افشای دروغهای هرودت

اميــر مهــدی بديــع )1294-1373( بــا همتــى مردانــه بعــد از 50 ســال ســعى و كوشــش، شــاهكار خود«يونانيــان و بربرهــا، روی ديگــر تاريــخ» را بــه زبــان فرانســه »Les Gress et les Barbares« بــه ايــران و جهــان تقديــم كــرد و بــرگ زريــن ديگــری بــر كتــاب فرهنــگ و تاريــخ ايــران باســتان افــزود. بــا انتشــار شاهكارش، مجموعه تحقيقات تاريخى ايران باســتان دانشــمندان غربى و البته بســياری از محققين داخلى را كه مبتنى بــر دروغهــای هرودت بــود، زير ســؤال برد. افســوس كه اين شــاهكار نه در ايران و نه در جهان، مورد توجه قرار نگرفت و منجر به انزوای اين معلم بزرگ ايران باســتان در غرب شد. تعصبــات جاهالنــه محققين تــراز اول غربى، كــه تحقيقات عالمــه بديــع بنيــاد مطالبشــان را بــر بــاد داده بــود، بــه آنها اجــازه نــداد كه ايــن محقق بــزرگ را در ميان خــود بپذيرند. خوشــبختانه انتشــارات توس با همتى واال، 6 جلد يونانيان و بربرها )13۸2(ار ترجمه كرد.

در يادداشــت نغــز و زيبــای مترجــم جلــد چهــارم كتاب، مرتضــى ثاقــب فــر، مىخوانيــم: «ســرانجام پــس از حــدود 2500 ســال يــک ابر مــرد ايرانى با دانشــى جامع بــه معنای دقيــق امــروزی آن و همتى مردانه پيدا شــد كه نه تنها به نقد كتــاب تواريــخ هرودت كه مــدت 25 قرن يگانــه منبع موثق و گرامى غربيان - وســپس نيز متأســفانه ايرانيان- در بررسى و شــناخت روابط ايران و يونان در دوره هخامنشــيان محسوب مىشــد و مىشــود، بلكــه بــه ســنجش و ارزيابى تقريبــاً همه نوشــتههای اروپاييــان و امريكاييــان در ايــن زمينــه- آن هــم بــه زبــان و روش اروپاييــان – بپــردازد . ... به هر حــال آنچه از مجمــوع پژوهشهــای او مىتــوان دريافــت آن اســت كــه گر چــه تواريخ هرودت در واقع افســانه دروغ و غــرض ورزانهای است كه به منظور خدمت به تبليغات آتن درعصر پريكلس برای خوشــايند و روحيهبخشــى به آتنىها و كمک به ايشــان در تســلط بر ســاير دولت- شــهرهای يونانى نوشته شده... در 300 سال گذشته وقتى در سراسر قرن بيستم تمام كتابهای تاريــخ غربيــان- چــه مدرســهای و چــه دانشــگاهى- نــه تنها دروغهای عجيب و آشــكار هرودت را پذيرفته و مورد اســتناد قــرار دادند، بلكه در بســياری از جاها از آن نيــز فراتر رفته و با تفســيرهای دلخواهانه و ضد علمى بر آب و روغن آن افزوده و پيوسته ايرانيان را خوار كرده و گناهكار و وحشى و پس مانده وانمــود كردهاند و اين در واقــع اروپاييان بودهاند كه برای واژه «بربــر» كه از نظــر خود يونانىهــا معنايى جــز «بيگانه و غير يونانى» نداشته است، بار معنايى «وحشى» را تراشيده اند». در مطالــب آتــى اســتفادههای فراوانى از اين شــاهكار بزرگ خواهم كرد و از افشــاگرهای متعدد وی ســخن خواهم گفت. از دروغ بزرگ هرودت: مرگ كوروش بهدســت ملكه سكايى (توميــروس) تا روايت سراســر كــذب وی از جنــگ ماراتن در زمان داريوش هخامنشى، جنگى كه هرگز واقع نشد.