نیز با اشــاره بــه اینکه الیحــه حمایــت از کــودکان بــا پیگیــری فراکســیون زنان تا هفته آینده در صحن علنــی مجلــس مطــرح خواهــد شــد، میگوید: یکی از مهم ترین، الیحههایی کــه در مجلــس مســکوت مانــده، الیحه حمایــت از حقــوق کــودکان و نوجوانان اســت. ایــن الیحــه بــا 49 مــاده حــدود 7ســالی میشــود کــه در مجلــس در نوبت تصویب است و یکی از مهمترین آنهــا بــه موضــوع حقــوق شــهروندی و آســیبهایی که در مقابل کــودکان قرار دارد، اشاره میکند. وی با تأکید بر اینکه رفتارهــای پرخطــر و خشــونت در میان دانشآمــوزان در حــال افزایــش اســت، میافزاید: متأسفانه در سالهای گذشته حتــی در مــدارس، هیــچ طرحــی برای پیشــگیری از خشــونت علیــه کــودکان و دانشآمــوزان وجود نداشــت. به همین دلیل، طرحی را با عنوان مدرســه مروج ســالمت در مناطــق تهران اجــرا کردیم کــه مهمتریــن هــدف آن، پیشــگیری از رفتارهای پرخطر و خشونتهای موجود علیه دانشآموزان است.
اوالدقباددرادامهتوضیحمیدهد:در این طرح، تالش کردیم تابوهایی مانند اعتیاد، راههای انتقال ایدز، مهارتهای زندگی و آشنایی دانشآموزان با حقوق شــهروندی را به دانشآمــوزان آموزش دهیــم، چراکه تابــو بودن این آســیبها وضعیــت را وخیمتــر خواهــد کــرد. او میگوید: پــس از این طرح تعداد زیادی از دانشآمــوزان مراجعــه میکردنــد و میپرســیدند آیــا واقعــاً یکــی از راههای ابتال به ایدز، ارتباطات جنسی است؟
وی بــا بیــان اینکــه نبایــد در مــورد تعرضهــای جنســی و خشــونتهایی که علیــه دانشآموزان انجام میشــود، صــورت مســأله را پاک کنیــم، میگوید: در بازدیــد اخیــری هم کــه از مناطق 1 تا 19 شــهر تهــران داشــتیم به ایــن نتیجه رســیدیم کــه نــوع رفتارهــای پرخطــر با توجــه بــه بافــت فرهنگــی و اجتماعــی در مناطــق مختلــف متفــاوت اســت. همچنیــن، بــر اســاس نتایــج مــا میزان خشــونتهای کالمــی در دانشآمــوزان دختر مدارس تهران بیشتر بوده است. ■ نگاه به کودکان از زاویه دین
«محمدرضــا زائــری»، نویســنده و مدرس دانشــگاه نیــز در این نشســت، با اشــاره بــه اینکه نگاه مــن به موضوع کــودکان از زاویه دینی اســت، میگوید: تعــداد زیــادی از کودکان بدسرپرســت ممکــن اســت از خانوادههــای متدین، مرفــه و حتــی فقیــر باشــند. بنابرایــن نمیتــوان بدسرپرســتی کــودک را بــه یک موضوع خاص محــدود کرد. البته جریانهــای متعــددی، بدسرپرســتی و خشــونت علیه کــودکان را در جامعه افزایــش میدهنــد کــه نبایــد آنهــا را نادیــده گرفــت. زائــری بــا اشــاره بــه موضــوع کودکان کار نیز ادامه میدهد: در ابتدا تصــور من این بود که کودکانی که فروخته میشــوند یا شرایط ویژهای دارنــد جــزو کــودکان کار هســتند امــا در حــال حاضــر شــاهد تولــد کودکانی هســتیم کــه از بــدو تولــد بــرای کار در خیابان به دنیا میآیند که این موضوع جای تأسف دارد. ■ موضــوع کــودکان در میــان مســائل جامعه گم شده است
«محمدرضا خردمندان»؛ کارگردان فیلــم «بیســت و یــک روز بعــد»، هــم بــا اشــاره به اینکــه اغلــب فیلمهایی که تاکنون ســاخته بــه بچهها ارتبــاط دارد، میگوید: ما هر روز بچههایی را میبینیم که کاری به کار ما ندارند. بچههای گونی بــه دوشــی کــه در ســکوت کار میکنند و مشــاهده میکنیم که این پدیــده هر روز هولناکتــر میشــود. خردمنــدان ادامه میدهــد: این کودکان، بــه قدری منزوی هســتند کــه وقتــی میخواهیــم بــا آنها حرف بزنیــم، از ما فرار میکننــد، با این حال، هیچ چارهای نداریم مگر اینکه به این بچهها نزدیک شویم.