فوتبال بهانه ای برای با هم بودن شد

خوشــحالم که دوبــاره فوتبال بهانهای بــرای «باهم» بودن شــد. برای اینکــه خانوادهها، دوســتان و اقــوام حس و حال خوبــی داشــته باشــند. خوشــحالم کــه در ایــن حــال و هوا، شرکتها و برندها و بیلبوردهای تبلیغاتی و در واقع کارهای تجاری هم به سمت جام جهانی رفت. جام جهانی آوردگاه کوچکی نیست و مردم دوستش دارند. عکسها و تصاویری که در بیلبوردها از جام جهانی گذشــته و بازیکنان اســتفاده شده بود، القاکننده حس و حال خوبی بود. با تمام احترامی که برای تمام رشتههای ورزشی قائلم اما جایگاه فوتبال به عینه به اثبات رســیده و متفاوت بودن آن درک شده است. مثالً در ســالهای گذشــته و لیگ جهانی والیبال که امســال اسمش تغییر کرد، شــاهد بودیم که بعداز پیروزی ملی پوشان مردم به خیابان میآمدند و شادی میکردند. اما در جام جهانی بعداز شکســت ملی پوشــان بهخاطر درخشــش آنهــا، باز هم مردم جــو خاصی به خیابانها دادند. این فقط مختص کشــور ما نیست و در همه کشــورها فوتبال جایگاه ویژهتری دارد. وقتی گفته میشود «صنعت فوتبال»، بنابراین خیلی مســائل روشــن اســت. خــود ما در شبهای پخش برنامه پر انرژی و شاد بودیم و سعی میکردیم حال خوب را به مردم منتقل کنیم. من و عادل بهعنوان عضوی از برنامه ۸۱0۲ همه تالشمان را کردیم که مردم راضی باشند. در تمام این شبها، شب بازی ایران و پرتغال تا حدودی متفاوت و خاصتــر بود. آن شــب فرهــاد مجیدی و مهــدی مهدویکیا با ما بودنــد و از دقیقهای که بیرانوند پنالتی رونالدو را گرفت، تا آخر بازی را ایســتاده تماشــا کردیــم. وقتــی هم بــازی تمام شــد، حس عجیبی داشتیم؛هم دلمان میخواست گریه کنیم و هم گریه نکنیم. خــودم بــا اینکــه از درون داغ بــودم و پــر از هیجــان اما پیشــانی و پشــتم عرق ســرد نشســته بــود. از حــذف باشــکوه ایــران، حــس عجیبی داشــتیم و شــبی فراموشنشدنی بود. مطمئنم این حس برای همه مردم ایران بود. درباره لحظه بهلحظه اتفاقات جام جهانی و حس و حالی که در مردم وجود داشــت و شــاهد بودیم، میتوان صحبت کرد. برای بازی ایران و اســپانیا چند ســاعت زودتــر میخواســتم وارد ســازمان شــوم و جلوی در صداوســیما چند ماشــین را دیدم که پرچم ایران را آویزان کرده بودند. واقعاً کیف کردم و لذت بردم. آن حس و حال خوب را به سادگی نمیتوان به مردم داد. کمتر اتفاقی است که به این شکل مردم را متحد کند، همه یک هدف داشته باشند و برای آن ساعتها کنار هم بمانند. بعد از بازی ایران و مراکش که اوج شور و هیجان مــردم در خیابــان بود. وقتی از ســازمان خارج شــدیم ترافیک شــدیدی بود و خیابانها به قول معروف قفل شده بود. با کمک دوستان و مأموران راهنمایی و رانندگــی، اجــازه دادنــد از خــط ویژه تــا پــارک وی برویم. مردم بــه ما لطف داشــتند و واقعاً حال خوبی بود. امیدوارم بهانههای بیشتری برای این شادی جمعی مردم داشته باشیم. حال خوب آنها لذتبخشاست.