بازیگری با نقشهای متفاوت

ایــن روزهــا دو فیلــم «دارکــوب» و «هزارپا» در حالی روی پرده ســینماها هســتند کــه هــر دو فیلــم یــک بازیگر مشــترک دارنــد: «ســارا بهرامــی»؛ بازیگــری با دونقش متفــاوت که البته در هــر کــدام از ایــن دو فیلــم، وجهی جداگانــه از اســتعداد خــود را در بازیگــری نشــان میدهــد. او کــه برای بــازی در نقــش یــک معتــاد در فیلــم دارکوب سیمرغ بلورین سی و ششمین جشنواره فیلم فجر را از آن خود کرده، نقشــی کامــالً متفــاوت (نقــش یــک پزشــک) را در کمــدی «هزارپــا» ایفــا کرده است. بهرامی که فارغالتحصیل رشته تئاتر است، در سالهای ابتدایی دهــه 90 بیشــتر حضــوری تلویزیونــی داشــت و در چند سریال بازی کرد، اما در ســالهای اخیــر فعالیت بیشــتری در ســینما داشــته و بعــد از بــازی در «من دیهگو مارادونا هســتم»، «گیتا»، «خانــهای در خیابــان چهــل و یکم» و «ایتالیــا ایتالیا» در ســال 96 بــه «هزار پا» و «دارکوب» رسید.

بهرامــی کــه پــس از بــازی در فیلم «ایتالیــا ایتالیــا» پیشــنهاد فیلمــی را نپذیرفــت تــا نقشهــای مشــابه را نپذیرد، برای بازی در فیلم «دارکوب» به چند مؤسسه ترک اعتیاد رفت تا به بهانــه غــذادادن بــه مصرفکنندگان، شــبها به دیدار آنهــا بــرود. او در این بــاره گفته:«برای ایفای این نقش چند بار به کمپ رفته و فیلم هم زیاد دیده است و حدود هشت ماه از زندگی خود را بــا ایــن افــراد گذرانــده اســت.» این بازیگر همچنین با تأکید براینکه تالش کــرده تا نقش خود را شــبیه هیچ فیلم و بازیگر دیگری درنیاورد، گفته اســت: در ابتــدای کار نمیدانســتم چــه قــدر ماجرا وحشــتناک میشــود، امــا روزی به جایی رســیدم که زندگی طبیعیام را هم نمیتوانستم داشته باشم. مثالً آخرین ســکانس فیلم بسیار سخت و آزاردهنده بود و حتی آقای شعیبی هم پشــت دوربیــن گریه میکــرد. روزهای آخر فیلمبرداری بسیار بداخالق بودم و واقعیتش دیگر نمیتوانســتم ادامه بدهــم طــوری که تــا مدتهــا بعد از فیلمبــرداری حتــی نمیتوانســتم درباره معتادهــا و کارتنخوابها خبری بشنوم.»