مبارزی که راز زیستن را میداند

در ستایش حسین محب اهری و مبارزه سرسختانه اش با بیماری

نگاه اول: در هر گوشــه از این دهکده جهانی، افرادی وجود دارند کــه گذشــته از نــامآوری در عرصــه خــود، در حــوزهای دیگــر نیز صاحبنام میشــوند. از این خیل میتوان به النس آرمسترانگ اشاره کرد. او دوچرخه سواری بینظیر است و بیشک و به اعتقاد اکثــر بزرگان عرصــه ورزش در دنیا جزو هفت ورزشــکار بزرگ و مطرحدنیاست.مردمازاوباعناوینیچون:«تولدیکقهرمان»، «تولد یک اسطوره» ...و استقبال میکنند. این استقبال نه از این رویکهورزشکاریجهانیاستبلکهبهجهتمبارزهایبیامان بابیماریسرطان،درمانوشکستبیماریودرنهایتبازگشت بهزندگیاست.اوفقطیکجملهرادرطولاینبیماریهمیشه با خود تکرار میکرد: «من این بیماری را شکست خواهم داد.» امــا در ایــن گوشــه از کره خاکی، ما نیــز قهرمانی اینچنین داریم که عــالوه برقصه تئاتر، قصهای نیز در زندگی دارد و اتفاقاً او نیز در طول مدت ابتال به بیماری سرطان همیشه با خود این جمله را تکرار میکند: «من این بیماری را شکست خواهم داد.» حســین محــب اهری مردی اســت که مبارزه کردن سرمشــق دیــروز و امروز اوســت. در روزهایی بین زندگی و مرگ قرار گرفته اما با خواست خداوند مهربان و پیگیری جدی در حوزه درمان، تاکنون پشت این بیماری را به خاک مالیده است.او کمر بیماری را خواهد شکست و باز در صحنه لحن گرمش از ابتدای سالن تا حس شنیداری آخرین تماشاگر خواهدرفت. نــگاه دوم: حســین محب اهــری بازیگری ادیب و مســلط به لحنهــای آرام و انفجاری دوســتدارانی داشــته و دارد.عمــده محبوبیــت او عالوه بــر ایفای نقشهــای کلیدی به شخصیتمحترم،عمیقوانسانیاینبازیگرسرشناسوکارکشتهتئاترایرانبرمیگردد. بازیگــری که ســالها پیش در رشــته ادبیــات فارغ التحصیل شــد و ادبیــات را در هیأت شخصیتهایدرامآفرید.اوبازیگریخوشتکنیکاستکهکوتاهومینیمالیستیبازی میکند و به تدریج کلیت نقش را به احاطه خود درمیآورد. حســین محــب اهری ســال 58 دانشــگاه را تمام کــرد اما 4-5 ســال پیــش از آن ایام، بازیگــری حرفــهای را آغاز کرده بود. نوســتالژی کارگاه نمایــش از وی بازیگری تجربی ساخت که فنون بازیگری را با دادههای خود وسعت میبخشید. محب اهری نخستین بار در نمایش«آدم آدم است» برشت به کارگردانی داریوش فرهنگ بازی کرد.عصر یکی از روزهای تقریباً04سال پیش بود. بازیگر جوان در آن روز امیدهای فراوانی را برای دستیابی به افسانه بازیگری در ذهن خود گره میزد. «امیر و وزیر»، «ساعت ششم»، «مــرگ گرگ»، «غارت»، «وق وق ســاهاب»، «بــازی قتل عام»، «اژدهــا»، «کوههای مغرور»، «لوبیای سحرآمیز» و «گل اومد بهار اومد» از مشهورترین نمایشهایی بود که او بازی کرد. در دورانی که هنوز دانشجو بود، اما بازیگری حرفهای به شمار میآمد. هنرمنــد مبــارز ما، بازی و کارگردانی بیش از 60 تئاتر، 03فیلم و 20 ســریال و اثر تاریخی و اجتماعــی را در کارنامــه خــود دارد. او کــه روزهای گذشــته و اکنون را بــا مراحل درمان میگذراند، همچنان «قهرمان مؤدب، شریف و با حیای صحنه زندگی و صحنه تئاتر» است. نــگاه ســوم: در شــب اول اجــرای نمایش خســیس در ســالن اصلــی تئاترشــهر، او و بــازیاش را از انتهــای ســالن دیــدم. حجــم و بــرد صدایش کامــالً وضــوح، دقت و شــفافیت الزم را همچون گذشــته داشــت. در این اوضاع روحی و جسمی و مصرف داروهایی با عوارض سنگین، این همه تمرکز، خالقیت، احساس و طنازی در صحنه در کنار این بیماری پیچیده، واقعاً یک کالس تمام عیار بازیگری است تا عالقهمندان و دانشجویان بازیگری از او بیشتر بیاموزند. دستمریزاد به همت بلندش. بیاییدهمهمردمشهررادعوتکنیمبرایتماشا.اولتماشایبزرگمردیبهنامحسین محباهریعزیزوهنرنماییاش،وسپستماشاینمایشخسیسمولیربهکارگردانی مریم کاظمی. تا شاید مدیران و مسئوالن، متوجه این همه تالش و صبر حسین محب اهری عزیز شوند و امروز که زمانش است از او قدردانی کنند. و در آخــر بایــد سپاســگزاری کــرد از کارگــردان نمایــش، بانــو مریــم کاظمــی کــه با فراخوانــدن حســین محب اهری بــرای بازی در نمایش خســیس، جانی تــازه به او بخشــید تــا دوباره با جــادوی صحنه آرام شــود. چرا که همه میدانیــم هنرمندان با کارشان زندهاند و برقرار.